Posts

15e zondag door het jaar C

GERAAKT TOT IN HET HART Laat ons eerlijk zijn: we lopen vaak om het broze en gekwetste heen. Gewoonlijk om één enkele reden: de ander komt ons lastig over. Het komt ons niet uit. Het verstoort onze planning – of misschien nog meer: ons denken. We laten niet toe dat ons hart spreekt, en reduceren wat we doen – of juist niet doen – tot ons hoofd, dat allerlei argumenten aanhaalt om toch maar niet te doen wat we eigenlijk zouden moeten doen. Wie zijn hart laat spreken, ziet anders. Die kijkt dieper, laat zich raken en komt in beweging – niet ondanks de kwetsbaarheid van de ander, maar juist daardoor. De barmhartige Samaritaan is zo iemand. Hij blijft niet op afstand. Hij loopt er niet omheen. Hij knielt bij het gebrokene. Wat hij ziet, raakt hem – en die bewogenheid zet hem aan tot handelen. Het evangelie van deze zondag is ons meer dan bekend. Misschien té bekend. Want juist omdat we het zo goed kennen, glijdt het al snel af van ons hart. Maar als we eerlijk zijn: dit is zo’n evangelie...

zaterdag in de 14e week door het jaar

OPSTAAN IN GESCHONKEN VERGEVING Hier bij Van Woord naar leven is de voorbije dagen al herhaaldelijk stilgestaan bij het thema vergeven , aan de hand van de lezingen uit het boek Genesis. Het was vooral Jozef die daarin centraal stond: zijn broers die hem ooit verkochten uit jaloezie, vergaf hij met een indrukwekkende edelmoedigheid. We spraken over het belang van vergiffenis schenken, en over al het goede dat daaruit kan voortkomen - genezing, verzoening, nieuw leven. Maar vandaag wil ik met je stilstaan bij het ontvangen van vergeving . Want dat blijkt allesbehalve vanzelfsprekend te zijn. In de eerste lezing zien we hoe Jozefs broers, na de dood van hun vader Jakob, vrezen dat Jozef alsnog met hen zal afrekenen. Ze verzinnen een boodschap van hun vader, in de hoop daarmee Jozefs wraak af te wenden. En dan buigen ze diep en bieden zichzelf aan als zijn slaven. Hoe schrijnend. Ondanks Jozefs vergeving blijven ze zich gedragen als mensen die zichzelf geen waardigheid meer gunnen. Al...

11 juli - H. Benedictus, abt

NEDERIGHEID ALS WEG TEN LEVEN De lezingen van vandaag spreken tot wie zoekt, luistert en verlangt. “Als je zoekt naar wijsheid als naar zilver, als naar een verborgen schat, dan zul je ontdekken wat ontzag voor de Heer is.” Het is een belofte aan de zoeker, niet aan de snelle denker. Wijsheid is niet een kwestie van scherpzinnigheid en tempo, maar van loskomen en toewijding. Wie afdaalt in zichzelf, in stilte, in gebed, komt op het spoor van Gods verborgen aanwezigheid. De leerlingen zeggen tot Jezus: “Wij hebben alles achtergelaten en zijn U gevolgd.” Jezus antwoordt Petrus niet met een gemakkelijke belofte, maar met een visie op een nieuw bestaan, waarin het ware leven begint bij het prijsgeven van wat je vasthoudt in het licht van eigenbelang. Alles wat losgelaten wordt omwille van God, krijgt een onvergelijkbare vruchtbaarheid. Geen verlies is tevergeefs als het gedragen wordt in liefde. Vandaag vieren we het feest van de heilige Benedictus. Geen man van grote woorden, eerde...

