Engelbewaarders

Vandaag horen we Jezus zeggen: 'Als je niet verandert en wordt als een kind, dan zul je het koninkrijk van de hemel zeker niet binnengaan.'

Wanneer Jezus hier spreekt over 'kind' moeten we dat dieper begrijpen dan heel jonge en kleine mensen. De kinderen waarover Jezus hier spreekt zijn grote mensen met een kinderhart, mensen die zichzelf klein of gering achten, zij die leven van God zoals kinderen dat doen van hun ouders.

Als volwassene kan men, evangelisch gezien, alleen maar kind zijn als men een volwassen houding heeft ten aanzien van de Vader in de hemel, eenzelfde tedere verhouding als een klein kind ten opzichte van zijn aardse papa. Voor een klein kind geldt: mijn vader, mijn moeder, zorgt voor me en aan hen vertrouw ik me toe. Voor volwassen gelovigen zou moeten gelden: onze Vader in de hemel zorgt voor me, aan Hem vertrouw ik me toe.

Je toevertrouwen aan de Vader betekent geloven dat Hij met u het beste voorheeft, dat Hij je heel persoonlijk bemint en met u een weg wil gaan. Het betekent die liefde zo beminnen dat je nog maar één verlangen hebt: leven in Gods liefde, één worden met die liefde, je door dàt en enkel dàt laten leiden.

Het betekent Jezus welkom heten in je leven, gelovend en wetend dat God Hem gegeven heeft opdat je zou groeien in zijn liefde. Het betekent je hele leven, je hele zijn, al wat je bent, schenken aan Jezus, opdat Hij je kan transformeren in deze liefde. Het is je verlaten op Jezus, diep gelovend dat Hij je brengen zal in zijn eigen ja-woord tot de Vader.

Wie dit begrijpt, gelooft en gaat, zal meer en meer beeld worden van God, drager van zijn Vrede, uitdrager van zijn goedheid.

Laten we ons schenken aan Jezus, opdat we die mensen mogen worden die God wil dat we worden. Ja, laat ons als volwassen mensen, kinderen worden, die leven van en in God.

kris

Reacties

  1. Uit onszelf kunnen wij het niet. Uit onszelf geraken wij niet bij God. Wij zijn als een kind dat beneden aan een hoge trap staat en het kan er niet op. Het probeert het wel, maar het tuimelt steeds weer naar beneden. Dan komt mama die boven is naar beneden en tilt het kind op in haar sterke armen en brengt het naar boven. Zo doet God met ieder van ons. Dat is de kleine weg van de H. Theresia van gisteren. We moeten het alleen maar aan ons laten gebeuren dat God ons zelf optilt en ons brengt op de hoogte van Zichzelf. De engelen zijn ons daarbij een hulp. Een engel zegt niets dan wat God zegt, een engel doet ook niets dan wat God zelf doet. Hij gaat voor ons uit, hij beschermt ons op onze weg naar God en zelf ziet hij voortdurend Gods aangezicht. Is dat niet heerlijk te weten dat er iemand naast ons staat die onophoudelijk God mag zien? En die ons vanuit dat zien van God stuwt naar het goede en ons beschermt tegen het kwade, tegen geestelijke bekoringen en lichamelijke gevaren? Dat is om het uit te jubelen. Laten wij opnieuw een kind worden dat gaat aan de hand van de meester of de juffrouw. Heilige pausen van vroeger en ook andere heiligen zonden bij een moeilijke opdracht hun engelbewaarder voor zich uit naar de engelbewaarder van degene die ze zouden ontmoeten. En dat hielp. Wij mogen dat ook doen: als we naar een examen moeten of naar de dokter, naar iets waar we tegen op zien, we mogen onze engelbewaarder vooruitzenden naar de engelbewaarder van degene voor wie we bang zijn. En dan valt alles veel beter mee dan we gedacht hadden. Heilige engel van God die mijn bewaarder zijt, aan uw hulp ben ik door de goedheid van God toevertrouwd, behoed mij, verdedig mij en bestuur mij. Amen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een geluk hebben we,elke mens elk kind heeft een engelbewaarder ,die ons goede gedachten influistert !!! tot ons geweten spreekt,dank U goede God voor al Uw voorzieningen in tijd en eeuwigheid.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten