dinsdag in week 20 door het jaar
Net na zijn aanstelling tot paus in 2013, zei paus Franciscus volgende woorden: 'De Kerk moet terug naar haar roots, haar rijkdommen afwerpen en zich concentreren op de arme. Ik wil zo graag een arme Kerk, voor de armen.'
Het zijn woorden die klinken als een diepe heimwee naar verschillende oproepen uit het evangelie waar Jezus vraagt vanuit Gods liefde te delen met mensen die minder hebben. De eerste christengemeenschappen, de jonge Kerk zeg maar, leefden ook zo. Als je dan de geschiedenis inkijkt van de Kerk, maar ook naar de individuele gelovigen, dan hoef je er geen tekening bij te maken om te weten hoe dikwijls dit fout gelopen is. We moeten daar gewoon eerlijk in zijn.
De heilige Johannes Chrysostomus (5e eeuw) wikkelde er geen doekjes om: 'Wilt u het lichaam van Christus eren? Negeer Hem niet als Hij naakt is. Bewijs Hem in zijde gekleed geen eer in de tempel, om Hem daarna weer buiten staand te negeren, waar Hij het koud heeft en slecht gekleed is. Hij die zei: "Dit is mijn lichaam" is dezelfde die zei: "Je zag dat Ik hongerig was en je hebt mij geen eten gegeven", en "Wat u de geringste van mijn broeders heeft aangedaan, heeft U ook mij aangedaan" Wat heb je eraan als de eucharistietafel is overladen met gouden kelken, als je broeder is gestorven van de honger? Begin ermee zijn honger te stillen om daarna met wat overblijft het altaar te versieren.'
Johannes Chrysostomus heeft veel geschreven en gezegd rond dit thema. De leestip van vandaag wijdt daar aandacht aan; voor wie wat meer wil lezen.
Jezus zegt ons vandaag: 'Het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke om het Koninkrijk van God binnen te gaan.'
Laten we als kerkgemeenschap, maar ook als lokale religieuze gemeenschap, en ieder individueel, kiezen voor de armen. Zo zullen we niet enkel onze hemel verdienen, maar zullen we vooral Gods liefde belichaamd hebben, waartoe het evangelie oproept.
kris
Ons brevier geeft vaak, ook al gaat het om andere teksten, toch een commentaar op de lezingen van de eucharistie van dezelfde dag. Vandaag lezen we de bekende tekst uit Prediker: 'Er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven...' De H. Gregorius van Nyssa geeft een mooie commentaar. Hij vraagt zich af wanneer wij 'tijdig' geboren worden en 'tijdig' sterven. We moeten vanuit onze goede gezindheid onszelf vormen, zegt hij, baren en op de wereld zetten. En dat doen we door God in ons te ontvangen, terwijl we kinderen van God worden... We baren onszelf echter voortijdig wanneer in ons niet de gestalte van Christus aangenomen wordt. We moeten ook op het juiste ogenblik sterven. Paulus sterft dagelijks door zonder ophouden zijn vleselijk lichaam af te doen sterven, Christus' sterven in zijn lichaam te dragen, onophoudelijk met Christus te worden gekruisigd, nooit voor zichzelf te leven, maar de levende Christus in zich te hebben. Dat is een dood op het juiste ogenblik, zegt Gregorius. Hij eindigt aldus: 'Om ons te laten begrijpen dat sterven aan de zonde en leven door de geest werkelijk een goddelijke genade zijn, zegt God: 'Ik ben het die dood maakt en levend' (Deut. 32, 39). Want door te doen afsterven belooft de goddelijke stem levend te maken'.
BeantwoordenVerwijderenDit is een zeer mooie commentaar op de vraag van Petrus wat hij zal krijgen, nu hij alles verlaten heeft. Als wij onszelf vergeten en verliezen, schenkt God ons de rijkdom van Zijn eeuwig wezen.
alles is ijdel, leeg
BeantwoordenVerwijderenleef en laten leven
een kameel door het oog van de naald ....
BeantwoordenVerwijderenIk heb ooit een zeer verhelderend commentaar daarop gelezen, misschien kan het jullie ook helpen.
Vroeger was een stad ommuurd en in die muur waren verscheidene poorten. Zoöok Jeruzalem. Nu was er volgens dat commentaar in die muur ook een klein poortje om nog laatkomers binnen te laten of in geval van nood tijdens een aanval, nog iemand vlug binnen te laten. Die poort werd: "het oog van de naald" genoemd en door die poort kon een kameel niet rechtstaand binnen maar wel op de knieën. Dit moet Jezus en zijn leerlingen aanschouwd hebben toen zij daar juist in de buurt waren.
Daaruit blijkt dat het niet onmogelijk is dat een "rijke" het rijk Gods binnen gaat maar wel moeilijk.