dinsdag in de paasweek

LOSLATEN OM DIEPER TE ONTVANGEN

Dauw hangt nog in de vroege ochtendlucht terwijl Maria Magdalena huilend bij het lege graf staat. Haar hart is gebroken; de Heer die zij liefheeft, is verdwenen. In haar verwarring en verdriet merkt ze niet dat Jezus zelf, levend en stralend, naast haar staat. Pas wanneer Hij teder haar naam zegt - ‘Maria’ - gaan haar ogen open. In een reflex van blijdschap wil ze Hem omhelzen, vasthouden, nooit meer loslaten.

Maar Jezus spreekt woorden die even mysterieus als troostrijk zijn: ‘Houd Mij niet vast, want Ik ben nog niet opgestegen naar de Vader.’ Voor Maria moeten deze woorden in eerste instantie onbegrijpelijk hebben geklonken. Waarom zou zij haar dierbare Meester niet mogen vasthouden nu Hij terug is?
Jezus vraagt haar niet aan het verleden te blijven hangen. Zijn verrijzenis betekent een nieuw begin; de band tussen Hem en zijn leerlingen krijgt een nieuwe dimensie. Maria moet Hem loslaten, opdat zij Hem op een nieuwe wijze kan ontvangen - niet lichamelijk, maar in geloof en in de Geest die Hij zal zenden.

Deze scène aan het graf vindt weerklank in ons eigen leven, nu gisteren het overlijden van paus Franciscus werd aangekondigd. Net als Maria voelen velen van ons het diepe verdriet van afscheid. We zouden het liefste deze geliefde herder vasthouden, hem nog niet laten gaan. Toch klinken ook hier de woorden van Jezus: ‘Houd Mij niet vast.’ Zoals Jezus na zijn opstanding terugkeerde naar de Vader, zo is ook paus Franciscus ‘teruggekeerd naar het huis van de Vader’, zoals het Vaticaan het gisteren verwoordde. We mogen paus Franciscus niet willen vasthouden. We zijn geroepen hem in Gods handen te leggen. Hij behoort nu toe aan de eeuwige Liefde die hij zijn leven lang verkondigd heeft.

We gedenken paus Franciscus als een groot man van God. Hij had een warm pastoraal hart en een mystieke diepgang die voelbaar was in zijn woorden en daden. Deze paus, eenvoudig van levensstijl en groots van ziel, streed onverschrokken tegen oorlog, bracht telkens weer de boodschap van vrede en riep voortdurend op tot verzoening waar conflict woedde. Hij trad onvermoeibaar op als pleitbezorger voor de armen en uitgeslotenen. Zijn liefde voor Gods schepping klonk door in zijn oproep tot zorg voor de aarde, die hij ‘ons gemeenschappelijk huis’ noemde. Voor hem waren ecologische bekommernis en sociale rechtvaardigheid onlosmakelijk met elkaar verbonden: wie de aarde uitbuit, treft het hardst de armste landen. Hij stelde Gods barmhartigheid centraal: in zowat elke ontmoeting, elke homilie en elk gebaar liet hij zien dat Gods genade zonder maat is en dat niemand buiten de omarming van die liefde valt. Zijn nalatenschap is rijk en blijvend inspirerend. Zijn zaden van hoop zijn door al die jaren heen tot bloei gekomen in de levens van zovelen. Zijn woorden van, en oproep tot, barmhartigheid zullen blijven echoën in de Kerk en in de wereld.

Maar net zoals Maria moest leren loslaten om het grotere wonder te omarmen, zo moeten ook wij nu paus Franciscus in dankbaarheid loslaten. Hem vasthouden zou alleen maar betekenen dat we blijven staren naar een gesloten graf. In plaats daarvan mogen we opkijken, zoals Maria deed toen de Heer haar aansprak. We mogen God dankzeggen voor het kostbare geschenk dat Franciscus voor de Kerk en de wereld was, en hem dan laten gaan, vertrouwend dat hij nu leeft bij God. Moge hij de vele armen die hij hier diende en waarvoor hij opkwam, nu terugzien in het huis van de Vader.

De woorden ‘Houd Mij niet vast’ leren ons dat liefde niet verliest door los te laten, maar juist aan diepte wint. In het loslaten van Jezus vond Maria de moed om de eerste apostel van de Verrijzenis te worden. Wie loslaat in vertrouwen, opent zich voor een nieuwe wijze van nabijheid. Niet langer tastbaar, maar des te inniger in geloof, hoop en liefde. Zo wordt het hart vrij om te ontvangen wat God ons verder wil schenken.

Laten we bidden

Heer Jezus,
U noemt ook mijn naam met tederheid.
Soms herken ik U niet,
verblind door wat dan ook.
Leer mij loslaten wat ik wil vasthouden,
opdat ik U steeds dieper mag ontmoeten.
Geef mij geloof om te vertrouwen,
hoop om op te kijken,
liefde om - in uw licht - verder te gaan.
Vandaag en alle dagen van mijn leven.
Amen.

Geliefde mensen, mogen we - voorbij het zichtbare - ons hart diep openen, opdat we de Opgestane Heer in zijn volle glorie mogen ontmoeten. Zo kunnen we, gedragen door Hem die ons in zich opneemt, in ons dagelijks leven deel krijgen aan zijn Pasen.
Een vredevolle dinsdag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Het evangelie van vandaag nodigt ons uit om dieper te kijken dan wat zichtbaar en tastbaar is. We worden geroepen af te dalen in de innerlijke ruimte van het hart - de plaats waar de Opgestane Heer op ons wacht om ons in zich op te nemen. Denk je die weg van het gebed te kunnen gaan? Vergeet de Heilige Geest niet, die je op dit pad wil begeleiden.