woensdag in week 2 vasten
Onderweg naar Jeruzalem nam Jezus de twaalf leerlingen apart. Hij zei tegen hen: ‘We zijn nu op weg naar Jeruzalem, waar de Mensenzoon zal worden uitgeleverd aan de hogepriesters en de schriftgeleerden, die Hem ter dood zullen veroordelen. Ze zullen Hem uitleveren aan de heidenen, die de spot met Hem zullen drijven en Hem zullen geselen en kruisigen. Maar op de derde dag zal Hij worden opgewekt uit de dood.’
Was het nu echt niet mogelijk dat dat Pasen kon gebeuren zonder die Goede Vrijdag?
Moest dat lijden nu echt?
Jezus had kunnen weglopen, vluchten zeg maar, gewoon verdwijnen in het niets. Een andere mogelijkheid was dat Hij gewapenderhand ten strijde trok, en zijn leerlingen daartoe opriep.
Nee, niets van dat. Hij moest en wou de weg van de liefde en de geweldloosheid ten einde toe gaan met een trouw om U tegen te zeggen.
Met die trouw aan de Vader, en dus aan zijn zending, was Hij door zijn kruisweg en kruisdood ook ten diepste trouw aan de mens. Zijn lijden en sterven spreekt van een solidariteit die enkel Hij bieden kon. In zijn lijden daalde Hij af in elk menselijk leed. Het geknakte riet was Hij nabij. Op het kruis toonde Hij zijn liefde voor het gebrokene in de mens, zowel het lijden dat mensen moesten dragen als gevolg van onrecht, alsook het lijden van de zondaar die door zijn nee-woord zich vervreemd had van zijn Schepper. Deze beide vormen van lijden nam de Heer op in zijn eigen lijden tijdens de kruisweg en zijn sterven. Wat een Liefde!
Deze weg werd een poort naar Pasen. Elk menselijk lijden droeg Hij in zich op zijn weg naar de Opstanding. Door het Pasen werd de mens herschapen tot een nieuwe Adam en een nieuwe Eva.
De kruisdood van Jezus is een gebeuren uit de geschiedenis. Anderzijds blijft de liefde die Hij getoond heeft, en gegaan is, actueel. In elk leed van de mens komt en is de Heer aanwezig met dezelfde liefde waarmee Hij in de tijd zijn kruis heeft gedragen en is gestorven. Met dit verschil dat wij de paasgenade reeds in ons mogen en kunnen dragen, wanneer we er ons hart en ons hele zijn voor openen.
Oh mensen,
ik heb het gevoel dat elk woord dat ik hier stotterig neerschrijf onnoemelijk veel tekort doet aan de werkelijkheid. Wie is in staat de liefde van de Heer te verwoorden… Ik alvast niet.
Laten we samen in diepe dankbaarheid, in ware aanbidding, met ons hart kijken naar Jezus op het kruis, om waardige dragers te zijn van zijn paasgenade.
kris
Was het nu echt niet mogelijk dat dat Pasen kon gebeuren zonder die Goede Vrijdag?
Moest dat lijden nu echt?
Jezus had kunnen weglopen, vluchten zeg maar, gewoon verdwijnen in het niets. Een andere mogelijkheid was dat Hij gewapenderhand ten strijde trok, en zijn leerlingen daartoe opriep.
Nee, niets van dat. Hij moest en wou de weg van de liefde en de geweldloosheid ten einde toe gaan met een trouw om U tegen te zeggen.
Met die trouw aan de Vader, en dus aan zijn zending, was Hij door zijn kruisweg en kruisdood ook ten diepste trouw aan de mens. Zijn lijden en sterven spreekt van een solidariteit die enkel Hij bieden kon. In zijn lijden daalde Hij af in elk menselijk leed. Het geknakte riet was Hij nabij. Op het kruis toonde Hij zijn liefde voor het gebrokene in de mens, zowel het lijden dat mensen moesten dragen als gevolg van onrecht, alsook het lijden van de zondaar die door zijn nee-woord zich vervreemd had van zijn Schepper. Deze beide vormen van lijden nam de Heer op in zijn eigen lijden tijdens de kruisweg en zijn sterven. Wat een Liefde!
Deze weg werd een poort naar Pasen. Elk menselijk lijden droeg Hij in zich op zijn weg naar de Opstanding. Door het Pasen werd de mens herschapen tot een nieuwe Adam en een nieuwe Eva.
De kruisdood van Jezus is een gebeuren uit de geschiedenis. Anderzijds blijft de liefde die Hij getoond heeft, en gegaan is, actueel. In elk leed van de mens komt en is de Heer aanwezig met dezelfde liefde waarmee Hij in de tijd zijn kruis heeft gedragen en is gestorven. Met dit verschil dat wij de paasgenade reeds in ons mogen en kunnen dragen, wanneer we er ons hart en ons hele zijn voor openen.
Oh mensen,
ik heb het gevoel dat elk woord dat ik hier stotterig neerschrijf onnoemelijk veel tekort doet aan de werkelijkheid. Wie is in staat de liefde van de Heer te verwoorden… Ik alvast niet.
Laten we samen in diepe dankbaarheid, in ware aanbidding, met ons hart kijken naar Jezus op het kruis, om waardige dragers te zijn van zijn paasgenade.
kris
Gisteren zei Jesaja: ‘Ga u wassen, weg met uw boze daden’. Dat kunnen mensen niet verdragen. Wij ook niet. Vandaag lezen we hoe een andere profeet - maar het geldt eigenlijk voor alle profeten - om zijn oproepen tot ommekeer vervolgd wordt. ‘Nooit ontbreekt het de priesters aan onderricht, de wijzen aan raad, de profeten aan woorden’, zo zeggen de mensen. En ze luisteren niet meer. Wij misschien ook niet meer.
BeantwoordenVerwijderenGisteren ook wees Jezus Zijn leerlingen op de Farizeeën. Ze deden zelf niet wat ze leerden. Ze dachten alleen aan eerbetuigingen en ereplaatsen. ‘Zo moeten jullie niet doen’, zei Jezus toen. ‘Jullie moeten dienen, de grootste onder u moet uw dienaar zijn’. En Jezus zelf ging hen daarin voor. Vandaag ook weer. Jezus voorspelt Zijn lijden, maar ook Zijn verrijzenis. En juist dan komt daar die moeder, die vissersvrouw om voor haar twee zonen een mooi postje te vragen: ‘Heer, laat mijn twee vissers bij U minister worden’. Wat doen die moeder en die twee vissersleerlingen? Precies hetzelfde wat Jezus de Farizeeën zag doen: zoeken naar ereplaatsen. Maar Jezus zegt dat dat niet kan. Het Rijk dat Hij brengt, is geen rijk van ereposten. Zijn Rijk is dienen. De andere leerlingen zijn niet beter. Toen zij die vraag van die moeder hoorden, werden zij kwaad op haar twee zonen. Jezus zegt: ‘De machtigen van deze aarde regeren met ijzeren vuist. Dat mogen jullie niet doen. Jullie zijn dienaren zoals Ik, de Mensenzoon. Ik ben niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en om al dienend Mijn leven te geven’. Laten wij dat ook doen, beste broeders en zusters: ons leven geven door te dienen. Hoogstwaarschijnlijk zal dit voor ons niet ons sterven meebrengen zoals bij Jezus, maar zoals mijn leraar in het laatste jaar van mijn middelbaar het zei: ‘Je moet je LEVEN geven voor de mensen, niet zozeer je dood, tenzij het niet anders kan’. Dienen, beste broeders en zusters, leven voor God en voor de anderen. Dat is het nieuwe leven van Pasen. Dat is het verrijzenisleven reeds hier en nu. In deze vastentijd zijn wij daarheen op weg. We zijn ons aan het oefenen in het christen worden. Worden, hé? We zijn het nooit!
Gij gekruisigde Jezus, mijn trouwe bondgenoot op de lijdensweg des levens, ik heb U lief met heel mijn hart.
