Van Woord naar leven

GEWORTELD, GEVOED, GELEID Geloven is een pelgrimage: een tocht die zich ontvouwt terwijl we samen op weg zijn. Stap voor stap krijgt het geloof gestalte in ontmoeting, in volgehouden trouw, in het zoeken naar wat richting geeft. Het christelijk leven groeit langsheen het Woord dat ons aanspreekt, de gemeenschap die ons draagt, en de hoop die ons bezielt. Als christenen zijn we onderweg naar een leven dat geworteld is in Christus: leven dat zich uitdrukt in liefde, in gerechtigheid en in openheid voor Gods aanwezigheid en roepstem in onze wereld. In de lezingen van vandaag herkennen we drie lagen van die ene weg. In de Handelingen zien we hoe geloof ontstaat en groeit in volharding, en in de verbondenheid van mensen die verantwoordelijkheid opnemen. In de Apocalyps verschijnt het uitzicht op het einddoel van de tocht: Gods blijvende nabijheid, waarin alles tot rust en eenheid komt. En in het evangelie van Johannes wijst Jezus ons de richting aan: liefde als innerlijk kompas. Pa...

IN ZIJN NAAM, DE WERELD IN In de eerste lezing worden Paulus en Barnabas geconfronteerd met afwijzing. Wat begon met enthousiasme – bijna de hele stad kwam samen om naar het woord van de Heer te luisteren – eindigt in weerstand en zelfs verzet. Jaloersheid, laster en uiteindelijk verbanning zijn hun deel. Toch laten de apostelen zich niet uit het lood slaan. Ze spreken klare taal: “Aangezien u de boodschap afwijst, wenden we ons tot de andere volken.” En ze citeren de profeet: “Ik heb je bestemd tot een licht voor alle volken, om redding te brengen tot aan de uiteinden van de aarde.” Dit moment is geen voetnoot in de geschiedenis, maar een sleutelmoment in het zelfverstaan van de Kerk. Hier komt aan het licht dat het evangelie niet gebonden is aan één volk, één cultuur of één plek. Gods heil is universeel. De jonge Kerk leert zich openstellen voor de wereld, voor mensen van alle talen, levensomstandigheden en achtergronden. Deze zending tot de volken is niet optioneel of bij...

MIJN GOD EN MIJN AL ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven.’ Deze woorden richtte Jezus tot zijn leerlingen. Maar ze ook tot ons gericht. Vraag is: Kunnen wij nu op onze beurt ook tot Hem zeggen: ‘Heer, U bent mijn weg, U bent mijn waarheid, U bent mijn leven’? Mag Jezus werkelijk alles voor jou zijn: de inspiratie van je leven, de betekenis van je bestaan, de passie van je daden, de ziel van je liefde, de essentie van je wezen, het hart van je zijn? Met andere woorden: mag Jezus alles voor je zijn? Jezus alles voor je laten zijn betekent Hem met je meedragen als Degene aan wie je je toevertrouwt, aan wie je je hecht. Het is kiezen en toelaten dat Hij de weg van liefde in en met jou bewandelt. Het is je overgeven aan de heilige Geest, die jou in dit feest van liefde zal binnenvoeren. Dit kan diepgaande consequenties hebben. Want zoals we weten, is Jezus’ liefde geen oppervlakkigheid, geen kwestie van het volgen van eigen emoties gebaseerd op je eigen ik, geen kwest...

EEN TAAL VAN HOOP Wanneer Paulus en Barnabas in de synagoge van Antiochië worden uitgenodigd om een woord van bemoediging te spreken, grijpt Paulus het moment aan om Gods grote daden te verkondigen. Hij spreekt over Gods handelen in de geschiedenis: de uittocht uit Egypte, het leiderschap van David, en uiteindelijk de komst van Jezus. God heeft geleid, geroepen, gekozen, beloofd, gered. Hij is een levende God, die zijn volk niet loslaat. Paulus spreekt met vuur en overtuiging. Zijn woorden wekken verlangen: verlangen om die geschiedenis van heil beter te leren kennen en er deel van te worden. Morgen horen we hoe zijn toespraak verdergaat, wanneer hij zal spreken over de opstanding van Jezus. Maar vandaag wil ik stilstaan bij dat ene zinnetje, nog voor Paulus begint te spreken: ‘Broeders, als u voor de mensen een bemoedigend woord hebt, ga dan uw gang.’ En laten we dan aan onszelf de vraag stellen: hoe spreken wij tot elkaar? Hoe spreken wij in onze gezinnen en families? Hoe sp...

KIEZEN: laat een ander zijn taak overnemen (Bij Hand 1, 15-17. 20-26) Beste mensen, dat waren spannende dagen, toen er een nieuwe paus gekozen moest worden. Kiezen in deze tijd is wel iets anders dan in de tijd kort na Jezus sterven en opstanding. Vandaag lezen we een ander verhaal over een keuze in het boek Handelingen. Het betreft hier geen pauskeuze, maar de keuze van een apostel die Judas zal mogen vervangen. Geen pauskeuze, hoewel de wezenlijke elementen van ook deze keuze toch dezelfde kenmerken hebben, al is het in zeer vereenvoudigde vorm. De Kerk stond destijds nog in de kinderschoenen, terwijl we nu meer dan twee eeuwen verder zijn. Het valt me op dat er niet meer zozeer wordt ingegaan op wat voorbij is, maar dat er toekomstgericht gewerkt wordt. Zo gebeurde het ook op 8 mei, bij de verkiezing van de nieuwe paus. Niet veel aandacht meer voor paus Franciscus, al zullen we hem niet zomaar vergeten. Het leven gaat wel altijd verder. Betreffende Judas wordt onder andere we...

VAN HOREN TOT BEHOREN Op het feest van de Tempelwijding loopt Jezus in de zuilengang van Salomo. Rond Hem staan mensen die Hem vragen ronduit te zeggen of Hij de messias is. Jezus antwoordt dat Hij dat al heeft gedaan, niet in grote verklaringen, maar in wat Hij doet: “ Wat Ik in naam van mijn Vader doe, getuigt over Mij.” Hij verwijst naar zijn daden - genezingen, tekenen van leven, woorden vol gezag. En toch dringt het niet door. Want al zijn die tekenen zichtbaar, ze roepen niet automatisch geloof op. Ze vragen om een ander soort waarneming: een luisteren van binnenuit. Het gaat niet om zien op afstand, maar om zich aangesproken weten. Om wie zich openstelt voor zijn stem. “Mijn schapen luisteren naar mijn stem. Ik ken ze en zij volgen Mij.” Alles begint bij luisteren: niet met bewijzen of traditie, niet met afkomst of kennis, maar met het herkennen van zijn stem. Wie Hem hoort, wordt gekend. En wie gekend is, wordt geleid. Niet als solist, maar als deel van een gemeenscha...

CHRISTUS ALS WARE DEUR Waar Jezus gisteren - zondag - nog sprak over de schapen die Hij niet zomaar laat wegroven, zegt Hij vandaag tot zijn schapen: “ Ik ben de deur.” Geen poortwachter, geen wegbereider aan de kant, maar de levende toegang tot het hart van de stal. In Hem ligt de doorgang tot het leven, tot de heilige ruimte waarin wij ons laten aanraken door zijn liefde. Wie deze deur binnengaat, komt in het heiligdom van zijn eigen ziel, waar onze Drie-ene God verblijft. Dat heiligdom raakt aan de diepste laag van wie wij zijn – daar waar Gods Geest woont en ademt. In Christus binnengaan is ons toevertrouwen aan Gods aanwezigheid. Het is je laten vormen en losmaken, bemind worden tot in je wortels. Het harde in ons wordt week, het gesloten wordt open, het maakt ons tot beschikbare mensen. Het is een plek waar je niet enkel gedragen wordt, maar ook herschapen - en wel in Christus. Dezelfde deur is ook de deur waarlangs we gezonden worden. Christus is niet enkel de ingang ...