Van Woord naar leven

Jezus vraagt: ‘Kom naar mij’ . Hij vraagt een beweging van ons. Hij vraagt dat we ons naar Hem richten, een stap zetten naar Hem, ons openen voor Hem. Nederig als Hij is, wacht Hij op opening, op verwelkoming. Hij dringt zich niet en nooit op. Dit past niet bij de liefde. De liefde klopt aan, biedt zich aan, en wacht tot de ander z’n hand uitstrekt. Geef je aan de Heer, vlij je tegen Hem aan. Zullen je lasten en zorgen verdwijnen? Nee hoor, je houdt de volle last van het leven. Maar je zal het niet meer alleen dragen. De Heer zal het samen met u dragen. Of beter gezegd: Hij zal u dragen, met al je zorgen en lasten, ook met je blijdschap en vreugden. Dragend zal Hij in u aanwezig zijn. En dat is een wezenlijk verschil dan dat je je zorgen draagt los van Hem. Wie zich gedragen weet door Hem zal zich ook gaan gedragen naar Hem. Je zult namelijk de ervaring hebben zelf zachtmoedig en nederig te worden. Niet als prestatie, maar als gevolg van de genade in Hem te leven. Zo zal je je eigen ...

'Ik loof U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat U deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. Ja, Vader, zo hebt U het gewild.' Zo bidt Jezus vandaag. 'Ik loof U, Vader, Heer van hemel en aarde...' Hemel en aarde, dat omvat alles. En daar is Hij de Heer van. Hij gaat boven dat alles uit, Hij is groter dan alles en allen. Jezus zegt het zelf: 'De Vader is groter dan Ik ' (Joh 10,29). Hij bestuurt alles, alles rust in zijn hand. Dat is de grootheid van God. Je kunt over God nooit groot genoeg denken. Je gedachten over God kunnen nooit hoog genoeg zijn. God is altijd groter. Groter dan je zorgen, groter dan je prestaties, groter dan je vernederingen, groter dan je ziekte, groter dan je kleine geschiedenis, groter dan de grote geschiedenis, groter dan heel de wereld, groter dan alles. Daarom zou je kunnen denken: 'Gelukkig de mensen met grote gedachten, gelukkig de mensen met grote prestatie...

Vandaag lezen we in het evangelie: Jezus maakte de steden waar bijna al zijn wonderen hadden plaatsgevonden, het verwijt dat ze niet tot inkeer waren gekomen. Er bestaat zoiets als de gave van het her-inneren. Het is door toedoen van de heilige Geest je herinneren waar God je hand nam en met je op weg ging, waar Hij je beschermde, waar Hij je leidde, waar Hij je troostte, waar Hij je bepaalde mensen zond, waar Hij zijn kruisliefde aan je toonde en leerde, waar Hij je tot inzicht bracht, waar Hij zich toonde doorheen de natuur, je ouders, je kinderen, je huisgenoten. Tijd nemen om in stil gebed je verleden te overlopen maakt je tot een dankbaar mens. Veel wat misschien vanzelfsprekend leek, lijkt vervuld geweest te zijn van Gods aanwezigheid, van zijn schepping in jouw leven. Dit innerlijk 'zien', dit her-inneren, zou, naar het woord uit het evangelie van vandaag, ons moeten aanzetten om steeds meer 'ingekeerd' te leven, in God, bewust zijnde dat Hij er was en is, die...

Vandaag zegt Jezus: ' Denk niet dat Ik gekomen ben om op aarde vrede te brengen. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard.' Men zou dit evangelievers kunnen gebruiken om gewapenderhand ten strijde te trekken tegen al degenen die het christendom niet naleven zoals jij en je gezinden vinden dat dit zou moeten gebeuren. Natuurlijk zou dit zou een gigantische vergissing zijn met catastrofale gevolgen voor jezelf, je gezinden, de Kerk, en de mensen die je leed zou aandoen. We zagen deze vergissing bij de Isis-strijders of vandaag nog steeds bij de Boko-Haram, die menen vanuit een zeker islamitisch denken te moeten doden, of mensen verplichten dat ze zich zouden bekeren, en zo meer. Dit heeft niets met islam of koran te maken, integendeel: het is één grote manifestatie van het kwaad. Religie en geweld zijn niet en nooit te verenigen. Dat geldt zowel voor het christendom als voor de islam als voor het jodendom. Wie hier tegen zondigt doet aan pure godslaster. In het...

Wat heb je nodig om je in te zetten voor Gods Koninkrijk? Wat heb je nodig om door Christus uitgezonden te worden? Wat heb je nodig om tot de vervulling van je leven te komen? Een paar sandalen, een stok en olie om de zieken te zalven. En wat nog meer? De gave om onreine geesten te verdrijven. Maar ja, de zieken gaan vandaag naar de dokter en het ziekenhuis. Mensen met een onreine geest gaan naar een psycholoog en een psychiatrische kliniek. Het is net als met de diaconie. In de tijd dat de overheid weinig deed voor werklozen, zieken, weduwen en wezen, was het de Kerk die zich om hen bekommerde. Naarmate de overheid die taken op zich heeft genomen, heeft de kerkelijke diaconie minder te doen. Zo ging het met het onderwijs en de ziekenhuizen. Eeuwen waren het de kloosters en de congregaties die voor onderwijs en ziekenzorg zorgden. Aan de ene kant zijn we blij, en dankbaar, dat die zorg door de overheid is opgepakt. Maar je ziet ook hoe de Kerk daardoor in crisis raakt. Wat is er nog ...

Jezus zei tot zijn leerlingen: 'Wat Ik jullie in het duister zeg, spreek dat uit in het volle licht, en wat jullie in het oor gefluisterd wordt, schreeuw dat van de daken.' Veel van het onderricht van Jezus aan de leerlingen bestond uit gesprekken die ze onder elkaar voerden. Hij nam hen vaak terzijde en sprak dan vertrouwelijk met hen. Nu draagt Hij hen op openlijk te verkondigen datgene wat ze in het verborgene van Hem geleerd hebben. De daken worden in het oosten tot op de dag van vandaag gebruikt voor openbare aankondigingen. En wij… Laat ons op het dak van ons hart gaan staan om Gods liefde uit te zingen naar allen waarvoor we vandaag bidden, naar allen die we in tijdens deze dag ontmoeten, in de grote en kleine keuzen die we zullen maken. Ja, in elk woord en gebaar… Nederig, fris, moedig en vastberaden. Als wakkere mensen, die leven in Christus’ Pasen. kris

Wanneer Jezus zijn leerlingen uitzendt zegt Hij: 'Bedenk wel, Ik zend jullie als schapen onder de wolven. Wees dus scherpzinnig als een slang, maar behoud de onschuld van een duif.’ Net zoals de leerlingen zijn ook wij gezonden, de wereld in, om de blijde boodschap uit te dragen, en wel – zoals Hij zegt – als schapen onder wolven. Je zou dan kunnen redeneren: wij, christenen, zijn de schapen die de wereld in gezonden worden. En die wereld, dat is het rijk der wolven. Dat lijkt me te kort door de bocht, alsof al wat niet christelijk is zomaar wolfs genoemd kan worden. Zoals het ook niet juist is om al wat christelijk is als schaap te bestempelen. Het wolfse zit namelijk ook in de Kerk, het zit in ieder van ons. Het is al datgene dat ons wegtrekt van de zuivere liefde, weg van de Heer. En we hebben daar allemaal – de ene al meer dan de andere - deel aan. Kijk gewoon in de spiegel, en stel vast. Wees waakzaam. Dat mogen we horen in de woorden van de Heer vandaag. Waakzaam, op de e...