zondag 2 door het jaar - B

KOM EN ZIE
(Bij Joh 1, 35-39)

In Huize Vincent in Tielrode (het woonzorgcentrum waar ik werk) vieren we iedere vrijdagvoormiddag eucharistie. Het is altijd een mooi gebeuren. Gewoonlijk zijn we met zo’n zeventigtal. Omdat we met zoveel zijn – en onze huiskapel niet al te groot is -  bouwen we telkens onze cafetaria om tot een heuse gebedsruimte. Het altaar plaatsen we zo dat iedereen er in een brede kring rond kan. Fijn is het te ervaren dat er interactie plaats vindt tussen volk en voorgangers. Er is verbinding, er is deelname. Liturgie ten top.

Met de priester wissel ik week aan week af wat de homilie betreft. En deze week was het mijn beurt.
Ik zei het volgende tegen onze mensen:

Neem nu dat Jezus hier bij  in ons in de Meerpaal (zo noemen we onze cafetaria) komt binnenwandelen en we zouden Hem de vraag stellen: ‘Heer, waar verblijft U?’, zou Hij misschien hetzelfde antwoorden als tot die twee leerlingen: ‘Kom maar mee, dan zul je het zien.’ 

Maar wat betekent voor ons nu dat meegaan en dat zien?
Wel, ik nodigde onze bewoners uit eens diep in de ogen te kijken van de persoon die naast hen zat, zowel links als rechts. Ik vroeg hen in de ogen te kijken met de ogen van het geloof. En ik zei: Als je dan heel diep en aandachtig kijkt zul je in de blik van de ander Jezus ontmoeten die zegt: ‘Hier ben ik, en Ik vraag je Mij lief te hebben’.

Het komt erop neer in de naaste Jezus te ontmoeten die je appeleert lief te hebben. Dus we hoeven niet ver te lopen om Jezus te zoeken of te vinden. In elke medemens die we – waar dan ook – ontmoeten mogen we Christus ontwaren die ons oproept lief te hebben. Hierop ingaan geeft niet enkel zin en betekenis aan je leven, maar het zal je ook ten diepste gelukkig maken omdat je diep vanbinnen zal weten dat je een antwoord hebt gegeven aan een oproep: óns antwoord aan de oproep van God om zijn liefde heel concreet gestalte te geven in onze omgang met elkaar.

Beslist is er veel méér te zeggen over dit ‘kom en zie’. Maar voor onze bewoners hield ik het bij deze oproep. Want zo eenvoudig kan het (ook) zijn.

Moesten we we met z'n allen Jezus ontmoeten in elkaar als een goddelijke bedelaar naar liefde, en als we daar dan nog eens 'ja' op zouden zeggen ook ... dan geven we het evangelie handen en voeten. En is dat niet de bedoeling van de Blijde Boodschap?

Laten we bidden

Heer  Jezus,
U ontmoeten in elkaar
geeft zin en betekenis aan ons leven;
U die door de ander naar ons toekomt
als een bedelaar naar liefde.
Mogen we,
in de liefde van de Geest,
deze oproep beantwoorden
met een fris en blij 'ja'.
Moge alzo Gods Rijk gestalte krijgen
in het concrete leven ons gegeven.
In uw naam.
Amen.

Zegen over deze zondag.
Met een genegen groet,
kris

Reacties

  1. Dank u Kris voor het vertellen van de Blijde Boodschap in een realistische taal!
    Fijne zondag

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja dankjewel Kris.
    Ik herken de wijze waarin tijdens de Eucharistie in een woonzorgcentrum waar ik als vrijwilliger ben, het Evangelie wordt uitgelegd!
    Het is ook dezelfde Waarheid !
    Op deze wijze dringt het ook door!
    Lief zijn voor elkaar !
    Wetende dat we allemaal 'onvoorwaardelijk bemind zijn door God zelf !
    Goeie zondag aan allemaal!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ria Ketelslegers14 januari 2024 om 09:44

    Hoe mooi Kris.
    Ik vind de passiviteit in de eucharistie zo jammer.
    De priester doet zijn ding en dat is het. Ik zou soms ook iets willen zeggen of in de ogen kijken van de medemens, maar dat gaat niet want iedereen heeft zijn/haar ogen toe of kijkt voor zich uit.
    Voorstel. Kom ook eens bij ons.
    Zoooooo jammer.
    En fijne zondag
    Ria




    BeantwoordenVerwijderen
  4. mooi kris! levinas zou heel tevreden zijn met zo'n viering.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. de kracht van de kleine goedheid doet wonderen

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten