zaterdag na aswoensdag
ALS EEN DAGERAAD IN JE ZIEL
(Bij Jes 58, 9b-14 / Lc 5, 27-32)
Wanneer je het juk van de onderdrukking uitbant, de beschuldigende vinger en de kwaadsprekerij, wanneer je de hongerige schenkt wat je zelf nodig hebt en de verdrukte gul onthaalt, dan zal je licht in het donker schijnen, je duisternis wordt als het licht van het middaguur. De Heer zal je voortdurend leiden, Hij zal je verkwikken in dorre streken, Hij maakt je botten sterk en krachtig.
Zo lezen we vandaag bij Jesaja.
We leven in een tijd waarin veel mensen een sluimerende ontevredenheid ervaren. Ondanks alle welvaart en ontspanningsmogelijkheden missen velen diepe, innerlijke vreugde en echte levensvervulling. Men zoekt geluk vaak buiten zichzelf, in werk, hobby’s en entertainment, maar merkt vroeg of laat dat deze vormen van geluk dikwijls zeer oppervlakkig zijn.
We herkennen dat misschien bij onszelf: zogenaamde ontspanning is vaak een vlucht, een manier om leegte en verveling te ontlopen.
Ik denk dat leegte en verveling typische kwalen van onze tijd zijn. Ik vermoed zelfs dat ze vaker dan we beseffen leiden tot zowel lichamelijke als mentale klachten: van fysieke pijntjes hier en daar tot een dieper gevoel van weemoed, dat in ernstige gevallen kan uitmonden in een zware depressie.
Ook het urenlange gebruik van schermen brengt ons – en we moeten daarvoor echt niet alleen naar onze jongeren kijken – gewoonlijk niet dichter bij het geluk waar we diep vanbinnen naar verlangen.
De profeet Jesaja wijst ons vandaag een weg naar een vreugde en vrede die anders van aard zijn. Hij spreekt over het ware geluk dat voortkomt uit het beantwoorden van Gods oproep om liefdevol, rechtvaardig en barmhartig te leven. Wanneer we gul zijn naar anderen, wanneer we afstand nemen van kwaadsprekerij en beschuldigingen, zal ons leven veranderen. Dan zal je licht in het donker schijnen, je duisternis wordt als het licht van het middaguur. We zullen van binnenuit vervulling, vrede en vreugde ervaren vanuit een bron die nooit opdroogt, tenminste als we in ons ja-woord blijven staan.
Dirk De Wachter (psychiater en schrijver van boeken over zingeving, levenskunst en geluk) benadrukt vaak dat het vinden van zin en betekenis de mens ten diepste gelukkig zal maken.
Als gelovige mag je deze zin vinden door 'ja' te zeggen op wat God van je vraagt. Dit 'ja' vraagt vaak be-kering, een ommekeer in ons denken en handelen. Maar wanneer we ons werkelijk keren naar God, en doen wat het evangelie vraagt (en we hoeven daar echt geen heiligen voor te zijn) wacht ons een diepe vreugde die ons leven duurzaam zal vervullen. Het is een geluk dat niet voortkomt uit onze eigen prestaties, maar uit Gods aanwezigheid in ons leven. Het zal een logisch gevolg zijn van ons ja-woord tot Hem.
Het evangelie van vandaag benadrukt deze uitnodiging tot bekering en vernieuwing. Jezus roept Levi en ieder van ons op tot ommekeer. Hij zoekt actief hen op die aan de rand staan, mensen die misschien nooit hadden gedacht dat zij waardevol genoeg waren om door God gezien en geliefd te worden. Jezus roept mensen die zich verliezen in praktijken en gewoonten die ver verwijderd zijn van Gods bedoeling. Hij nodigt hen uit om opnieuw zin te vinden in hun leven, om hun leven opnieuw richting te geven vanuit Gods roep én aanwezigheid. Door Jezus' oproep mogen zij, en wij allen, ons realiseren dat we niet gedoemd zijn tot zinloosheid of leegte, maar dat ons leven kan stralen van betekenis en vreugde.
We hoorden dit gisteren ook reeds bij Jesaja toen hij sprak over het ware vasten dat God van ons verlangt: rechtvaardigheid en barmhartigheid tonen aan de medemens. Juist door zo te leven – zo lazen we – zal het licht doorbreken als de dageraad (Jes 58, 8). Wel, dit innerlijk gebeuren - de dageraad die doorbreekt - zal plaatsvinden wanneer we levenszin zoeken en vinden in God.
