2e paaszondag - B

TOMAS' BEKERING: GELOOF IN BARMHARTIGHEID

Onderstaande overweging is van de hand van aartsbisschop Vincenzo Paglia

Deze tweede paaszondag is gewijd aan Gods barmhartigheid. Hij werd ingesteld door Johannes Paulus II op aanwijzing van de Poolse Faustina Kowalska, een religieuze die sinds 1931 de devotie voor Gods barmhartigheid verspreidde. Het waren verschrikkelijke tijden voor Europa, dat op de drempel van de Tweede Wereldoorlog stond, en deze zuster begreep de nood die er was aan barmhartigheid. Ze drong erop aan dat de zondag na Pasen werd gewijd aan de barmhartigheid. Ze zei: 'In de dood en de opstanding van de Heer heeft Gods barmhartigheid haar hoogtepunt, haar vervulling bereikt.'

Het evangelie volgens Johannes neemt ons mee naar de avond van Pasen en naar de avond acht dagen later. Elke zondag keert de Verrezene weer onder zijn leerlingen. Ze hadden moeite om Hem te herkennen, zoals ook ons zo vaak overkomt, benomen als we zijn door onszelf, door onze gedachten en door onze hardvochtigheid.

De verrezen Jezus toont de wonden van zijn lichaam. Dat is het teken dat de ogen van de leerlingen opent. De verrezen Jezus is getekend door wonden. Als een verwijzing naar de vele gekruisigden tot op vandaag. Hij, de barmhartige, laat zich verwonden door de schreeuw van de armen. Met zijn verrijzenis neemt Hij de wonden van de mensen op in zijn eigen lichaam. Zo is het ook voor de kerk: een gemeenschap van leerlingen die door de Verrezene is gezonden om te vergeven, om te genezen, om het hart te ontwapenen.

Dat is de weg van barmhartigheid die de Heer onophoudelijk blijft bewandelen. Acht dagen later keert Hij terug, komt onder ons en spreekt ook tot dat deel van Tomas dat in het hart van ieder van ons aanwezig is. Jezus herhaalt de vredesgroet: 'Vrede met u'. En Hij wendt zich onmiddellijk tot Tomas en nodigt hem uit om zijn wonden met diens handen aan te raken. Hij voegt eraan toe: 'Wees niet langer ongelovig, maar geloof.' Daarop belijdt Tomas zijn geloof: 'Mijn Heer, mijn God.' Het 'gezien hebben' duidt op een intense blik die het mysterie van dat doorboorde lichaam begrijpt. Dit is het fundament voor de generaties die zich vanaf dat moment tot vandaag bij de groep van elf zullen voegen.

Wat betekent het de gelukzaligheid van het geloof zonder te zien? Het verhaal van Tomas suggereert dat het geloof vanaf dat moment niet meer voortkomt uit het zien van Jezus zoals de apostelen Hem zagen, maar uit het luisteren naar het evangelie en uit het aanraken van de wonden van het verrezen lichaam van Jezus.

Laten we bidden

Heer Jezus,
help ons om de wonden van anderen
te zien en te genezen,
zoals U dat deed met uw eigen lichaam.
Laat ons groeien door het luisteren naar uw evangelie
en door U te ontmoeten in het gebrokene,
met het aanraken van uw wonden.
In uw naam.
Amen.

Geliefde mensen, moge onze harten worden verlicht door de liefde van Jezus, zodat we zijn wonden kunnen zien in anderen, en hen met dezelfde tedere zorg en genezing kunnen omhelzen zoals Hij het ons getoond heeft.
Een mooie zondag.
Met een genegen groet,
kris

---

Vragen om mee op weg te gaan

Welke rol speelt het aanraken van de wonden van Jezus in het versterken van mijn geloof en begrip van zijn barmhartigheid?

Op welke manieren kan ik de barmhartigheid van God belichamen door mij  toe te wijden aan het verzorgen van de gekwetsten in onze samenleving?