maandag in de 18e week door het jaar

GERAAKT, GEVOED, GEZONDEN

In beide lezingen van vandaag staat een menigte centraal. In het boek Numeri is het de menigte die met Mozes door de woestijn trekt; in het evangelie zijn het de velen die Jezus volgen in het heuvelland. Twee menigten, verschillend van insteek. De ene mopperend en ontevreden, terugverlangend naar de vleespotten van Egypte. De andere zwijgend en toegewijd, al drie dagen luisterend naar Jezus, zonder te eten. Maar bij beide klinkt dezelfde ondertoon: honger. De honger van het volk in de woestijn is rauw, ongeduldig, kortzichtig. De honger bij Jezus is - in eerste instantie - ook een fysieke honger; een die voortkomt uit hun trouw en hun verlangen bij Hem te blijven. Honger heeft vele vormen.

Zaterdagavond kwamen honderdduizenden jongeren met paus Leo XIV samen op het veld van Tor Vergata, nabij Rome, in het kader van het Jubeljaar. Gisteren, op zondag, was dat niet anders. Net zoals in de lezingen van vandaag: ook hier een menigte. Jongeren van overal ter wereld, op zoek, onderweg, verlangend naar ontmoeting, verdieping, vreugde. Ze hadden gereisd, gewacht, gebeden. Er was viering, muziek, enthousiasme, verbondenheid.

Na enkele getuigenissen en vragen aan paus Leo werd het zaterdagavond op een gegeven moment indrukwekkend stil. Het Heilig Sacrament werd aangedragen en uitgesteld. Daar stonden ze dan - velen knielend - die menigte jongeren, in een indrukwekkende stilte. Geen show, enkel stilte en aanbidding, in eerbied en ontvankelijkheid. Ook zij hadden honger. Wel, die honger kreeg antwoord. Daar, vanuit het Allerheiligste, in stille aanbidding, werden ze aangeraakt door de Heer zelf. Voor velen voltrok zich een innerlijke gebeuren - een ontmoeting van liefde, een zich gekend en gedragen weten. Er werd een vrede geproefd die de wereld niet geven kan.

Het evangelie van vandaag vertelt ons over de menigte die Jezus gevolgd was. Ze hadden geluisterd, lange tijd, en waren hongerig geworden. De leerlingen merkten dit op en gaven het aan Jezus door. Hun honger was het gevolg – zo zou je kunnen zeggen – van hun trouw zo lang bij Jezus te blijven. Jezus vraagt wat beschikbaar is, zegent het weinige, breekt het brood en laat het uitdelen. Allen aten en werden verzadigd, zo lezen we. Dat is nu het hart van de christelijke ervaring: bij Jezus blijven, onze honger tonen, en ontvangen wat Hij geeft: gemeenschap met Hem, gemeenschap met elkaar, zijn vrede, zijn vreugde, zijn oproep tot navolging.

En zoals in het evangelie twaalf manden overbleven, zo ging ook de menigte in Rome gisteren niet met lege handen naar huis. Ze gingen zingend, met vlaggen, met een glimlach, met de innerlijke zekerheid dat ze bemind en gedragen zijn. Hun honger was gestild, opgenomen in iets groters. Wetend dat zij bewoond zijn door de Heer, keerden ze naar huis terug – als het goed is: Hem uitdragend in het gewone dagelijkse leven.

Als grote kerkgemeenschap wereldwijd mogen wij delen wat de jongeren daar in Rome meemaakten. Ook wij zijn een menigte onderweg, soms klagend en vermoeid, soms luisterend en zoekend. Maar telkens weer worden wij uitgenodigd om naar Jezus te gaan. Samen, als gemeenschap. Om, gestild door Hem, getuigen te zijn. Wie zich voedt met Christus, wordt immers zélf brood voor anderen.

Ja, laten we het Evangelie verkondigen doorheen onze levenswijze: door de keuzes die we maken, door onze trouw aan het gebed, door onze zorg voor de ander, door onze woorden van hoop, door onze daden van liefde.

Laat dit Jubeljaar méér zijn dan een gebeurtenis op de kalender. Moge het een feest zijn dat doorheen de jaren verder leeft. Laten we zingen, met die menigte van jongeren, met de Kerk van overal: “De Heer is werkelijk onze vreugde. Hij laat ons niet gaan zonder voedsel – niet zonder zijn aanwezigheid in ons midden.”

Laten we bidden

Heer Jezus,
U kent de honger in ons hart -
naar vrede, naar zin, naar uw nabijheid.
U bent het Brood dat leven geeft.
U laat ons niet gaan zonder voedsel,
niet zonder uw stem,
uw aanwezigheid, uw zegen.
Voed ons met uw Woord,
raak ons aan in de stilte,
en maak ons tot getuigen in de wereld.
Dat wij delen wat wij van U ontvangen hebben:
liefde, vreugde en het vuur van uw Geest.
Vandaag en alle dagen van ons leven.
Amen.

Geliefde mensen, moge ons hart altijd geopend blijven voor de aanwezigheid van Christus, die ons voedt met hoop en kracht voor elke nieuwe dag.
Zegen over deze nieuwe week.
kris

---

Om mee op weg te gaan

Luister biddend naar wat er in je ziel leeft. Welke honger tekent zich af onder alles wat je doet, verlangt of vermijdt? Ben je bereid om met die honger naar de Heer te gaan, en je door Hem te laten aanraken, voeden en leiden op je weg?