Vandaag eindigt de eerste lezing met: 'Ik zal je voeren over de hoogste bergen en je laten genieten van het land dat Ik je voorvader Jakob in bezit heb gegeven.’ Het is de vreugde van de liefde, de diepe innerlijke blijdschap van ons christelijk geloof, het 'weten' en ervaren dat je leeft in Christus en Hij in jou.
Laten we elkaar stimuleren deze weg te zoeken, te vinden en te gaan. Zoveel mensen dorsten ernaar.
Laten we bidden
Goede God,
bevrijd ons van leegte, oppervlakkigheid en onrust,
en geef dat wij ja zeggen
op uw oproep tot liefde en barmhartigheid.
Moge U de bron en zin zijn van ons leven.
In Christus, onze Heer.
Amen.
Geliefde mensen, laten we onze levenszin zoeken in God. We zullen niet teleurgesteld worden.
Een mooi weekend gewenst. Geniet van het zonnige lenteweer!
Genegen, kris
sinds een half jaar bezoek ik bijna dagelijks en aantal bewoners in het verpleegtehuis bij mij om de hoek. even een klein uurtje iets anders, mooi werk! ik ben daar als enige vrijwilliger onder een geestelijk verzorgster (4 dagdelen) en er is daar heel veel behoefte aan persoonlijke aandacht, die het gewone zorgpersoneel nauwelijks kan geven (c.a. 100 dementerende bewoners). Er blijven helaas teveel mensen over die die aandacht moeten missen. ik denk dat dit in veel verpleegtehuizen het geval is. er is er vast ook een bij u in de buurt. je hoeft er niets speciaals voor te kunnen. je moet alleen bereid te zijn om moeite te doen voor een ander die zelf (bijna) niet meer in staat is om contact te maken. een beetje luisteren, een beetje vriendelijk praten en, wat altijd werkt, soms samen een oud liedje zingen, mag elke keer hetzelfde zijn. een mooi barmhartig doel in deze vastentijd. christelijk werk aan de winkel?
BeantwoordenVerwijderenDat probeer ik in mijn gebuurte, alleenstaanden een bezoekje brengen en eens luisteren
BeantwoordenVerwijderennaar wat zij te vertellen hebben, dit doet HEN veel deugd maar ook ONSZELF
Jaren geleden verplichte ik mijzelf om iedere ochtend, niet eerst e-mails of de krant te lezen, maar het evangelie per e-mail en later uw Bijbelcitaat. Mijn vrouw en ik reisden veel en woonden in vele landen voor ons werk. Elke dag was gevuld met werk, hobby of entertainment. Alles wat ik deed kostte of leverde geld op. Wij waren wel gelukkig en dankbaar voor dat mooie leven, maar er was geen moment dat ik iets niet consumeerde, of ik sliep.
BeantwoordenVerwijderenIk ben katholiek van huis uit en in de afgelopen tien à twintig jaar werd mij geloof volwassener. Dat dagelijks lezen van het evangelie en de ontzettend mooie “van woord van leven” de laatste jaren zijn een gewoonte geworden, het is de vrolijke start van de dag. Het gaat altijd over naastenliefde, liefde voor jezelf en de verantwoordelijkheid bij jou zelf leggen. Met andere woorden, een moment om even na te denken waar het nu echt om gaat op die vroege ochtend.
Mijn vrouw is vorig jaar na een 2 jaar lange strijd overleden en daar zit ik nu alleen en niet meer werkende. Het verdriet is groot, maar de zin is er. Op haar laatste dag zei ze: “ik ga weer op reis, maar nu alleen. En jij, jij gaat ook een nieuw leven beginnen”. Zij bedoelde dat ik nieuwe zingeving moest vinden en er tegen aan, niet terug kijken. Haar Rotterdamse duidelijkheid in mijn geheugen geprent en dagelijks het evangelie geven zin, betekenis, richting en vreugde aan het denken en handelen of consumeren.
Het “van woord naar leven” van vandaag is voor mij de aanleiding om u te danken voor deze dagelijkse start. Hartelijke dank voor uw werk.