zondag 17 door het jaar
De Kerk wil ons vandaag iets zeggen over het gebed. Dat zat er wat aan te komen omdat Jezus is de voorafgaande perikoop van het Lucasevangelie de overactieve Martha uitnodigde om gewoon wat bij Hem te komen zitten en wat tijd te maken voor die ontmoeting en dat gesprek.
Omdat we zelf ook vaak wat overactief zijn en niet gemakkelijk stil bij de Heer gaan zitten, wil de Kerk het ons vandaag ook niet moeilijk maken als ze spreekt over het gebed. Ze neemt de gemakkelijkste vorm van het gebed, een vorm die de mensen direct begrijpen en waar ze vaak spontaan naar grijpen: het smeekgebed. Iets vragen als je iets nodig hebt, om hulp vragen als je in de penarie zit, om raad vragen als je een probleem hebt in je persoonlijk leven of als je een van je kinderen wilt helpen… Het zijn normale stappen die een mens zet. Je vraagt een dokter om je te helpen bij gezondheidsproblemen, eventueel een psychiater voor jezelf of een van je huisgenoten, je vraagt hulp bij het invullen van je belastingsaangifte als je het zelf niet zo goed ziet zitten, je vraagt hulp bij computerproblemen enz. Het lijstje van onze noden is oneindig en voortdurend vragen we om hulp of goede raad…
Laten we nu even kijken naar het evangelie van deze zondag: Een leerling van Jezus vraagt om hen te leren bidden. Jezus bidt en leert het Onze Vader: Vader, mocht Gij door allen geëerd worden boven alles en allen, dat uw wil mag geschieden. Geef ons elke dag te eten, vergeef ons kwaad zoals ook wij anderen vergeven, en leid ons niet in bekoring….
Dit mooie en diepe gebed gaan de leerlingen niet vergeten. Het Onze Vader noemen we niet zomaar het gebed van de christen. Het blaakt van een kinderlijk vertrouwen op de Vader. Het is echt uit het hart van Jezus gekomen. Maar daarmee houdt dit evangelielezing niet op. Jezus spoort dan zijn leerlingen nog aan om veel aan God te vragen, te vragen en te blijven vragen. God, uw Vader, moet kunnen zien dat je het met vertrouwen vraagt.
En daarom zet Jezus er weer zo’n originele vergelijkingen bij. Een vriend die ’s nachts bij jou om een brood komt vragen. Ongelooflijk vervelend want je ligt al in bed. En Jezus heeft het dus over God. Val die gerust wat meer lastig, wees niet bang dat je op een weigering gaat botsen. Dat Hij je zou zeggen, zeg, laat me al eens gerust hé!
Vraag en u zal gegeven worden, zoek en je zult vinden, klopt en men zal opendoen … En dan komt de volgende gelijkenis: een vader geeft toch geen steen als zijn zoon hem om brood vraagt, en geen slang als hij om vis vraagt, of een schorpioen als hij een ei vraagt… Welnu, God is nog een veel betere Vader dan jullie vaders.
Laten wij dus wat meer in contact komen met God. Hem veel vragen. Het is vermoedelijk dan ook wel in ons voordeel omdat we een en ander zeker zullen verkrijgen. Maar er gebeurt nog iets veel groters, iets veel positievers: de relatie tussen ons en de Vader wordt versterkt doordat we ons meer en met aandrang tot Hem wenden. Door deze menigvuldige contacten groeit onze relatie met God, groeien we in onze kinderlijke relatie tot de Vader. Het is de meest belangrijke relatie waardoor ons leven echt kan openbloeien.
Nu komt er op het eind van de evangelielezing zo nog een klein, wat bevreemdend zinnetje bij: “Als gij dus goede gaven aan uw kinderen weet te geven, hoeveel te meer zal dan uw hemelse Vader de heilige Geest geven aan wie Hem erom vragen”. Wat komt dat nu plots doen bij al dat gevraag en gesmeek, bij al die menselijke noden die verholpen moeten worden? Als al ons gevraag ons doet groeien in de relatie met God, onze Vader, dan wil Hij ons vooral ook de heilige Geest zenden, die in ons bidt – zoals Jezus bad: “Abba”, lieve Vader. De heilige Geest leert ons bidden zoals Jezus bad, de heilige Geest vormt ons tot kinderen van God, die met volle vertrouwen hun noden en die van hun medemensen aan God voorleggen, maar die vooral blijk geven van een groot kinderlijk vertrouwen, zoals Jezus.
