dinsdag in de 13e week door het jaar
DE VERWOESTING VAN SODOM
(Bij Gen 19, 15-29)
Overweging van aartsbisschop Vincenzo Paglia, ontleend aan 'Het Woord van God elke dag – 2025', Otheo-Books / Sant’Egidio
De eerste lezing van vandaag toont ons de dageraad van de dag van de verwoesting van Sodom. De engelen van God dringen er bij Lot op aan dat hij de stad verlaat. Geconfronteerd met de nakende tragedie aarzelt Lot. Alsof hij vastzit en niet kan bewegen, moeten de engelen hem bij de hand nemen en hem samen met zijn vrouw en dochters naar buiten leiden.
Zodra Lot in veiligheid is, stort een regen van vuur en zwavel - misschien een ware vulkaanuitbarsting - neer op Sodom en vernietigt de stad. Sindsdien is Sodom het symbool van een stad die niet alleen zondig is, maar bovenal verdorven.
Het moet tot nadenken stemmen dat een van de ernstigste zonden van de inwoners van de stad was dat zij weigerden de vreemdelingen op te nemen die bij Lot hun toevlucht hadden gezocht. Het hart van de inwoners was zo bekrompen en zozeer gericht op hun eigen belangen, dat ze in die vreemdelingen geen broers zagen die hulp nodig hadden, en dat ze zich tegen Lot keerden. Hun hart was van steen, zo hard als de stenen waarmee ze hun stadsmuren hadden gebouwd.
Met deze hardheid wilden ze zich verdedigen tegen hun vijanden. Maar een stad, een samenleving, een volk dat ervoor kiest om muren op te trekken en als een fort de poorten altijd gesloten te houden voor wie naar binnen wil, veroordeelt zichzelf tot de ondergang.
Het is een boodschap die ons ook vandaag tot nadenken moet stemmen. Grenzen – of het nu om die van het hart of die van de stad gaat – maken het leven altijd gesloten en steriel.
Laten we bidden
Heer,
open ons hart voor wie aanklopt. Breek de muren af die wij gebouwd hebben uit angst of gemak. Leer ons de vreemdeling te ontvangen als broeder en zuster. Bewaar ons voor de hardheid die liefde uitsluit. Geef ons de moed om gastvrij te zijn, ook wanneer dat onzeker maakt. Maak ons tot een gemeenschap die leeft van mededogen en die U herkent in het gelaat van de ander.
In uw naam. Amen.
Geliefde mensen, mogen we wegen banen van menselijkheid, daar waar onverschilligheid de wereld verhard heeft.
Een vredevolle dinsdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Heulen we mee met een manier van denken die muren optrekt - tussen volkeren, binnen onze samenleving, en diep in ons eigen hart? Blijven we vasthouden aan patronen die ons verharden, zelfs als ze ons van binnenuit aantasten? Of laten we ons wegleiden uit dit gesloten denken, naar een weg van openheid, waar menselijkheid weer mag ademen?
Goed artikel over het werk in de gevangenis
BeantwoordenVerwijderenHet artikel roept herinneringen op aan de Belgische zuster Ponnet die in de south Bronx, New York woonde en op Rikers Island, toen de grootste gevangenis van NY werkte als aalmoezenier. Ze had in de S-Bronx een halfway house opgericht waar ze jonge delinquenten en hun familie die van de rechter, na haar pleidooien een nieuwe strikte en welomschreven kans kregen, opving en begeleide in Abraham House. Ik mocht daar getuige van zijn en draag al die mensen nog steeds in mij' hart.
VerwijderenZo'n mooie mensen....
Rondom mij wonen ...Afghanen een Duitser,familie vanuit Wit Rusland,Irakezen,Aziatische,Congolese en Armeniërs 8 Belgische ...! Allen met respect voor elkaar !👌👍🥰
BeantwoordenVerwijderenaan de vrouw van Lot, die omkijkt en verandert in een zoutpilaar, kunnen we zien dat chauvinisme tot verstarring leidt.
BeantwoordenVerwijderenDe zonde van Sodom wordt nog maar recent, onder druk van maatschappelijke veranderingen, gebrek aan gastvrijheid genoemd. De werkelijke zonde was dat de mannen van de stad seks met de bezoekers wilden hebben. Lot stelt zelfs voor om dan maar zijn dochters te gebruiken (!) maar daar willen de sodomieten niet van weten. Xenofoob zijn ze wél: ze verwijten Lot dat hij, een allochtoon, hen de wet komt voorschrijven. Overigens zijn grenzen en poorten een noodzaak: zonder deur die dicht kon, was Lot gelyncht.
BeantwoordenVerwijderenKlopt Sylvia. Genesis 19 is rauw en onthutsend. De mannen van Sodom willen de gasten van Lot verkrachten, en Lot — uit angst of verwrongen gastvrijheid — stelt zijn dochters voor als alternatief. Dat staat er. Het is walgelijk en onverdraaglijk. En tóch wordt Lot gespaard. Niet omdat hij moreel zuiver is, maar omdat God, ondanks alles, blijft redden. Omdat Hij luistert naar Abraham. Omdat Hij weigert om zijn barmhartigheid te laten doven door de zonde van mensen.
VerwijderenDe tekst laat ons geen gemakkelijke boodschap na. Sodom is niet alleen verdorven, het is mensonterend tot op het bot. Maar midden in dat puin toont God zich als Iemand die blijft zoeken naar een uitweg voor wie nog gered kan worden — hoe schuldig, zwak of verwrongen ook.
Van harte, kris