zaterdag in de paasweek

VAN DRAGER TOT UITDRAGER
(Bij Mc 16, 9-15)

Ondanks dat de leerlingen in eerste instantie moeilijk konden geloven, krijgen ze toch de duidelijke opdracht: ‘Trek heel de wereld rond en verkondig het goede nieuws aan alle schepselen.’

Jezus was niet enkel de Blijde Boodschap, Hij droeg ze ook uit, met de bedoeling dat z’n volgelingen deel zouden krijgen aan die Blijde Boodschap (lees: deel krijgen aan het leven van de Heer), en er, net zoals Hij, uitdragers van zouden zijn. Een opdracht voor de apostelen, maar in wezen voor ieder die zich christen weet. De Kerk (waarvan) de meesten van ons deel uitmaken en er dus deel aan hebben) is immers in wezen missionair: dragend, gezonden en uitdragend.

Het zou een vergissing zijn te denken dat enkel paus, bisschoppen, priesters en religieuzen belast zouden zijn met deze opdracht. Nee, elke christen is in wezen gezonden om drager en uitdrager te zijn van het evangelie. Paus Franciscus zal het beslist anders doen dan de gewone man/vrouw in de straat, en toch gaat het in wezen om dezelfde zending.

De voorwaarde om uitdrager van iets te kunnen zijn is dat je er drager van bent. Willen we dus het evangelie uitdragen, zullen we er dus eerst drager van moeten zijn. Drager van het evangelie zullen we worden door het met regelmaat te beluisteren, te lezen, te bemediteren, te bestuderen.

Het evangelie beluisteren is Christus beluisteren. Het evangelie lezen is Christus lezen. In wezen is het evangelie beluisteren of lezen dus gebed. Het is doorheen het Woord Hem ontvangen, Hem ontmoeten.

En dan gaat het niet zozeer over de tekst en de woorden als een aaneenschakeling van letters, maar veeleer over wat het Woord in wezen is, over de genade die de tekst draagt, om de geest van de letter; door God aan ons geschonken: Christus zelf.

In die zin is het evangelie ‘levend Woord’, wat betekent dat het de genade van de Heer in zich draagt; als een aanraking. Het is de genade die ieder van ons nodig heeft op het moment wanneer we het evangelie beluisteren, of lezen. Dit met de bedoeling Gods wil te leren kennen en te groeien in ons ja-woord tot de Vader door onze verbintenis met Christus.

Laat ons het evangelie liefhebben, het dagelijks omarmen, het koesteren als een geschenk van God zelf. Laten we het, bij wijze van spreken, ‘opeten’.

De vier evangelies zijn vier diamanten: het zijn gebeurtenissen, gesprekken, gelijkenissen, daden, oproepen, enz. Allemaal zaken die ons innerlijk voeden, niet alleen omdat ze spiritueel gezien interessant zijn, maar vooral ook omdat de Heer door al deze zaken naar ons toekomt met de genade deelgenoot te worden van zijn liefde.

Uiteraard zijn niet enkel de vier evangelies het Woord van God. De gehele Schrift is dat. Maar de evangelies nemen hierin een bijzondere plaats.

Uitdragen is niet enkel doorgeven, het is ook belichamen, het als het ware zelf zijn. Wanneer we dit klaarspelen bij het evangelie kent dit mooie en diepe vruchten. Het schept gemeenschap, het brengt leven, het geeft vreugde, het toont God. Het zijn vruchten waar op zoveel plaatsen de wereld diep naar dorst. Het zijn vruchten die dikwijls haaks staan op zoveel wantoestanden in de wereld. Voor christenen mag dit laatste misschien een reden zijn om zich nog méér te profileren in onze samenlevingen. Niet opdringerig of hoogmoedig, maar wel duidelijk en klaar, vastberaden, moedig, eerlijk, oprecht, uitnodigend. En belangrijk: bij dit alles de geest van het gebed niet verliezend.

En oh ja: graag vanuit de innerlijke vreugde van Pasen. Moge de mensen dit aan ons zien. Als kerkgemeenschap zijn we immers niet geroepen om een groep mensen te zijn met hoofden van karton; stijf en koud. Nee, we zijn geroepen en gezonden om een levende en warme gemeenschap te zijn die de vrede en de diepe vreugde van Gods Pasen uitstralen.

Laat ons opstaan in de Heer.

En laten we bidden

Vader,
moge uw Geest ons binnenvoeren in Christus
opdat wij getuigen mogen zijn van uw liefde,
uitdragers van uw goedheid.
Geef dat wij als geloofsgemeenschap
deze zending ernstig zouden nemen,
haar met blijdschap
zouden dragen en verrichten,
opdat allen U mogen leren kennen
én ontmoeten.
Om deze genade bidden wij U,
in Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.

Geliefde mensen, moge onze harten branden van vreugde, en laat ons samen het evangelie uitdragen naar alle uithoeken van de wereld.
Geniet van het mooie weer.
Genegen, kris


Vragen om mee op weg te gaan

Hoe kan ik mijn gebedsleven verdiepen door het evangelie te beschouwen als een gesprek met de levende Heer, waarbij ik luister naar zijn stem en reageer met mijn hart?

Hoe kan ik nederig verkondigend zijn van het evangelie aan de mensen mij gegeven?

Reacties

  1. Evangelisatie , zo belangrijk want iedereen zou het woord, het goede nieuws van God toch eens moeten gehoord hebben. Aan ons die het al "gekregen" hebben om dat te doen , aan hun om het aan te nemen, en er mee op weg te gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het zal nooit gemakkelijk zijn. Bidden niet en evangeliseren ook niet. De eerste lezing toont ook al dat de apostelen moesten zwijgen. Dreigementen, net zoals tegen Jezus. Jezus is wel verrezen, maar de vervolging tegen Hem en Zijn beweging gaat voort tot op onze dagen. Ook nu mag je bepaalde dingen niet zeggen. Altijd die dreigementen. Maar toch zullen deze niet het laatste woord hebben. Zelf schoon proberen te leven. Dat is nog de beste verkondiging.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. geloven maar en vertrouwen !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. vandaag gelezen op mijn facebook van een kennis:
    Bijeenkomst van de beweging van de Missionaire Parochie in Veenendaal. Enthousiaste groep, prachtige setting. Hier is inspiratie, dacht ik. Maar toen kwam de eucharistieviering, voorganger Kardinaal Eijk. Hij zei dat de wereld naar ons kerkelijken kijkt als 'wappies'. Die ervaring heb ik dus niet. Die wereld met zijn mensen is ook door God geschapen. Vervolgens spoorde hij ons aan om afstand te nemen van de wereld die ons de LHGTB...IQ...-theorie (uhhhh... hoe was het ook al weer, kardinaal?) opdringt. Ik had zin om te schreeuwen: hoe kom je erbij? Ik ben hier niet gekomen voor een kerk 🌈 die uitsluit. Ik voel me totaal niet verbonden met deze zure prelaat. Toch ben ik wel ter communie geweest. De eucharistie overstijgt immers de voorganger. God, help mij om pastor te zijn ook van iedereen: todos, todos, todos.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die genderideologie is een groot gevaar voor onze kinderen

      Verwijderen
    2. De Kerk sluit niet uit want ze is er voor de zondaars

      Verwijderen
    3. Wat zegt onze paus over de genderideologie?

      Verwijderen
    4. Al eens gedacht aan mensen van LHGTB enz... die daar niet voor gekozen hebben (ja, ze zijn er!) zich voelen bij zulke uitspraken in naam van de Kerk?

      Verwijderen
    5. Over welke uitspraak gaat het,? Die genderideologie is nefast voor onze kinderen

      Verwijderen
    6. Gender: de kenmerken, eigenschappen, talenten en verwachtingen die we toekennen aan vrouwen en mannen. Dat is van alle tijden, nooit anders geweest. Meisjes krijgen poppen, jongens krijgen blokken, bouwdozen en revolvertjes en andere wapens. Ook wij in onze kindertijd.

      Verwijderen
    7. Mannen plegen ontucht met mannen is een zonde

      Verwijderen
  5. Als je het verschil tussen man en vrouw niet meer ziet dan ben je wel stekeblind

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten