15e zondag door het jaar C
GERAAKT TOT IN HET HART Laat ons eerlijk zijn: we lopen vaak om het broze en gekwetste heen. Gewoonlijk om één enkele reden: de ander komt ons lastig over. Het komt ons niet uit. Het verstoort onze planning – of misschien nog meer: ons denken. We laten niet toe dat ons hart spreekt, en reduceren wat we doen – of juist niet doen – tot ons hoofd, dat allerlei argumenten aanhaalt om toch maar niet te doen wat we eigenlijk zouden moeten doen. Wie zijn hart laat spreken, ziet anders. Die kijkt dieper, laat zich raken en komt in beweging – niet ondanks de kwetsbaarheid van de ander, maar juist daardoor. De barmhartige Samaritaan is zo iemand. Hij blijft niet op afstand. Hij loopt er niet omheen. Hij knielt bij het gebrokene. Wat hij ziet, raakt hem – en die bewogenheid zet hem aan tot handelen. Het evangelie van deze zondag is ons meer dan bekend. Misschien té bekend. Want juist omdat we het zo goed kennen, glijdt het al snel af van ons hart. Maar als we eerlijk zijn: dit is zo’n evangelie...