maandag in week 14 door het jaar
Prachtige eerste lezing vandaag uit de profeet Hosea.
We beluisteren hier de trouw van God; een en al liefde, vergevingsgezind, uitnodigend, zichzelf volledig gevend.
Allemaal zijn we wel eens ontrouw. Dat kunnen momenten zijn of langere perioden, dat kunnen foute keuzen zijn, dagelijkse zondekes, een scheve schaats rijden (naast de pot pissen zeggen wij hier in Vlaanderen),... Daar tegenover staat dan God in al zijn grootsheid: de trouw zelf, steeds weer opnieuw uitnodigend, zichzelf gevend als genade opdat we ons weer tot Hem kunnen wenden.
Wat is God toch groot!!
Hij trekt ons, zo lezen we vandaag, naar de woestijn om daar tot ons hart te spreken.
De woestijn… het is de plaats waar niets is. Wel, dat niets... dat heeft God nodig. Het is de plaats waar honger en dorst heerst, verlangen naar frisheid en hergeboorte. Buiten God en wij is er niets. Oh ja, in de diepte is er die stille bries die onze ziel verkwikt. Het is het waaien van de Geest. Hij maakt het ons mogelijk God in al zijn zuiverheid te kunnen aanschouwen, beminnen en ontvangen. De woestijn (die innerlijk is) is de plek waar God zich openbaart, waar Hij zich in ons trekt, waar Hij zich met ons verinnigt.
Als we ontrouw zijn geweest - hoe dan ook - kunnen we drie wegen bewandelen. Ofwel schakelen we ons geweten uit en doen we lustig verder. Ofwel, luisterend naar ons geweten, overladen we ons met schuld en gaan gebukt en somber de donkerte tegemoet. Ofwel dalen we af in onze innerlijke woestijn, daar waar God wacht met zijn gevolg om ons op te vangen, om ons te omhelzen in zijn barmhartigheid, om, opgenomen in Hem, opnieuw geboren te worden, en wel in zijn liefde (lees: in Christus).
Daar in de woestijn vraagt God ons ten huwelijk, ondanks onze nee-woorden. 'Ik zal je hecht aan mij verbinden', zegt Hij. Kun je het mooier of inniger verwoorden?
Lieve mensen, voor een huwelijk moet je met twee zijn. Laten we ingaan op Gods uitnodiging met ons te huwen. Moge dit huwelijk de bron zijn van al ons verdere doen en laten.
Mogen de gasten op je huwelijksfeest al die mensen zijn die je vandaag ontmoet en die genieten van uw liefde met uw Beminde.
kris
De verhalen uit het evangelie zijn prachtig. Een vader die in diep verdriet maar met geloof naar Jezus komt en een vrouw die sukkelt met haar gezondheid maar in diep geloof naar Jezus komt worden zonder tam-tam genezen omwille van hun geloof...
BeantwoordenVerwijderenHeer, geef me hun geloof !!!
Lieve mensen, voor een huwelijk moet je met twee zijn. Laten we ingaan op Gods uitnodiging met ons te huwen. Moge dit huwelijk de bron zijn van al ons verdere doen en laten.
BeantwoordenVerwijderenMogen de gasten op je huwelijksfeest al die mensen zijn die je vandaag ontmoet en die genieten van uw liefde met uw Beminde.
Heer ,bezoek alle eenzamen ,leg in hun hart de woorden die we vandaag mogen lezen,zo mooi !!!niemand zou zich eenzaam moeten voelen,en zich zo hechten aan anderen dat deze zich schuldig voelen,als ze beroep op hen doen om gezelschap tot zich te trekken.Vele mensen kunnen niet alleen zijn,Heer,raak hen aan en mogen ze zich gelukkig voelen met Uw altijd beschikbaar gezelschap ,en beseffen dat zij het zijn die U te weinig of geen plaats geven in hun hart.
Innerlijke reis
BeantwoordenVerwijderenWoorden van Thomas Merton
Onze echte reis in het leven is innerlijk: het is een zaak van groei, van verdieping en van een steeds grotere overgave aan de scheppende werking van de liefde en de genade in ons hart. Nooit was het voor ons meer noodzakelijk om aan die werking te beantwoorden.
Op de kalender en in het Getijdenboek staat vandaag als heilige;'Maria Goretti,in 1890 geboren in Italié,was een kind uit een arm gezin.Zij bracht haat jeugd door in Nettuno,waar zij haar moeder bij de zorgen voor het huishouden behulpzaam was en zich onderscheidde door haar godsdienstigheid,die zich uitte in haar trouw aan het gebed.Zij stierf in 1902 aan de verwondingen,opgelopen door haar weigering om in te gaan op oneerbare verlangens van een buurjongen.
BeantwoordenVerwijderen