donderdag in week 33 door het jaar

Toen Jezus Jeruzalem voor zich zag liggen, begon Hij te huilen om de stad. Hij zei: ‘Had ook jij op deze dag maar geweten wat vrede kan brengen!'

De betekenis van deze woorden is duidelijk; het had betrekking op Jeruzalem; het Romeinse leger had immers de stad bezet. Men was niet ontvankelijk voor Jezus' boodschap.
En Hij weende... Jezus weende om haar verblinding.

Het Jeruzalem waarover Jezus weende, gaat echter ook ons ieder van ons. Ons hart, en wij als gemeenschap, zijn het nieuwe Jeruzalem.
Jezus weent over hen die het weten, maar het niet doen, over hen die 'het' gehoord hebben, maar het niet volbrengen.
Ja, Hij weent over hen aan wie Hij zich heeft laten kennen, maar in de realiteit niet van Hem willen weten.
Hij weent over hen die dagelijks naar zijn Woord luisteren, maar het niet volbrengen.
Hij weent over hen die de eucharistie vieren en ontvangen, maar niet eucharistisch leven.
Hij weent over hen die gemeenschapsleven belangrijk vinden, maar toch hun eigen mensen kiezen.
Hij weent over hen die de mond vol hebben over liefhebben, maar in werkelijkheid hun eigen ego volgen.
Hij weent over hen die dagelijks voor Hem knielen in gebed, maar verder hun eigen leventje leiden los van Hem.
Hij weent over hen die spreken over de waarde van vergeving schenken, maar het niet doen.
Hij weent over hen die slaaf zijn van de letter van de Kerk, en daardoor de geest van deze letter totaal uit het oog verliezen.
Hij weent over hen die Hij begenadigd heeft met zichzelf bij het doopsel, maar die de bron van deze genade afsluiten.

Weent Jezus ook over u, over mij, over ons ?
Misschien.

Laten we deze vraag ernstig overwegen, haar neerleggen in stil gebed bij de Heer.
En laat ons dankbaar zijn om elk bewust-zijn dat de Heer ons schenkt wat betreft ons mogelijk nee-woord.
Gezond berouw is geen maaksel van de mens. Het is puur genade; een springplank tot bekering, het begin van zich laten vinden door de Heer.

Dit berouw gaat misschien gepaard met tranen; innerlijke tranen of zelfs echte tranen. Misschien weent de Heer, in zekere zin, ook om onze nee-woorden.
Moge onze tranen, ons berouw, ons aanzetten tot een zich innerlijke wenden naar de Heer. Vlij je tegen Hem aan; Hij die ons in zijn barmhartigheid heel zeker in z'n armen sluit, Hij die het verloren schaap terug aan het vinden is, het schaap dat bereid was en is zich te laten vinden.
Meer en meer zullen we binnen geleid worden in een innig feest in en met God, omdat we (weer) de weg en de deur hebben gevonden naar onze diepste thuis, ons leven ‘in God’.

Geliefde mensen,
Nog anderhalve week scheidt ons van de advent. Laten we ons nu reeds keren naar God, en het feest van de bekering bewandelen, en wel 'in Christus'.

Genegen,

kris

Reacties

  1. beste Kris, uw commentaar staat vol met oordelen , die vele mensen kwetsen...
    Jezus weent om de verwoestingen die Jeruzalem te wachten staan, oorlogen.....enz
    Het gaat over de vijanden die ons van alle kanten insluiten.
    De grootste vijanden van de Kerk zitten in de Kerk, tot aan de topfuncties.
    Zalig de zuiveren van hart, die geen boze plannen koesteren en geen boosheid dragen in het hart. Zalig die vervolging leiden omwille van de gerechtigheid en die de zonde benoemen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank Kris voor deze mooie bezinning.
      Ik voel mij niet beoordeeld of veroordeeld door deze tekst. Mij wordt gewoon de vraag gesteld of Jezus misschien ook over mij verdrietig zou kunnen zijn en daarvoor moet ik naar mezelf kijken ipv ,zoals schrift geleerden en farizeeërs, met het vingertje naar de anderen wijzen.
      Dank voor uw dagelijkse bemoedigingen die mij kracht geven om de dag vol goede moed aan te vatten.

      Verwijderen
  2. inderdaad, hoeveel christenen in de wereld lijden geen vervolgingen?
    Christenen die samenkomen rond het Woord van de Heer, die de Bijbel goed lezen, die bidden en knielen, die vergeven, die het doopsel erkennen als een strijd tussen goed en kwaad...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maar in de hemel staat het Lam. Als geslacht. Maar al is het geslacht, het staat toch rechtop. Het Lam is Jezus, gekruisigd en verrezen. Hij draagt al onze zonden en al het kwaad van de wereld. Kijk meer naar Jezus dan naar het kwaad in jezelf of in de wereld of in de Kerk of in de anderen om ons heen. Het Lam kon het boek openen en lezen. Het boek is het boek des levens. In dat boek geeft God ons het leven, elke minuut opnieuw. Ook nadat wij gezondigd hebben. Ook als het crisis is in ons gezin, in de samenleving, in de Kerk, in ons geloofsleven, in ons eigen hart of in een oorlogssituatie die maar niet stopt. God is altijd groter. Jeruzalem is maar gevallen omdat het die altijd grotere God niet heeft aanvaard.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zeer goede oplossing en opmerking.

      Verwijderen
    2. goede oplossing, maar neemt niet weg dat we ons moeten verzetten tegen het kwade,
      ik zou vandaag niet graag priester zijn, Koning Boudewijn was ook één dag geen koning, omdat het tegen zijn geweten was, binnenkort kunnen de Belgische bisschoppen het eens gaan uitleggen aan de paus. Er is dus nog hoop...

      Verwijderen
    3. Kris,dank je voor jouw pure woorden,ingegeven door de H.Geest.Moge de Heer jou de genade blijven schenken om dit prachtige werk met kracht en moed verder te zetten.Wij richten ons op Christus,waarvan wij weten de Hij de Weg de Waarheid en het Leven is.Met mijn diep respect

      Verwijderen
  4. Hij weent over hen die slaaf zijn van de letter van de Kerk, en daardoor de geest van deze letter totaal uit het oog verliezen

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Antwoord op anoniem die steeds reactie onderuithaalt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Met uw oordeel over anderen veroordeelt gij uzelf Rom2,1

      Verwijderen

Een reactie posten