zaterdag in de 21 week door het jaar
HELPEN ELKAARS TALENTEN TOT BLOEI TE BRENGEN
Tekst overweging: Kris
Het evangelie van vandaag spreekt over de talenten die aan de dienaren worden toevertrouwd. Het is een sterk beeld dat ons uitnodigt om stil te staan bij wat God in ieder van ons gelegd heeft en hoe wij ermee omgaan.
Ieder mens draagt gaven in zich, kostbare talenten waarmee hij of zij kan bijdragen aan de opbouw van Gods Rijk. Het probleem is vaak dat we die gaven niet zien of niet durven erkennen. We verstoppen ze – al dan niet bewust – onder lagen van angst, twijfel of gewoonte. Soms beseffen we amper dat God ons iets heeft toevertrouwd. We staan er niet bij stil en leven maar verder, terwijl de talenten in onszelf als het ware roepen om benut te worden.
Vaak speelt angst ons parten. Het kan een gevoel van minderwaardigheid zijn, of het stille besef dat ons leven anders geordend moet worden. Soms houden we onszelf tegen met de vraag wat anderen wel van ons zouden denken. Angst verlamt altijd en doet ons terugplooien op onszelf.
We hebben elkaar nodig. We mogen elkaar ondersteunen om onze gaven en talenten te ontdekken, ze te benoemen en er iets mee te doen. Het gaat zelfs niet enkel om 'mogen', maar om verantwoordelijkheid naar elkaar toe.
Dat begint al bij de opvoeding. Hoe gaan ouders om met hun kinderen? Laten we hen wegzinken in schermen en oppervlakkigheid, of laten we hen proeven van wat hen echt leven geeft? We mogen onze kinderen leren dat ook zij geroepen zijn om iets te betekenen in Gods plan met deze wereld. Dat kan nu al, in hun kleine daden, en later in de keuzes die hun volwassen leven zullen tekenen.
Ook jongeren hebben nood aan begeleiding. Bij een studiekeuze gaat het niet enkel om wat later het meeste oplevert of het meeste aanzien geeft, maar om de vraag hoe ze hun talenten kunnen inzetten ten dienste van anderen. Waar kan ik vruchtbaar zijn voor de samenleving? Waar kan ik Gods Rijk zichtbaar maken? Het is onze taak als volwassenen om hen daarbij te ondersteunen en hen te wijzen op de roeping die in hun leven besloten ligt.
Maar het houdt daar niet op. Ook in het gewone dagelijkse leven hebben we elkaar nodig. Hoeveel mensen lopen er vandaag niet rond die zich vervelen, die leegte ervaren, die zich terugplooien op zichzelf? Hun dagen worden gevuld met oppervlakkige ontspanning, eindeloos tv kijken of doelloos scrollen, terwijl er zoveel meer in hen verborgen ligt. Hoe anders zou het zijn als ze ontdekten dat ook zij dragers zijn van Gods gaven, geroepen om vrucht te dragen in kleine, concrete gebaren van liefde. Het geldt voor ieder van ons.
Het kan gaan om een buurvrouw die eenzaam is en blij zou zijn dat er iemand een tas koffie komt drinken of haar uitnodigt mee naar de markt te gaan. Het kan gaan om vrijwilligerswerk in een voedselbank in de regio, of om een initiatief in de wijk op te starten waardoor mensen elkaar ontmoeten en samen zorg dragen voor de zwakkeren. Het hoeft niet spectaculair te zijn. Maar elke keer dat iemand een stap zet en zijn gaven laat spreken, wordt Gods Rijk tastbaar.
Dat is ook de kern van de gelijkenis van Jezus die we vandaag horen: wie zijn talent begraaft, sluit zich af en blijft vruchteloos. Wie zijn gaven inzet, brengt overvloed voort. Daarom is het zo belangrijk dat wij elkaar blijven aanspreken, elkaar bemoedigen, elkaar helpen om te zien wat God in ons gelegd heeft.
We hebben elkaar dus nodig. Maar laten we het persoonlijk gebed hierin ook niet onderschatten. In het dagelijks bidden opent ons hart zich voor Gods Geest. Hij laat ons ontdekken wat ons is toevertrouwd en geeft ons de moed om er iets mee te doen. Christus zelf brengt ons in zijn leven binnen en maakt ons bestaan vruchtbaar. Door zijn genade zullen onze talenten niet verborgen blijven, maar tot zegen worden voor velen.
Laten we bidden
Heer,
open onze ogen voor het goede in elkaar.
Geef dat wij elkaar moed geven
om kleine stappen van liefde te zetten.
Laat ons vreugde vinden in wat we mogen doen,
en kracht om te volharden in dienst aan elkaar.
Zo wordt ons leven een lofzang op uw trouw.
Vandaag, en alle dagen van ons leven.
Amen.
Geliefde mensen, moge in ieder van ons het goede dat God gezaaid heeft tevoorschijn komen en overvloedig vrucht dragen.
Een mooi weekend,
kris
Om mee op weg te gaan
Vraag jezelf af welke talenten jij in je draagt, ook diegene die misschien ondergesneeuwd zijn. Probeer te ontdekken welke lagen je ervan weerhouden om ze te laten groeien. Laat het gebed je hierbij vergezellen, want daarin opent God je hart en toont Hij je de weg. Besef hoe uniek je bent en dat jouw leven een roeping is om vrucht te dragen. Koester die roeping en geef er met hart en ziel je ‘ja’ aan: dan zullen leven, vrede en vreugde je deel worden.
'Het echte gevaar ligt voor de meesten van ons niet in het feit dat we te hoog reiken en missen, maar dat we te laag reiken en ons doel bereiken.' (Michelangelo)
BeantwoordenVerwijderenmoet het niet zijn 'en ons doel missen' ?
VerwijderenAnders gezegd: het grootste gevaar gaat niet schuil in te hoog gespannen hoop, maar in het bereiken van wat jij als hopeloos hebt ervaren.
VerwijderenErken, herken de talenten bij jezelf en anderen en doe er in ieder geval SAMEN iets
BeantwoordenVerwijderenmee in het leven van elke dag👍
Niets doen is geen optie ………
Wat met de vader die veel talenten kreeg, ze ten volle benutte, niet alleen voor zijn gezin maar er ook familie, vrienden, collega’s mee van dienst was? Hij kreeg
BeantwoordenVerwijderende ene opdoffer na de andere. Toch was hij niet te stuiten en bleef hoopvol
doorgaan. Hij heeft met zijn inzet veel mensen plezier gedaan en welzijn bezorgd.
Voor deze mens wil ik bidden met een vers uit de psalm van eergisteren:
Zegen het werk van zijn handen, Heer!
We kregen het 'talent' van ons geloof. Als je er niets mee doet, verkwijnt het. Wie niets heeft, zal nog ontnomen worden wat hij heeft', zegt Jezus.
Verwijderen