29 juli - Marta
Wat het evangelie ons vandaag niet wil leren is dat we liefdesdaden moeten verwaarlozen ten koste van de contemplatie. Jezus wil ons veeleer een bepaalde volgorde duidelijk maken: eerst contemplatie, om van daaruit daden van liefde te verrichten.
In de contemplatie ontmoeten we de Heer, rusten we in Hem, ontvangen we van Hem. Vanuit dit samenzijn met de Heer worden we door Hem gezonden. We worden gezonden om in eenheid met Hem zijn liefde te zijn in al ons doen en laten.
In wezen hoeven we zelfs de contemplatie niet te verlaten. Christelijk leven is immers ‘bidden zonder ophouden’. Dat betekent leven in een voortdurende innigheid met de Heer. Niet altijd bewust beredenerend, eerder als een levenshouding, een gerichtheid van het hart, zich laten leidend door de Liefde om in eenheid met haar zelf liefde te worden.
kris
In de contemplatie ontmoeten we de Heer, rusten we in Hem, ontvangen we van Hem. Vanuit dit samenzijn met de Heer worden we door Hem gezonden. We worden gezonden om in eenheid met Hem zijn liefde te zijn in al ons doen en laten.
In wezen hoeven we zelfs de contemplatie niet te verlaten. Christelijk leven is immers ‘bidden zonder ophouden’. Dat betekent leven in een voortdurende innigheid met de Heer. Niet altijd bewust beredenerend, eerder als een levenshouding, een gerichtheid van het hart, zich laten leidend door de Liefde om in eenheid met haar zelf liefde te worden.
kris
Wie in Christus blijft, in een voortdurend 'luisteren', zal sowieso een liefhebbend mens zijn. Deze twee zijn, als het goed is, onmogelijk van elkaar te scheiden. Ook al zit er in wezen een zekere hierarchie in dit gebeuren: vanuit het contempleren de liefde belichamen. Maar in wezen blijven ze één. Denk ik.
BeantwoordenVerwijderenje zou het ook als een kwestie van aandacht kunnen zien: gaat je aandacht uit naar de uiterlijke aspecten van het leven (Martha) of naar de innerlijke (Maria). ofwel: gaat deugdzaam leven het godsgericht leven vooraf of volgt deugdzaamheid uit het godsgerichtheid. aangezien God manifest is in zijn gehele schepping is een streven om daarmee 'goed' om te gaan wellicht het eerste vereiste voor de gelovige. maar pas door zich op God te richten is de mens in staat het 'goede' te vinden. dit spanningsveld is al eeuwen in het christendom aanwezig en er wordt al net zo lang over gediscussieerd (in het beste geval) of (ook) over gevochten. het is, denk ik, uiteindelijk aan iedere gelovige om in deze paradox te gaan staan en daarin zijn eigen weg te zoeken, eigen keuzes te maken zonder het ooit echt te weten. het zal ons in de dood wel duidelijk worden.
BeantwoordenVerwijderenZeker Stefan, het is een spanningsveld dat altijd heeft bestaan.
VerwijderenMaar mooi en waardevol vind ik ook dat we dit spanningsveld niet enkel moeten projecteren op onze eigen persoon. Als Kerk beelden we als gemeenschap één Lichaam uit; als het goed is het Lichaam van Christus. De één besteedt misschien meer aandacht en tijd aan het contemplatieve. En daarbij denk ik niet enkel aan monialen, maar ook aan zieke gelovige mensen die aan bed of kamer gekluisterd zitten. Of aan anderen die misschien weinig tot gebed komen door hun vele caritatieve actie. Maar samen vormen we wel dat éne Lichaam, waarvan het ene lichaamsdeel niet zonder het andere kan (cfr Paulus).
Stefan,ik geloof niet dat we moeten wachten tot na onze dood om te weten dat het 'goede' in de mens ,door contact met de Levende Heer naar boven wordt gebracht.
VerwijderenIk zie en voel het verschil tussen diep oprecht overtuigde gelovige,en 'gelovige'uit traditie.
Ik zie en voel het verschil tussen gelovige die regelmatige gebedstijden inbouwen in hun leven en mensen die onverschillig of zelfs beweren ongelovig te zijn.
De laatste zijn zeer materieel en werelds ingesteld en leven enkel om te genieten van lekkere maaltijden,drinken uitgaan reizen.
Mensen die steeds geneigd zijn het negatieve van anderen naar voren te schuiven,waarin de overtuigde gelovigen zoveel mogelijk te trachten daar niet in mee te gaan.
In de overtuigde gelovigen zie ik Marta en Maria hand in hand gaan,de traditionele en ongelovige zie ik de Martha's.
Mooi beeld van Martha en Maria vinden we bij de Fraternité de Tibériade(Belgié),gebed en arbeid !!!bewonderenswaardig allemaal zo jonge mensen,leven van de vruchten van de aarde en het werk van hun handen,ze laten zich door God beminnen in hun stille tijd !!!
BeantwoordenVerwijderenWe hebben het ondervonden,tijdens een geleid bezoek.
Inderdaad, het is iets dat we zien bij vele 'nieuwe' religieuze gemeenschappen. Een leven van caritas en verkonding, maar waar gebed een centrale plaats heeft. En zo hoort het ook ;-)
VerwijderenDat is ook al eeuwen de basis van de Benedictijnse spiritualiteit: Ora et Labora.
VerwijderenOok zij moeten leven van het werk van hun handen.