donderdag in week 17 door het jaar
'Jullie zijn in mijn handen als klei in de handen van een pottenbakker', zo horen we de Heer vandaag zeggen doorheen de profeet Jesaja.
God is de pottenbakker, wij zijn de klei. Wij zijn geroepen om ons te geven aan het scheppende werk van de pottenbakker. Zo zullen we die pot, of dat beeldje, worden zoals de pottenbakker het gewild heeft.
Het verschil met echte klei is dat de mens ‘nee’ kan zeggen: ‘nee’ tegen het werk van God in jezelf. Wij hebben de vrijheid om van Hem weg te lopen, onze eigen weg te gaan los van Hem, ons leventje zelf in handen te nemen alsof God niet bestaat.
Het zou jammer zijn moesten we vergeten dat God met ieder van ons een bepaalde weg wilt gaan. In zijn liefde wilt Hij dat wel degelijk. Hij wilt het met ieder van ons persoonlijk, alsook met de Kerk als gemeenschap, alsook met de hele mensengemeenschap.
Moesten we met z'n allen het klaarspelen God God laten zijn... wat zouden onze samenlevingen mooi zijn; plekken waar het goed is om te leven, en wel voor ieder. Maar het menselijk ego wint het dikwijls op Gods bedoeling.
Ja, de vrijheid die God aan de mens gegeven heeft... het is wat. Hij heeft er een heel risico mee genomen. Maar hij kon en kan niet anders. Het is immers in de gegeven vrijheid dat wij onze liefde kunnen tonen, ons aan Hem te schenken; Hem de pottenbakker laten zijn. Dit kan enkel in vrijheid.
Laten we onze vrijheid niet misbruiken. Moge ze integendeel een bedding zijn die ons doet kiezen voor God. Ja, laat God God zijn. Hij de fluitspeler, wij de fluit. Hij de schilder, wij het penseel. Hij de pottenbakker, wij de klei in zijn handen.
kris
Wij zijn als leem in de hand van een pottenbakker. Wat een mooi beeld voor wat God met ons doet. Elke dag vormt Hij ons, maakt Hij ons mooier en beter door het woord van Zijn profeten en vooral door het woord en de liefde van Zijn Zoon Jezus. We mogen groeien. Groeien gaat soms gepaard met terugvallen, met vallen. Maar als de pot die een pottenbakker boetseert, onder zijn handen mislukt, dan begint hij opnieuw. Jeremia zegt wel met het boetseren van een andere pot. Maar God werpt ons niet weg, Hij blijft ons geduldig bijwerken tot we volkomen zullen zijn. Dat zal in dit leven wellicht nooit ten volle waargemaakt kunnen worden. Maar op het einde zal God alles voltooien. Dan worden de slechte vissen, de vissen die te klein zijn of niet voor consumptie geschikt, uit het sleepnet verwijderd. Zo verwacht ik ook dat God al mijn kleine kanten weg zal werken als ik eens bij Hem terugkom. Dan zal ikzelf niet veel aan te bieden hebben, maar Hij heeft het laatste woord. En dat woord is: verrijzenis, voltooiing, aanvaard zijn. Altijd mogen wij dus hoopvol uitzien naar de heerlijke wederkomst van Jezus, Messias, Zijn Zoon. ‘Hebt ge dit alles begrepen?’ vraagt Jezus. Dat wil niet zeggen: ‘Heb je het verstaan?’ Dat betekent dat wij met God en met Jezus uit ons leven oud en nieuw tevoorschijn halen. Oud, dat is wat we meegekregen hebben in onze jeugdjaren. Nieuw, dat is wat God elke dag uit ons haalt. En als je met God durft te leven, als je Jezus aanvaardt in je leven, dan haalt God uit je wat je zonder Hem nooit klaar zou hebben gespeeld. Het is zoals in een huwelijk. Na tien, twintig, dertig jaren kunnen echtparen God en mekaar danken omdat de een door de ander beter is geworden. Door de ander haalde God meer uit je leven dan wanneer je alleen was gebleven. Dat geldt ook voor een priester of een kloosterlinge. Ook voor elke gelovige. Door lid te zijn van die grote familie die de Kerk is, haalt God meer uit ons dan wat wij uit onszelf gekund zouden hebben. Wat een reden om God vandaag dank te zeggen. Hij maakt van ons, als we met Hem meewerken, een kostbare vaas, een kunstwerk, een broeder of zuster van Zijn liefde.
BeantwoordenVerwijderen"De Heer wil ik loven, zolang ik leef,
BeantwoordenVerwijderenmijn God bezingen zolang ik besta."
( Uit de tussenzang van vandaag)
Heer, ik bid U dit te mogen doen mijn leven lang
Het was weer een mooie Woord naar Leven vandaag. Ik heb nog een gedichtje dat daar bij aansluit.
BeantwoordenVerwijderenMijn God, mijn God.
God van liefde zo puur,
U heb ik lief, dag na dag, uur na uur.
Daar waar U bent, ergens diep vanbinnen,
kan mijn hart voor U haar grootste vreugde uitzingen.
U kent mij door en door,
tegenover U doe ik mij dan ook nooit anders voor.
Elke huichelarij gaat aan U namelijk verloren,
die luchtbel van valse schijn weet U zo te doorboren.
Hier sta ik voor U met naakte ziel, mijn leven te geef.
Leer mij hoe ik voortaan nog beter naar Uw wil leef.
Laat mij groeien en bloeien tot een van de mooiste bomen in Uw woud, mij dat kleine mensje waar U zo van houdt.
En ook al ben ik dan eerder klein, bid ik U toch dat mijn takken vol vruchten van dienstbaarheid mogen zijn.
Mooi !!!
BeantwoordenVerwijderenKris voor jou en je gezin een fijne deugddoende vakantiestop.
Uit het boek ;'Jezus spreekt' is er op datum van morgen een heel mooie tekst,die we in deze onzekere tijden zeker zouden moeten trachten toe te passen.
Dankbaarheid.
Geef Mij bij wijze van geschenk een moedig en dankbaar hart.Hoe groot een mens is,blijkt uit zijn vermogen om in zijn leven redenen tot dankbaarheid te vinden.
Als het leven hard schijnt,en de moeilijkheden zich opstapelen,zoek dan zeer beslist naar redenen van dankbaarheid.
Het offer,het brengen van dank ,is dan ook als een lieflijke wierook,die tot Mij opstijgt gedurende de drukke dag.
Zoek bij elk gebeuren naar iets,waarvoor je blij en dankbaar kunt zijn,en spoedig zul je niet meer behoeven te zoeken.
De redenen tot vreugde en dankbaarheid zullen opspringen om je liefhebbende harten te begroeten.