18 okt - Lucas

WERK AAN GODS WINKEL
(bij Lc 10, 1-9)

Als je de woorden van Jezus die we vandaag horen omzetten in onze moderne taal, klinkt dat heel gewoon: zoek je kracht niet in je bankrekening, verlies je tijd niet met omlaaghalend gepraat, durf dieper contact te maken met mensen, luister naar hen, raak doorheen ontmoeting en gesprek die snaren aan die een mens dorst doet krijgen naar God. Straal vrede en vreugde uit. Je komt in een harde wereld terecht, er lopen wolven rond. En wees vooral niet naïef; als men je afwijst, oordeel dan niet maar ga rustig verder. Wees goed voor allen, bijzonder voor zieken en zwakken. En wees beleefd en dankbaar, dus eet wat je krijgt.

We horen ook dat er veel werk is aan de winkel. Jezus zegt: genees de zieken. Ook in onze tijd zijn er zieken; vele zieken. Er zijn ook veel gezonde mensen ziek, omdat onze samenleving op heel wat vlakken verziekt is. Mensen raken in de put omdat ze ontevreden zijn, of omdat er niemand in hun omgeving tevreden is. Velen zijn voortdurend in een sombere stemming. Anderen geven onophoudelijk op Jan en alleman kritiek, en trekken anderen mee in hun donker steegje. Heel wat katholieken lijken meer op kartonnen dozen dan op blijde mensen die leven vanuit het Pasen van de Heer. Oh ja, werk genoeg.

En allemaal kunnen we genezend aanwezig zijn in onze samenleving. Al was het maar door onze wijze van zijn, onze omgang met de mensen, de keuze van onze woorden, gebaren en blik.

Kom, laat ons een van die tweeënzeventig zijn, die Christus’ vrede uitstralen en de weg tonen naar ware gezondheid, bevrijding en diepe christelijke levensvreugde. Laten we dit doen als Kerk, opgestaan met en in de Heer.

Laten we bidden

Heer,
maak van mij een instrument van uw vrede.
Laat mij waar haat is liefde brengen.
Laat mij waar wrok is vergeving brengen.
Laat mij waar tweedracht is eenheid brengen.
Laat mij waar dwaling is waarheid brengen.
Laat mij waar twijfel is geloof brengen.
Laat mij waar wanhoop is hoop brengen.
Laat mij waar duisternis is, licht brengen.
Laat mij waar verdriet is, vreugde brengen.
Heer, maak dat ik er meer op uit ben
te troosten dan getroost te worden
te begrijpen dan begrepen te worden
te beminnen dan bemind te worden.
Want door te geven krijgen wij,
door ons te vergeten vinden wij
door te vergeven wordt ons vergeven
door te sterven verrijzen wij tot het eeuwige leven.
Amen.

(gebed toegeschreven aan Franciscus van Assisi)

Geliefde mensen, laat ons wandelen in het licht van de Heer; zijn vrede dragend en uitdragend.
Een mooie woensdag, kris

Reacties

  1. Wat mij vandaag treft, Kris, is dat ons eerste woord 'vrede' moet zijn. Ik denk aan mijn bezoekjes in ons woonzorgcentrum. Mijn eerste woord is wel niet letterlijk 'vrede', maar mijn gezindheid is dat wel. Ik kom om eens te luisteren naar uw levensverhaal, ook al zeg ik dat ook niet letterlijk, maar ik hoop dat mijn luisterend oor een uitnodiging mag zijn voor velen onder onze bewoners. Er zijn soms mensen die om welke (voor mij onbekende) reden ook, mijn bezoek niet appreciëren. Dat voel ik gauw aan en verdwijn met een wens als: 'Het beste. Stel het hier goed'. Maar veel mensen vertellen graag eens hun verhaal. En als ik dan luister, brengt hen dat vrede. Dan doe ik wat psychologen ook doen, maar zij zijn meer deskundig dan ik. Ik heb alleen wat ervaring en... het woord van het evangelie. Maar dat dring ik nooit op.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Al goed dat er zoiets als psychologen bestaan ... ze dragen de expertise in zich waarmee ze mensen helderheid in hun psyche kunnen geven om hen weer 'op weg' te zetten.
      Anderzijds ... zijn we niet allemaal geroepen om 'psycholoog' voor elkaar te zijn ? Elkaar dragen, bemoedigen, ... mét elkaar meegaan.
      Het is vrede uitdragen ... zoals je dat terecht beschrijft Daniël.
      Een mooie dag voor u allen.
      kris

      Verwijderen
    2. en dan telkens waar het gesprek lukt, eventjes bidden met die mens... het doet hen zoveel deugd!

      Verwijderen
  2. Akkoord, maar je moet het niet doen voor het oog van de mensen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vond het een mooie, hartverwarmende tekst, Kris, daar heeft een mens wat aan ! Nu moeten we dat alleen nog omzetten in de praktijk hé !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. epigraaf
    (naar Luc. 1-2)

    Lucas is mijn naam en dit mijn streven
    te verbinden herbegin met oerbegin
    om zo in taal en teken te getuigen van
    Gods mensgeworden liefde
    na Adam, eenzaam, eens Zijn eersteling
    na Mozes, wenend in een mand gelegd
    na David, herderszoon uit Bethlehem
    werd Israels eeuwige gekroond en hier
    in weerloosheid geboren
    en hoger roem ik Hem dan hij
    die tot ons kwam uit de woestijn
    en die als Isaak, Simson, Samuel
    vanuit onvruchtbaarheid ontsprong

    Lucas is mijn naam en dit mijn werk:
    de woorden vinden die verbinden
    mens tot mens en dag tot dag
    om zo in lofzang te getuigen van
    hoe Zacharias dank zei voor
    de stem die Hem vooruitwees
    hoe Maria juichend prees
    de Vader van haar komend kind
    hoe engelenscharen zongen voor
    die zuigeling in voederbak
    hoe Simeon aanschouwde: Hem,
    het heil dat allen smachtend wachtten

    de Schrift heb ik gediend
    en dit heb ik geschreven.
    mag heel de wereld mij gedenken
    om mijn pen, door God mij gegeven.

    s. r.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Kris, je commentaar is schitterend! Maar ik lees ook: "Heel wat katholieken lijken meer op kartonnen dozen dan op blijde mensen die leven vanuit het Pasen van de Heer." Laten we bidden voor de voorgangers in onze Kerk, dat ze met een blij gelaat voorgaan, een blijheid die van binnenuit komt en naar buiten toe uitstraalt. Wat zijn wij hier in het Westen toch droevige christenen, in tegenstelling tot de 'arme' kerken, maar waar blijheid en feestvreugde heerst als ze samenkomen om liturgie te vieren. Mensen in beweging, die écht 'vieren' als ze samenkomen. Vorige zondag was dat ook weer te zien in de TV-mis van de Franse zender (Frankrijk). Om jaloers op te zijn: zo'n rijkdom die wij niet beleven en verloren laten gaan... Op naar beter dus voor onze uitgedoofde kerk! Het kan!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het zelfde heb ik ervaren bij het volgen van de t.v.mis op de Franse zender
    "Le jour du Seigneur "
    Wat een enthousiasme !!!
    Neen Het Geloof in Christus is niet
    Weg , HET HEEFT ZICH VERPLAATS.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten