vrijdag in week 27 door het jaar
Dagelijks vechten we diep in onszelf dat oorlogje uit tussen goed en kwaad, tussen de goede Geest van God en de boze geest die we satan noemen. Ons hart, ons leven, is het toneel waar deze strijd zich afspeelt. En wat we zeggen en doen zal een gevolg zijn van hoe we die strijd gestreden hebben.
Hoewel... strijd... het klinkt zo negatief, alsof we voortdurend de wapens moeten opnemen tegen het kwaad. In zeker zin is dat ook zo, maar strijden, de wapens opnemen, zijn woorden die koud en zelfs oorlogszuchtig overkomen. Misschien is het beter te spreken van een afdalen in ons diepste zelf om daar de Heer op te wachten, Hem te ontmoeten, in het hart van je gebrokenheid.
Het gaat er om innerlijk klein te worden, arm van geest, nederig, God in Christus welkom heten in je eigen kwetsbaarheid. Om dan te kiezen, vanuit God, waarvan je toelaat dat Hij je in Christus helend nabij is.
En ook elkaar zo nabij zijn. Zoals Franciscus het uitdrukt in een van zijn vermaningen: ‘Gelukkig de mens die zijn naaste in zijn broosheid draagt, zoals hij door hem gedragen zou willen worden’.
Kiezen voor het goede doe je dus door je jezelf, je gebrokenheid, toe te vertrouwen aan Christus, gelovig wetend dat Hij je draagt, optilt en geneest. En het is tevens je naaste in zijn broosheid dragen, doorheen daden van tedere goedheid en stil gebed voor hem.
kris
Het ging gisteren al bij de profeet Maleachi over de dag des Heren. Vandaag heeft Joël het ook daarover. Het moeten tijden zijn geweest van grote natuurrampen, zoals wij dat nu meemaken. 'Gaat in de rouw', zegt Joël, 'doet boete, herstel de versleten en scheefgegroeide relaties, roep een vastentijd af'. Ook deze tijd na covid is een tijd voor bezinning. Hebben wij iets geleerd uit covid? Het lijkt erop van niet. We zitten weer in de maalstroom van vroeger: het aantrekken van de economie en van onze ontspanningsmomenten. Het gaat er maar niet in dat wij anders moeten leven. Onze aarde kan het niet meer aan. De vraag is of het overschakelen naar meer duurzame energiebronnen alles op zal lossen. Ik hoop het, ik wil het graag steunen. Maar is vooral ons hart niet onzuiver? Zit het niet onder de invloed van het kwaad? Jezus drijft demonen uit, ook de onze wil Hij uitdrijven. Laten wij dat maar door Hem aan ons voltrekken. Dan is het Rijk Gods inderdaad ook nu weer gekomen. Maar staat onze wereld nog open voor God, voor het transcendente? We zijn zo seculier en werelds geworden, alsof alles vanzelf komt en er geen Schepper is. In de eucharistie bidden wij een mooi gebed na het Onze Vader, een gebed dat ingaat op de laatste bede van het Onze Vader: 'Verlos ons, Heer, van alle kwaad, geef vrede in onze dagen, opdat wij, gesteund door Uw barmhartigheid vrij mogen zijn van zonde en beveiligd tegen alle onrust, hoopvol wachtend op de komst van Jezus, Messias, Uw Zoon'. Laten wij dat gebed vaak tot het onze maken.
BeantwoordenVerwijderenKiezen voor het goede doe je dus door je jezelf, je gebrokenheid, toe te vertrouwen aan Christus, gelovig wetend dat Hij je draagt, optilt en geneest. En het is tevens je naaste in zijn broosheid dragen, doorheen daden van tedere goedheid en stil gebed voor hem.
VerwijderenJa Kris, zo is het.
Ja,moge de liefde en de vrede in ieders hart indalen,op Gods Rijk spoedig moge komen
BeantwoordenVerwijderenMooi en zinvol idee, Daniël om dat gebed mee te nemen doorheen de dag.
BeantwoordenVerwijderenLaten we de wereld als een gebed zonder ophouden neerleggen in de schoot van de Heer.
Dankjewel ...nogmaals aan allen !
BeantwoordenVerwijderenIkzucht en angst zijn over 't algemeen de demonen !
"Wie niet met Mij is ,is tegen Mij"!
Leer ons Heer in al wat we doen eerst putten ...diep in onze ziel ,om zo met U de Wil van Uw en onze Vader te doen !
Geef ons daarbij dàt vleugje humor Heer!
door ons gebed voeren we een strijd voor het goede met als wapen de kracht van de zachtheid.
BeantwoordenVerwijderen