donderdag in week 21 door het jaar
In de brief van Paulus aan de Korintiërs lezen we vandaag: God, door wie u geroepen bent om één te zijn met zijn Zoon Jezus Christus, onze Heer, is trouw.'
Geliefde mensen, die 'eenheid met Jezus', waartoe ieder van ons geroepen is, zou het hart moeten zijn van ons bestaan. Jezus wilt ons in zich trekken, ons één maken met Hem, opdat Hij door ons heen zou zou handelen, werken, bidden, zingen,...
We moeten Jezus niet zoeken buiten ons bestaan. Hij bewoont ons, Hij is in ons. We moeten ons eenvoudig wenden tot Hem, ons toevertrouwen aan zijn aanwezigheid; arm van geest, beschikbaar voor God.
Om dan, vanuit dit samen-zijn, zijn liefde te zijn, in al wat doen, naar ieder die we ontmoeten. Als een stil en blij gebed zonder ophouden. Trouw, vanuit de trouw van God.
Het is een weg die ieder kan gaan; jong of oud, actief of bedlegerig, religieus, gehuwd of ongehuwd.
Laten we elkaar biddend dragen, opdat ieder deze weg mag gaan.
kris
Als St. Paulus een brief begint aan een of andere gemeente, stelt hij zichzelf eerst voor. Hij is een apostel, een bode van Jezus Christus en hij is dat niet omdat hij dat zelf zo graag wil, maar door de wil van God. Je weet wel hé: zijn roeping op de weg naar Damascus. God heeft hem van zijn voetstuk gehaald, of het nu een paard was of zijn eigen overtuiging. En hij richt zich tot de Kerk bv. in Korinthe die hij nader preciseert als degenen die geheiligd zijn in Jezus Christus en tot een heilig leven zijn bestemd samen met allen die waar ook de naam van Jezus aanroepen. Het is goed, als wij bidden, ons verenigd te weten met al die mensen die ook bidden. Er zijn er meer dan we denken. Paulus wenst ons dan, zoals de priester in elke mis, de genade en vrede die van God komen en van Jezus. Paulus dankt ook altijd God omdat Zijn genade zoveel vrucht draagt in zoveel gelovigen. Ook wij zijn in Christus rijkelijk begiftigd met zoveel gaven van woord en kennis. Wij hebben priesters en Bijbelcitaat die ons steeds weer terughalen uit onze lauwheid of uit onze afwijkingen en die ons weer op het spoor van Jezus zetten. Zo zal Jezus ons stand doen houden tot het einde. Op de dag van ons verschijnen voor Gods rechterstoel, op de dag van Christus Jezus, zullen we merken hoe we trouw zijn kunnen blijven aan de gemeenschap met Gods enige Zoon. Daarom moeten wij waakzaam blijven, niet verslappen. Want we weten niet het uur van ons sterven en evenmin de dag waarop alles eindigen zal. Wees dus waakzaam, zegt Jezus. En hoe doe je dat? Door de taak die je gegeven is stilletjes en trouw ter harte te nemen, elke dag. Als het keukenpersoneel in ons klooster op tijd de maaltijden klaar heeft, dan zijn de zusters en de kinderen voor wie ze zorgen tevreden. Mocht het personeel daar niet meer in slagen omdat het zijn tijd verspilt, dan zal moeder overste toch wel even een belletje bij hen doen rinkelen. Dat geldt voor ons allemaal. De beste voorbereiding op de dag van Jezus Christus, is gewoon je plicht doen. Stel geen nutteloze vragen over hoe het allemaal in zijn werk zal gaan als God komt. Leef voor Jezus en voor elkaar, elke dag, elk uur.
BeantwoordenVerwijderenJawel..lééf door,met en in HEM ! Met de nodige humor ,zichzelf niet verheffend ,maar nederig jezelf,je naaste en zéker Hem liefhebben door Zijn genade !Een levenshouding om telkens met vallen en weer opstaan toe te passen !
BeantwoordenVerwijderen