donderdag in de 14e week door het jaar

GEZONDEN TOT VREDE De lezingen uit het boek Genesis, zoals de liturgie deze dagen aanbiedt, zijn niet eenvoudig. Ze vragen om herlezing om te begrijpen wat er staat. Dat vraagt enige inspanning, maar het vergt de moeite. Vandaag horen we hoe Juda, met een zekere bewogenheid, het woord neemt. Hij smeekt om genade voor Benjamin en biedt zelfs aan om in diens plaats als slaaf in Egypte te blijven. Die broederlijke zelfgave, die bereidheid om zijn eigen leven op het spel te zetten, raakt Jozef diep. Dat wordt het kantelpunt. Hij kan zich niet langer beheersen, laat iedereen weggaan, maakt zich aan zijn broers bekend en barst in tranen uit. “Ik ben Jozef,” zegt hij, “jullie broer, die jullie verkocht hebben.” Pijnlijk. Het verleden haalt hen allen in. En toch komt er geen verwijt over zijn lippen – alleen waarheid: dat God hem vóór hen uit heeft gestuurd om hun leven te redden. Daarmee opent hij een weg van vergeving, van redding, van herstel. Wat moet het voor die broers zijn geweest om...

woensdag in de 14e week door het jaar

TERUGBLIKKEND TOEGROEIEN NAAR BEVRIJDING Beste vrienden, vandaag houden we ons bezig met het verhaal uit Genesis over de beproevingen van Jacob met zijn zonen. Ze lijden honger. Alle voorraden zijn op. Dat is zo bedreigend dat de zonen door hun vader naar Egypte gestuurd worden waar de grootste machthebber met vooruitziende blik in de jaren van overvloed enorme graanschuren heeft laten bouwen. Zo zullen in de jaren van schaarste die nu aangebroken zijn op te vangen zijn voor alle hongerendennoodlijdenden. Met zijn tienen, op de jongste zoon Benjamin na, vertrekken ze. Jacob wil niet een tweede zoon verliezen, zoals het eerder met Jozef is gebeurd. Wat veel lezers wel weten, maar de broers en ook Jacob en Benjamin niet, is dat hun broer Jozef nog leeft en zelfs een hoge functie heeft aan het hof. Hij is degene die verantwoordelijk is voor het verdelen van graan. Na de lange tocht komen ze in Egypte aan, en buigen ze diep voor Jozef, die opgeklommen is tot hoogste machthebber in...

dinsdag in de 14e week door het jaar

LITTEKENS DIE ZEGEN DRAGEN We lezen verder in het boek Genesis. En weer krijgen we een merkwaardig verhaal te horen, namelijk dat van Jakob die alleen achterblijft bij de rivier de Jabbok, vlak voor een beladen ontmoeting met zijn broer Esau. Het is nacht. Jakob heeft zijn gezin en al zijn bezittingen al overgezet naar de overkant, maar hijzelf blijft alleen achter - niet enkel fysiek, maar ook innerlijk: met zijn verleden, zijn angsten, zijn schuldbesef. Dan gebeurt het onverwachte. In de stilte van de nacht raakt hij in een worsteling met een mysterieuze tegenstander. De identiteit van die ander blijft onuitgesproken, maar Jakob erkent later zelf: “Ik heb oog in oog gestaan met God.” Deze strijd is niet zomaar een gevecht - het is een grensmoment tussen oud en nieuw. Jakob worstelt niet alleen met een figuur buiten zich, maar ook met alles wat in hem leeft aan schuld, twijfel en verlangen naar verzoening. In deze nachtelijke strijd blijft hij de Ander vasthouden, in het verlange...

maandag in de 14e week door het jaar

DE LADDER VAN GODS BARMHARTIGHEID Zaterdag benadrukten we in Van Woord naar leven hoe Genesis geen verhaal is van voorbeeldige mensen, maar van feilbare levens waarin God zijn belofte gestand doet. Broederstrijd, leugens, afgunst, seksueel misbruik – het zit er allemaal in. Toch spreekt God precies in die werkelijkheid zijn Woord van trouw. Vandaag treffen we Jakob op de vlucht. Niet uit vroomheid, maar omdat hij zijn broer bedroog. Hij is op de dool, bang voor de gevolgen van zijn daden. Hij zoekt God niet. En toch openbaart God zich. In zijn slaap ziet hij een ladder die hemel en aarde verbindt. Engelen gaan op en neer. En God zegt: “Ik sta je terzijde.” Dat is geen woord voor wie alles op orde heeft, maar voor wie gestruikeld is. Voor wie zich schuldig weet, voor wie zich afgewezen voelt. En dan gebeurt het onverwachte: de hemel gaat open. Jakob ontvangt de zegen. Hij ontvangt die als genade, absoluut niet als verdienste. Deze plek zal hij noemen: Betel – huis van God. Hoe vaak...