Laten we dan Jezus’ onderricht over het gebed ter harte nemen, laten we Hem volgen in zijn kinderlijk en vertrouwvol gebed en vragen we de Vader ook om zijn groot geschenk: de heilige Geest, die ons in alles zal de weg wijzen en ons zal leren te bidden naar Gods verlangen.
De overweging van vandaag is van de hand van Ben Van Vossel
Omdat we zelf ook vaak wat overactief zijn en niet gemakkelijk stil bij de Heer gaan zitten, wil de Kerk het ons vandaag ook niet moeilijk maken als ze spreekt over het gebed. Ze neemt de gemakkelijkste vorm van het gebed, een vorm die de mensen direct begrijpen en waar ze vaak spontaan naar grijpen: het smeekgebed. Iets vragen als je iets nodig hebt, om hulp vragen als je in de penarie zit, om raad vragen als je een probleem hebt in je persoonlijk leven of als je een van je kinderen wilt helpen… Het zijn normale stappen die een mens zet. Je vraagt een dokter om je te helpen bij gezondheidsproblemen, eventueel een psychiater voor jezelf of een van je huisgenoten, je vraagt hulp bij het invullen van je belastingsaangifte als je het zelf niet zo goed ziet zitten, je vraagt hulp bij computerproblemen enz. Het lijstje van onze noden is oneindig en voortdurend vragen we om hulp of goede raad…
Laten we nu even kijken naar het evangelie van deze zondag: Een leerling van Jezus vraagt om hen te leren bidden. Jezus bidt en leert het Onze Vader: Vader, mocht Gij door allen geëerd worden boven alles en allen, dat uw wil mag geschieden. Geef ons elke dag te eten, vergeef ons kwaad zoals ook wij anderen vergeven, en leid ons niet in bekoring….
Dit mooie en diepe gebed gaan de leerlingen niet vergeten. Het Onze Vader noemen we niet zomaar het gebed van de christen. Het blaakt van een kinderlijk vertrouwen op de Vader. Het is echt uit het hart van Jezus gekomen. Maar daarmee houdt dit evangelielezing niet op. Jezus spoort dan zijn leerlingen nog aan om veel aan God te vragen, te vragen en te blijven vragen. God, uw Vader, moet kunnen zien dat je het met vertrouwen vraagt.
En daarom zet Jezus er weer zo’n originele vergelijkingen bij. Een vriend die ’s nachts bij jou om een brood komt vragen. Ongelooflijk vervelend want je ligt al in bed. En Jezus heeft het dus over God. Val die gerust wat meer lastig, wees niet bang dat je op een weigering gaat botsen. Dat Hij je zou zeggen, zeg, laat me al eens gerust hé!
Vraag en u zal gegeven worden, zoek en je zult vinden, klopt en men zal opendoen … En dan komt de volgende gelijkenis: een vader geeft toch geen steen als zijn zoon hem om brood vraagt, en geen slang als hij om vis vraagt, of een schorpioen als hij een ei vraagt… Welnu, God is nog een veel betere Vader dan jullie vaders.
Laten wij dus wat meer in contact komen met God. Hem veel vragen. Het is vermoedelijk dan ook wel in ons voordeel omdat we een en ander zeker zullen verkrijgen. Maar er gebeurt nog iets veel groters, iets veel positievers: de relatie tussen ons en de Vader wordt versterkt doordat we ons meer en met aandrang tot Hem wenden. Door deze menigvuldige contacten groeit onze relatie met God, groeien we in onze kinderlijke relatie tot de Vader. Het is de meest belangrijke relatie waardoor ons leven echt kan openbloeien.
Nu komt er op het eind van de evangelielezing zo nog een klein, wat bevreemdend zinnetje bij: “Als gij dus goede gaven aan uw kinderen weet te geven, hoeveel te meer zal dan uw hemelse Vader de heilige Geest geven aan wie Hem erom vragen”. Wat komt dat nu plots doen bij al dat gevraag en gesmeek, bij al die menselijke noden die verholpen moeten worden? Als al ons gevraag ons doet groeien in de relatie met God, onze Vader, dan wil Hij ons vooral ook de heilige Geest zenden, die in ons bidt – zoals Jezus bad: “Abba”, lieve Vader. De heilige Geest leert ons bidden zoals Jezus bad, de heilige Geest vormt ons tot kinderen van God, die met volle vertrouwen hun noden en die van hun medemensen aan God voorleggen, maar die vooral blijk geven van een groot kinderlijk vertrouwen, zoals Jezus.
Laten we dan Jezus’ onderricht over het gebed ter harte nemen, laten we Hem volgen in zijn kinderlijk en vertrouwvol gebed en vragen we de Vader ook om zijn groot geschenk: de heilige Geest, die ons in alles zal de weg wijzen en ons zal leren te bidden naar Gods verlangen.
De overweging van vandaag is van de hand van Ben Van Vossel
Treffend is dit : In de nacht en achter een gesloten deur daar ga je/ik aankloppen, iemand om hulp vragen / lastig vallen… dat is het beeld dat (volgens Lucas, die er niet bij was?) Jezus zou gebruikt hebben om zijn leerlingen aan te moedigen tot gebed. God is dan misschien wel in de buurt, het is toch niet vanzelfsprekend om hem te gaan wakker maken… aan te kloppen aan zijn gesloten deur, en aan te dringen, en te vertrouwen ! dat hij inderdaad zal open doen en je/me zal geven wat je/ik nodig heb(t)
BeantwoordenVerwijderenTreffend vind ik ook hoe kort en zakelijk de gebedsformule is. Enkele korte zinnetjes maar. Heel direct en tot the point. Zonder aub, eigenlijk niet erg beleefd en eerder gebiedend/opdringerig. Maar wel beginnend met U ipv ik. Geef ons, Vergeef ons, Leid ons. Meer niet…
Maar waar het vooral om gaat is blijkbaar niet het materiële en aardse ( brood, vis, een ei ) maar vooral het hemelse : zijn heilige Geest.
Deze god leidt zijn volk, en inspireert ons met goede intenties en laat ons de juiste keuzes maken, om weg te trekken uit de slavernij, door de woestijn.. naar zijn rijk - hemel op aarde
Laat ons durven als arme mensen in de nacht met lege handen… aankloppen bij die onzichtbare. En blijven aandringen, in volle vertrouwen dat hij nooit z'n geduld verliest, en altijd de Geest schenkt van wijsheid en liefde aan al wie haar blijft zoeken
Inderdaad, als arme mensen, armen van geest.
VerwijderenVolgens mij is die innerlijke armoede de sleutel om tot deze overgave te komen.
De arme van geest klopt aan, omdat hij gelovig weet en beseft dat het in het leven gaat om pure ontvangenis. Ik ben niet de held van mijn bestaan, maar God is degene die mij de gave schenkt te kunnen leven in Hem, vanuit zijn tegenwoordigheid, door zijn genade.
Hoe kan je weten dat God je de Heilige Geest geeft, als je erom vraagt.
BeantwoordenVerwijderenUw medemens beslist en je wordt dupe...zonder te willen.
Kan het zijn als je van een psychiater psycho-pharmaca krijgt, dat de Heilige Geest niet kan komen.
Onze wil en geloof en vertrouwen in de Ene doet wonderen.
Hoe bewijs of weet je dan dat de gave van de H.G. komt ?
Die vraag heb ik eens aan een priester gesteld,wat hij zei;'als het je vrede ondervindt '.
BeantwoordenVerwijderenPersoonlijk geloof ik dat wat men 'toeval 'noemt ook wel eens het werk van de Heilige Geest kan zijn.
De vraag die ik heb(misschien een domme vraag)we horen in het Evangelie vandaag,dat de leerlingen aan Jezus vragen hen te leren bidden;'zoals Johannes zijn leerlingen leerde'is er ook zo een speciaal gebed,buiten de leringen en vermaningen van Johannes?
Vandaag hebben wij de Eucharistie bijgewoond in Scherpenheuvel,de pastoor zei in zijn preek iets om te onthouden.
Toen ik(de pastoor) secretaris was van Mgr Danneels,en ik hem zag bidden,was dit zo een mooi en vredevol beeld,na zijn stil gebed straalde hij gewoon, dat ik hem op een dag nieuwsgierig vroeg,wat hij bad,mgr antwoordde:'ik laat me beminnen'.