Van Woord naar leven

ZO SPREEKT DE HEER Wie het boek Genesis volgt zoals het deze weken in de liturgie aan bod komt, stuit op verhalen die verre van voorbeeldig zijn: rivaliteit tussen broers, bedrog binnen het gezin, partijdige ouders, seksueel misbruik, geweld, slavenhandel. Er is veel in Genesis dat je niet zomaar zou willen navertellen aan een kind, laat staan presenteren als moreel model. Genesis is geen boek om trots op te zijn omdat het “vrome mensen” toont. En toch is Genesis bij uitstek het boek van de beginselen: niet alleen van de schepping en het verbond, maar ook van menselijke kwetsbaarheid, familiebanden, maar bovenal van Gods verrassende trouw aan feilbare mensen. Het is geen boek dat mensen mooier maakt dan ze zijn. Het laat rauw zien hoe mensen handelen, maar ook hoe God daar niet voor terugdeinst. Integendeel: Hij kiest juist mensen als Jakob, Jozef, Abraham - mensen met barsten, innerlijke strijd, domme keuzes, verborgen hunkeringen. Zijn keuze gaat niet uit naar hun deugdzaamheid, ma...

GEVONDEN IN ZIJN BLIK Het evangelie van vandaag spreekt over Jezus’ liefde voor de zondaar. Voor hen was Hij immers gekomen. Bij hen wilde Hij te gast zijn. Hen wilde Hij vergeven. Hen wilde Hij bevrijding aanbieden. Hen wilde Hij een nieuw leven schenken. Hij kon het - bij wijze van spreken - niet verdragen dat er mensen waren die de zonde meer beminden dan God. Hij was bezorgd om deze mensen. Want ze leefden naast hun roeping. Zijn bezorgdheid was zo sterk dat Hij naar hen toeging: om hen aan te raken tot in hun diepste duisternis, om hen weer op te tillen in het licht van Gods bestaan. Wij, als christenen, zijn geroepen in naam van de Heer ook deze liefdevolle bezorgdheid voor de zondaar in ons te dragen. Geen veroordeling. Enkel barmhartigheid. Ik ben me ervan bewust dat dit snel is uitgesproken. Het is een van de moeilijkste opdrachten die het evangelie geeft. Maar voor God is niets onmogelijk. Dus ook niet het volbrengen van deze opdracht. Hoe gaan wij om met mensen die op h...

KERK ZIJN (Bij het feest van de H. Tomas) Tomas, die in eerste instantie moeilijk kon geloven dat zijn Heer zou zijn opgestaan uit de dood, verbleef toch bij de groep van de leerlingen. En dat is mooi. Ondanks zijn twijfel, zijn gevecht, zijn ongeloof, mocht hij er zijn, werd hij niet afgewezen. Wat de groep leerlingen daar beleefde, is een mooi beeld van de Kerk, of hoe de Kerk zou moeten zijn. Want zowel binnen de kerkgemeenschap, als ook aan de rand, als ook buiten de Kerk, leven mensen die vechten, die twijfelen, die moeilijk kunnen geloven. Misschien behoren we zelf tot deze groep, of zijn er perioden geweest dat we bij deze groep hoorden. Dat is geen schande. Dat gebeurt. Meer nog: het behoort zelfs wezenlijk tot de innerlijke groei van de mens. Vaak is het God zelf die toestaat dat wij in periodes verkeren van dorheid en zelfs ongeloof. Al was het maar om ons te genezen van een geloof als vrucht van eigen prestatie. In de woestijn van ons hart wil Hij ons zuiveren en aanraken...

GODS ERBARMEN VOOR IEDER MENS (Bij Gen 21, 5.8-20) Beste mensen, onlangs lazen we het verhaal over de geboorte van Ismaël, de zoon van Abram en Hagar, de Egyptische slavin. Saraï had haar aan Abram gegeven omdat ze zelf onvruchtbaar was (Gen 16). Na een tussentijd van veertien jaren gaat de geschiedenis verder in het geboorteverhaal van Isaäc, de zoon van de belofte, geboren uit Abraham en Sara. Er zitten gelijke elementen in beide verhalen waarin een spanningsveld sterk aanwezig is tussen de twee vrouwen. Hoe menselijk is dit. Ismaël die intussen 14 jaar is, speelt hier ook een rol. Hij lacht spottend als Abraham een feest geeft bij de geboorte van Isaac. In beide verhalen komt Hagar in de woestijn terecht met haar kind. In het eerste verhaal als baby, en in het tweede verhaal als opgroeiende knul, al wordt dat niet duidelijk vermeld. (Het is ook maar de vraag of Hagar twee keer in de woestijn is geweest). Verhalen kunnen door mondelinge overleveringen veranderen). Het drama van...

DE VERWOESTING VAN SODOM (Bij Gen 19, 15-29) Overweging van aartsbisschop Vincenzo Paglia, ontleend aan ' Het Woord van God elke dag – 2025', Otheo-Books / Sant’Egidio De eerste lezing van vandaag toont ons de dageraad van de dag van de verwoesting van Sodom. De engelen van God dringen er bij Lot op aan dat hij de stad verlaat. Geconfronteerd met de nakende tragedie aarzelt Lot. Alsof hij vastzit en niet kan bewegen, moeten de engelen hem bij de hand nemen en hem samen met zijn vrouw en dochters naar buiten leiden. Zodra Lot in veiligheid is, stort een regen van vuur en zwavel - misschien een ware vulkaanuitbarsting - neer op Sodom en vernietigt de stad. Sindsdien is Sodom het symbool van een stad die niet alleen zondig is, maar bovenal verdorven. Het moet tot nadenken stemmen dat een van de ernstigste zonden van de inwoners van de stad was dat zij weigerden de vreemdelingen op te nemen die bij Lot hun toevlucht hadden gezocht. Het hart van de inwoners was zo bekrompen en z...

ORA ET LABORA Abraham richt zich naar de Heer. Terwijl de andere mannen hun weg vervolgen naar Sodom, blijft hij staan voor de Heer en richt hij zijn woorden tot Hem. Niet om zichzelf te redden, maar om te pleiten voor een stad die haar grens van verdorvenheid overschreden lijkt te hebben. Hij stelt geen eisen. Hij klaagt niet. Hij vraagt. En hij waagt het, stap voor stap, telkens weer een getal minder. Wat als er slechts een kleine rest overblijft? Zou dat voldoende zijn om het onheil af te wenden? Abraham spreekt niet tegen een onpersoonlijke macht, maar met de levende God, met de Ene die rechtvaardig is. Hij durft Hem recht in de ogen te kijken, met een zuiver hart. En wat blijkt? God luistert. Hij laat zich raken door de bekommernis van een mens. Hij laat zien dat gerechtigheid niet blind is voor de enkeling die goed wil leven. Zelfs als de meerderheid zich heeft afgekeerd, luistert Hij naar de enkeling die standhoudt. Wat Abraham doet, is het hart van ware vriendschap met God e...

RIJKDOM EN CHARISMA (bij het hoogfeest van Petrus & Paulus) Onderstaande overweging is van de hand van aartsbisschop Vincenzo Paglia, ontleend aan Het Woord van God elke dag - 2023, uitgegeven bij Otheo-books. Vandaag vieren we het feest van de heilige apostelen Petrus en Paulus, wier gedachtenis de bijna tweeduizend jaar oude geschiedenis van de Kerk van Rome vergezelt, waar zij tot de marteldood toe getuigden van hun geloof. Petrus wordt door Jezus geroepen terwijl hij zijn netten uitwerpt aan de oevers van het meer van Galilea. Hij is een eenvoudige visser, maar hij voelt een verlangen naar een nieuwe wereld. Nauwelijks heeft Jezus hem geroepen tot een ruimer leven, of hij laat ‘meteen’ – zo schrijft de evangelist – zijn netten in de steek en volgt Hem. De echte Petrus is die zwakke man die zich laat raken door de Geest van God en als eerste luidkeels roept: ‘U bent de Messias, de Zoon van de levende God.’ En de Heer maakt van deze zwakke mens de ‘rots waarop Hij zijn Kerk za...