maandag in week 3 vasten
In psalm 42 lezen we vandaag: ‘Zoals een hinde smacht naar stromend water, zo smacht mijn ziel naar U, o God.’
Geliefde mensen,
in deze coronatijden, waar heel wat mensen sociaal contact tijdelijk moeten opgeven, kan dit psalmvers een ware steun zijn. Ik bedoel daarmee: scherp je dorst aan. Je leeft even in een andere modus. Tracht dit positief te beleven. Scherp je verlangen aan wat betreft God.
Bid misschien iets meer, lees dagelijks een langere passage uit de Bijbel, neem een boek met religieuze inhoud, ga eens wandelen je hart richtend naar Hem,…
Doe iets op religieus vlak waar je anders niet toe komt. Zie deze tijd als een soort retraite die je, door het corona-lot, zomaar gegeven wordt.
En laat de dorst naar God, die heel dikwijls aangescherpt wordt wanneer we meer aandacht hebben voor Hem, een springplank zijn naar meer verinnerlijking, naar een zich meer en dieper hechten aan Christus.
Maar laten we er ook over waken dat we ons niet enkel en alleen terugtrekken in een hoekje met enkel een heilig boekje. Moge deze coronacrisis ons ook aanzetten er te zijn voor de medemens. Velen dreigen deze weken weg te zinken in een gat van verlatenheid en eenzaamheid. Heb oog voor ouderen, indien mogelijk: benader hen, ga bij hen langs, bied hen je diensten aan.
Het coronaverhaal, dat in een werkelijke crisis is voor heel onze samenleving, kan ook een kans zijn tot meer solidariteit en zin voor gemeenschap. Laten we deze kans met veel warmte omarmen. Dit daad-werkelijk doen is voor een gelovig iemand in de diepte ook je dorst aanscherpen voor God.
kris
Geliefde mensen,
in deze coronatijden, waar heel wat mensen sociaal contact tijdelijk moeten opgeven, kan dit psalmvers een ware steun zijn. Ik bedoel daarmee: scherp je dorst aan. Je leeft even in een andere modus. Tracht dit positief te beleven. Scherp je verlangen aan wat betreft God.
Bid misschien iets meer, lees dagelijks een langere passage uit de Bijbel, neem een boek met religieuze inhoud, ga eens wandelen je hart richtend naar Hem,…
Doe iets op religieus vlak waar je anders niet toe komt. Zie deze tijd als een soort retraite die je, door het corona-lot, zomaar gegeven wordt.
En laat de dorst naar God, die heel dikwijls aangescherpt wordt wanneer we meer aandacht hebben voor Hem, een springplank zijn naar meer verinnerlijking, naar een zich meer en dieper hechten aan Christus.
Maar laten we er ook over waken dat we ons niet enkel en alleen terugtrekken in een hoekje met enkel een heilig boekje. Moge deze coronacrisis ons ook aanzetten er te zijn voor de medemens. Velen dreigen deze weken weg te zinken in een gat van verlatenheid en eenzaamheid. Heb oog voor ouderen, indien mogelijk: benader hen, ga bij hen langs, bied hen je diensten aan.
Het coronaverhaal, dat in een werkelijke crisis is voor heel onze samenleving, kan ook een kans zijn tot meer solidariteit en zin voor gemeenschap. Laten we deze kans met veel warmte omarmen. Dit daad-werkelijk doen is voor een gelovig iemand in de diepte ook je dorst aanscherpen voor God.
kris
een prachtig verhaal - over Naäman– ook voor onze tijd :
BeantwoordenVerwijderenWat er toen gebeurde – Naäman genas ! – dat kunnen we niet begrijpen. Het doet denken aan verhalen van Lourdes, en ook een verhaal van in het evangelie (van een lamme die niet snel genoeg in het water geraakt op de momenten wanneer het in beroering kwam). We weten wel dat water vuil wegspoelt (als we in bad gaan), maar we begrijpen niet dat Naäman daar van zijn huidziekte genas : Dat soort van ‘wonderen’ of magie, daar geloven we in onze tijd van wetenschap en technologie niet meer in. (ik hoorde zelfs zeggen gisteren, dat het wegens Corona ook in Lourdes momenteel verboden is om te baden, klopt dat ?)
Ook Naäman was zo’n man met een nuchtere kijk op alles. Hij geloofde niet in al die goden van toen. Hij geloofde in macht, wapens, taktiek, discipline en geld : boter bij de vis.
Alleen voor zijn huidziekte moest hij zich laten overtuigen tot iets anders. Alleen door zijn huidziekte (en door zijn vrouw) werd hij verplicht om zich uit te kleden en kopje onder te gaan – 7 keer… Hij wou eerst niet, maar hij deed het dan toch. En toen hij constateerde dat hij inderdaad verlost was van zijn kwaal, deed hij wat je mag verwachten van een grote man : hij erkent dat hij een enorme gunst heeft ontvangen en gaat consequent naar de gever terug om hem te bedanken. Hij bekeerde zich.tot de God van een klein volk
Ook wij geloven in wetenschap en wij sluiten onze kerken. Maar als er een ongeneeslijke ziekte ons treft… dan trekken we soms weg uit onze zelfzekere mentaliteit, en worden we gedwongen om op zoek te gaan… en soms belanden we dan bij kwakzalverrs die show verkopen en goed verdienen aan onze hulpeloosheid… maar soms kan onze zoektocht en ons lijden ons over de grens brengen van onze waardigheid en zelfverzekerdheid en ons helemaal en meermaals kopje onder doen gaan… en overkomt ons dan iets… wat wij ervaren als genade en redding – en vinden wij daar nieuw leven en geloof in de Andere onzichtbare onbekende God
De bande sluiten in Lourdes is voor die plek de enige, gezonde en verstandige beslissing die kan genomen worden. Ook daar heeft men verplichtingen tegenover de medemens. Van christenen mag men het goede voorbeeld verwachten.
VerwijderenJa, Kris, aandacht voor de medemens in deze tijd. Maar dan liefst met gecontroleerde acties. Niet zomaar lukraak bij ouderen diensten aanbieden. Soms heb ik de indruk dat men nog niet half begrijpt welke risico's men neemt.
Verwijderen