woensdag in de 20e week door het jaar

Telkens op woensdag is het woord aan Ricky Rieter, die haar overweging met ons deelt.

RICHTING: ZO GOED ALS GOD ZIJN?
(bij Mt 20,1-16a)

Beste vrienden, vandaag is het feest van Bernardus van Clairvaux, een adellijk man uit een ver verleden (1091-1153). Hij is de bekendste geworden uit het grote gezin van zes zonen en een dochter. Alle gezinsleden zijn uiteindelijk kloosterling geworden. Hun huis leek al wel een klooster, staat ergens vermeld. Van de naam Citaux is de kloosterorde cisterciënsers afgeleid. Hij, Bernard, was een zeer ondernemend man die vele kloosters gesticht heeft in Europa. Op het einde van zijn leven nog 160, een formidabel getal. Hoe hij dit kon combineren met zelf kloosterling te zijn, vraag ik me af.

Als we naar onze evangelietekst van vandaag kijken, dan mogen we wel concluderen dat hij een werker van het eerste uur is geweest, zeker niet van het elfde.

Deze evangelietekst roept bij velen vragen op. Namelijk: dat het onrechtvaardig kan overkomen als de werkers van het laatste uur evenveel uitbetaald krijgen als de werkers van het eerste uur die zich de hele dag in het zweet hebben gewerkt, terwijl de anderen nauwelijks de tijd kregen om zich moe te maken.

Wat ik er zelf van leer, is dat ik mijn oordelen los probeer te laten. Gods handelen is altijd anders dan het handelen van mensen. Hij kent andere maatstaven, die niets te maken hebben met ‘redelijkheid’, maar vooral met maatstaven die met het hart te maken hebben. Gods kijk op mensen gaat ver uit boven het zakelijke denken. Dit wordt uitvergroot in het betreffende verhaal. Wel uitvergroot, maar niet gevoelsmatig verklaarbaar gemaakt.

Als wij nu naar de wereldsituatie kijken, zien we dan niet hetzelfde? Hoe blij kunnen we zijn dat wij het in onze landen tamelijk goed hebben, terwijl mensen in oorlogslanden of in onderontwikkelde gebieden van ellende omkomen, zelfs afgeslacht worden. Hebben wij meer gepresteerd uit eigen kracht? Nee toch. Ik concludeer daaruit, en velen met mij, dat het niet eerlijk verdeeld is in de wereld. Dat is wel kort door de bocht. Maar, wie zijn wij, dat we er met onze maatstaven naar mogen kijken? Bovendien is de oorzaak van het probleem wereldwijd veel groter.

Mag de Ene goed zijn, zonder de ander tekort te doen? In het evangelieverhaal is dat wel helder. En de werkers van het elfde uur zijn er blij mee.

Ik heb boven de overweging gezet: RICHTING: ZO GOED ALS GOD ZIJN?

We zijn allemaal maar eenvoudige mensen en hebben onze gebreken en tekortkomingen, onze beperkingen, ons karakter. Hoe zouden wij dan zo goed als God kunnen zijn? Het is bij wijze van spreken. Het gaat over de richting. Weet je: wij zijn van Hem, Hij werkt in ons, als wij Hem toelaten. De volheid van wie Hij is en hoe Hij handelen zou, daar kunnen we niet aan tippen, maar we mogen ons ervan bewust zijn, dat, als we ons met Hem verbinden, dan de ‘kleur’ van Hem in ons mee kunnen dragen. De rest vult Hij wel aan.

Maak het ook tot vraag voor jezelf: Mag ik goed zijn voor een ander, of moet ik er telkens een rekensommetje van maken en zelfs naar de ander verantwoording afleggen? Vergeet dat maar.

Soms zie je ook in families dat de ene persoon jaloers is als de ander meer toebedeeld krijgt dan zijzelf. Wie oordeelt over de ‘eerlijkheid’ van de ouders? De ouders ‘trekken de ander voor’ wordt er dan gezegd, wat zelden zo is. Ze hebben alleen meer inzicht in de situatie van de ander en ze hoeven geen rekenschap aan hun kinderen af te leggen.

Als we van dit evangelie zouden kunnen leren, om vanuit ons hart te leven en alle oordelen over de manieren van anderen los te laten, en bovenal niet te oordelen over een God die liefde is, dan hebben we in dit opzicht iets goeds geleerd. En er zal vrede ontstaan in je binnenste.

Trouwens: is het eerlijk als we God de schuld geven van alles wat er in onze wereld misgaat?

Laten we bidden

Goede God,
wij danken U voor wie U bent,
een God van Liefde.
Leer ons leven vanuit uw Geest,
vanuit de liefde die van U komt.
Dankbaar zijn we voor alle rijkdom,
die vanuit het verleden ons gevormd heeft
tot wie we nu zijn.
Mogen we zo goed zijn,
zoals God goed is.
en dat op eigen niveau,
door Jezus, uw Zoon en onze Broeder.
Amen

Beste vrienden, wees een levend evangelie en druk daar je dankbaarheid in uit.
Vandaag een mooie woensdag toegewenst!
Ricky


Om onderweg als aandachtspunt mee te nemen

Weet je van jezelf dat je weleens jaloers bent, op bezitters van materiële zaken, of op andere talenten dan die van jezelf, of op een eigenschap, mogelijk op de gezondheid van een ander? Of op hun manier van geloven?  Of jaloers op de bekendheid van een ander, terwijl jezelf ook wat te bieden hebt?  Noem zelf iets op wat spontaan in je gedachten opkomt! Vergelijk je je eigen situatie vaak met die van een ander?

Reacties

  1. Jacqueline Van Eynde20 augustus 2025 om 09:26

    Goeie morgen Ricky! Dankjewel om ons de Schriften van vandaag zo duidelijk uit te leggen !Zo is het indien ons hart niet op een kier staat ,maar wijd open voor het Vuur van Gods Liefde zullen we liefhebben zoals HIJ "onvoorwaardelijk"! De slechte wil om jaloers of kwaad te zijn op de 'arbeiders van het 1 ste uur' is er ,maar dan neem ik terug mijn toevlucht bij Hem ! Dag na dag.! Behorend soms bij die van het 1 ste uur' (diep gelukkig Hem en mezelf en mijn naasten écht graag zien! " "Alles aanvaard ik God, als Uw Wil maar geschiedt in mij en in àl Uw schepselen!" Charles de Foucauld

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Met God op weg is echt wel een avontuur. Leven vanuit je hart, heeft fantastische fijne gevolgen. Je ziet de mensen dan stralen, je ziet hoe dankbaar ze zijn.
    Jaloers zijn op andere mensen omdat ze een groot, mooi huis hebben, een prachtige tuin met jacuzzi, een lounge, mooie terrassen... enz... Op mijn leeftijd (70+) denk ik hier steeds bij, wie onderhoudt dat allemaal, mooi, maar al dat werk hierdoor... laat maar zijn. Ik ben tevreden met wat ik heb. Als je tot rust komt, de innerlijke bron aanspreekt, dan is al de rest niet echt nodig...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten