dinsdag in week 5 vasten

Jezus sprak tot de Farizeeën: ‘Ik ga weg, en u zult me zoeken. Maar u zult in uw zonde sterven. Waar Ik naartoe ga, daar kunt u niet komen.’

Wie zich halsstarrig blijft vastklampen aan zijn eigen donkere praktijkjes zal het zeer moeilijk hebben de Heer te zien en te leren kennen zoals Hij werkelijk is. Hij zet zich immers vast in z’n eigen duistere gewoonten waar hij zo moeilijk afstand van kan nemen. Niet (willen) loskomen van duistere praktijken (kleine en grote) kan een mens helemaal in zichzelf doen keren en steeds verder weg doen drijven van God.

En laten we eerlijk zijn: de meesten van ons (of allemaal ?) … vechten met duistere praktijkjes. De ene waarschijnlijk al meer als de andere, de ene al met groter duistere praktijkjes dan de andere, maar allemaal voeren we diep vanbinnen toch wel dagelijks dat oorlogje uit tussen kwaad en goed. Het is des mensen, en van alle tijden.

Als je zoals de meeste mensen niet onbevlekt ontvangen bent, bid dan om genade van inzicht, heb eerlijk berouw, en loop dan, geleid door de Geest, als een kind naar je Vader, werp je met Jezus in zijn armen, drink van zijn barmhartigheid, om vanuit dit gebeuren, in innige eenheid met Jezus, Gods lied van heling en liefde te zingen naar allen en alles. Dat, lieve mensen, is 40-dagentijd.

Christus, Gods Zoon, heeft voor ons geleden, is gestorven, is begraven en op de derde dag heeft God Hem doen verrijzen. Deze weg is Hij niet enkel gegaan voor de mensen van toen, maar ook voor ons mensen in deze tijd; ook voor u en mij.
Mogen we ons, tijdens de kleine twee weken die we nog te gaan hebben voor Pasen, toevertrouwen aan deze weg van liefde die de Heer voor ons gegaan is; dankbaar om Hem, ons schenkend aan Hem, ons bekerend in Hem, én in ons hart iedereen meenemend die zo’n grote dorst heeft naar Gods liefde en barmhartigheid.

kris