maandag in week 29 door het jaar

ABRAMHAM OF DE DWAAS ?
AAN ONS DE KEUZE

Tekst overweging: Kris

Abraham is voor Paulus het voorbeeld van een mens die leeft uit geloof. Hij vertrouwt zich toe aan God, in het diepe besef dat God iets met hem wil beginnen. Zijn leven rust op een belofte die groter is dan hijzelf. In Abraham wordt zichtbaar hoe een mens vruchtbaar wordt wanneer hij zich laat opnemen in Gods bedoeling met de wereld.

De rijke man uit het evangelie leeft op een heel andere manier. Zijn velden brengen overvloed op, zijn toekomst lijkt verzekerd. Alles lijkt hem toe te lachen, en toch noemt Jezus hem dwaas. Als je goed kijkt, draaien zijn woorden enkel om zichzelf: mijn oogst, mijn schuren, mijn goederen, mijn leven. Hij leeft alsof zijn bestaan zijn bezit is, alsof hij het leven kan opslaan zoals graan in een schuur. Zijn zekerheid blijkt leeg zodra het leven zelf hem wordt ontnomen.

We horen vandaag dus twee verhalen: een ik-verhaal en een wij-verhaal. De rijke man leeft van buiten naar binnen. Wat hij ziet en bezit, moet zijn innerlijke leegte vullen, en hij zal daarvoor niemand ontzien. Zijn schuren worden groter, maar zijn hart wordt kleiner. Abraham daarentegen leeft van binnen naar buiten. Hij weet zich bewoond door God en deelt uit wat hij ontvangen heeft. Zijn leven is niet gericht op zichzelf, maar open naar de wereld.

Het verschil tussen beide levenshoudingen raakt de kern van het geloof. Waaruit willen wij leven? De rijke man leeft uit wat vergankelijk is en probeert zichzelf te voeden met wat voorbijgaat. Abraham leeft uit de bron die blijft: hij ontvangt zichzelf telkens opnieuw uit Gods hand. De een zoekt houvast in wat hij kan tellen, de ander vindt vrede in God. De eerste leeft vanuit angst om tekort te komen, de tweede vanuit het vertrouwen dat God zal leiden.

Ook wij staan elke dag in die spanning. We kunnen kiezen om te leven van buiten naar binnen, voortdurend op zoek naar wat ons voldoening geeft. Of we kunnen leven van binnen naar buiten, als mensen die weten dat ze al rijk zijn in God. Het ik-verhaal trekt ons voortdurend naar binnen, naar zelfbehoud en controle. Het wij-verhaal neemt ons mee in Gods beweging naar de wereld.

God zij dank hebben we de vrijheid te kiezen waarvoor we willen leven. Zonder vrijheid zou liefde niet bestaan. God wil geen poppetjes aan koordjes, maar vrije mensen die kunnen antwoorden. In die vrijheid nodigt Hij ons uit tot een keuze: ons geven aan God om in Hem rijk te zijn en die rijkdom te delen met de wereld, of ons te geven aan onszelf en de wereld te gebruiken om steeds meer ons ik te bevredigen.

De dwaas in de gelijkenis denkt dat hij rijk is, maar blijft alleen achter met zijn voorraden. Abraham lijkt arm, maar draagt in zich de zegen die de wereld vernieuwt. Wie van hen is de echte rijke? De een verzamelt graan, de ander ontvangt en geeft leven. Aan ons de keuze.

Laten we bidden

God van Abraham,
leer ons leven uit uw belofte,
niet uit onze berekening.

Bevrijd ons van het ik
dat bezit en zekerheid zoekt
en open ons voor U.

Laat ons leven van binnen naar buiten,
bewoond door uw goedheid,
rijk aan wat blijft.

Dat wij U vertrouwen,
zoals Abraham op U vertrouwde,
opdat uw zegen mogen verder stromen
in de wereld waartoe U ons zendt.

Door Christus, onze Heer.
Amen.

Geliefde mensen, moge ons leven getuigen van de overvloed die ontstaat wanneer we delen wat in ons leeft.
Zegen over deze nieuwe week.
kris

---

Om mee op weg te gaan

Kiezen we voor het ik-verhaal of voor het wij-verhaal? Gods liefde wordt zichtbaar wanneer we in vrijheid kiezen om te leven van binnen naar buiten. Laten we doen waartoe we geroepen zijn.