BeantwoordenVerwijderenik vind het mooi dat Jezus beiden wil dienen: in het dragen van het lijden van de zondaar en van het slachtoffer van onrecht. mochten alle mensen zijn voorbeeld volgen in het dienen , wat zou de wereld mooi zijn en dat is nu helemaal niet.
Verwijderenals je gedupeert bent, wel niet gemakkelijk om dit te doen.
Als Jezus zijn lijden niet consequent op zich had genomen, dan nog is zijn leven en overleven enorm wijd en groots! Ons gebed wordt des te sterker, denk ik, als we trachten -hoe moeilijk het ook is- te aanvaarden dat Onze Heer en Meester moest lijden om ons te verlossen en eeuwig leven in zaligheid te mogen ontvangen! Laten we streven naar volmaaktheid met de genade van Onze Heer: wat zijn wij nietig en machteloos!
BeantwoordenVerwijderenWaarom moest Jezus lijden en sterven voor onze zonden, welke, omdat dit de Wil was van Zijn Vader,(welke Vader vraagt dit)?
BeantwoordenVerwijderenIk struikel hier reeds jaren over en niemand geeft me een antwoord dat ik kan snappen, wel,
het is een mysterie, het is DE WIL van de vader enz. Kan iemand een duidelijker antwoord geven? Dank.
Dit is de moeilijkste periode van het jaar .; de Zoon moest sterven zo was het plan van de vader … onbegrijpelijk... leg dat maar eens uit aan doodgewone mensen..
Verwijderenzelf heb ik daar ieder jaar zeer moeilijk mee .;
Is de kruisdood van Jezus de WIL van God? Wie zal het zeggen... In elk geval is één en ander voorzegd door de profeten. Of andersom: in wat Jezus overkwam, ziet men de vervulling van een aantal profetieën. Ik zie nog andere dingen in het lijden van Jezus: 1. niemand ontsnapt eraan. 2. In Zijn lijden zien we hoe sterk de macht van het (de) Kwade is. 3. Kijkend naar het kruis hoor ik Jezus zeggen: 'Wie Mij ziet, ziet de Vader' = Zijn liefde tot het uiterste toe. 4. Hoe kan men spreken van "liefde tot het uiterste" als men niet zijn leven geeft. 5. Jezus zegt zelf: "Zij nemen mijn leven niet af, Ik geef het vrijwillig".
BeantwoordenVerwijderenVroeger bad men in de kruiweg: "Wij loven en aanbidden U, Christus, omdat U 'door uw heilig kruis' de wereld hebt verlost". Spijtige formulering! Het kruis is en blijft een houten 'voorwerp' (een marteltuig), dat niet verlost. Beter is: "Wij loven en aanbidden U, Christus, omdat U 'door uw liefde tot op het kruis' de wereld hebt verlost.
Nu, pas laat op de dag, zie ik al jullie vragen. Als je zegt dat Jezus' lijden de wil van de Vader was, is dat niet juist. De Vader wil dat niet. Maar het werd wel zo in Jezus' leven dat de mensen Hem aan het kruis wilden. Nu kon Jezus zwichten, Zijn leer aanpassen en dus Zijn zending verloochenen. Dat heeft Hij niet gedaan. Hij bleef trouw aan Zijn zending, ook als Hij daarvoor lijden en sterven moest. Is dit dus toch de wil van de Vader? Ja en neen. De Vader wil dat niet per se. Maar De Vader apprecieert wel Jezus' - en ook onze - trouw aan onze roeping. Jezus heeft Zijn lijden vrijwillig op zich genomen om, als het niet meer anders kon, toch nog plaatsvervangend - in ons aller plaats - Gods wil te doen, d. i. Gods Rijk laten komen en Gods liefde werkelijkheid laten worden. Dat kan voor ons een fijne aansporing zijn om niet weg te lopen van onze roeping en van ons gegeven woord. Jezus kon dat, maar wij zijn Jezus niet. Talrijke martelaren zijn Hem op die weg nochtans gevolgd, ook nu nog.
BeantwoordenVerwijderenIs het niet 1. dat Jezus de schriften wilde doen in vervulling gaan ?
BeantwoordenVerwijderen2. als hij ook een mens was, hij de dood moest doorgaan zoals ieder mens ?