maandag in de 1e week van de veertigdagentijd

WEES WIE JE TEN DIEPSTE BENT
(Bij Mt 25, 31-46)

Het evangelie van vandaag is helder: christen-zijn betekent je ontfermen over je naaste. Als we dit nalaten, moeten we ons dringend afvragen waar we als christenen eigenlijk mee bezig zijn.

Want christen-zijn vraagt – naast gebed en bezinning – om een zéér concrete beleving van naastenliefde, met bijzondere aandacht voor wie arm, zwak of kwetsbaar is.

Als christenen vergaderen we regelmatig om allerlei problemen in onze gemeenschappen of parochies te bespreken. Vaak buigen we ons over organisatorische structuren of pijnpunten, zoals het tekort aan priesters of parochies die samengevoegd of hertekend worden. Maar hoe vaak starten we een vergadering met vragen als: Wie zijn de eenzamen onder ons? Waar wonen zieken in onze buurt? Wie voelt zich uitgesloten of vergeten? Waar zijn onze jongeren, en zijn we bereid hen op te zoeken?

Uiteraard vereist iedere gemeenschap organisatie, en daar moet tijd en energie in gestoken worden. Maar laten we nooit vergeten dat wij als Kerk geroepen zijn om ook, en misschien zelfs vooral, naar buiten te gaan, waar mensen dorsten naar verbondenheid. Laten we hen opzoeken en ontmoeten, goede initiatieven starten of bestaande initiatieven met dankbaarheid ondersteunen. Kerk, of liefde, betekent: van onze stoel komen.

Of zoals Thomas Carlyle, een Schots schrijver uit de 19e eeuw, het zei: ‘Onze daden vormen de enige spiegel waarin we zien wat we zijn.’

Lieve mensen, de wereld wacht op liefde, op zingeving, op verbinding. Laten we onze naam als christen waardig en blij dragen, door gemeenschap te vormen met de gewone mens in de straat en door ons brood en goederen te delen met ieder die dit nodig heeft.

En wie om welke reden dan ook niet naar buiten kan (door ouderdom, ziekte of beperking), laat hij of zij voor de Kerk en het leven in de straat bidden. Ook dat is een onmisbare vorm van naastenliefde!

Laten we bidden

Vader,
moge uw Heilige Geest
ons steeds opnieuw in beweging zetten
om in naam van Christus
uw liefde zichtbaar te maken.
Mogen wij als Kerk
een vreugdevolle getuige zijn
van uw goedheid voor alle mensen.
Vandaag en alle dagen van ons leven.
Amen.

Geliefde mensen, laat ons de liefde bezingen door haar te zijn.
Zegen over deze nieuwe week.
kris

---

Om mee op weg te gaan

Het evangelie van vandaag zegt ons dat wanneer we onze naaste liefhebben, we daarmee de Heer liefhebben. In iedere mens mogen we Hem ontmoeten. Maar kijken we op deze manier naar onze naaste? Lukt het ons om in ieder medemens de Heer te herkennen - als iemand die dorst naar liefde en verbondenheid?
Laten we bij elke ontmoeting deze gedachte koesteren: voor mij staat de Heer. Laten we zijn dorst lessen door onze naaste liefdevol tegemoet te treden.