maandag in week 34 door het jaar
Jezus prijst de arme weduwe omdat ze alles gaf wat ze nodig had voor haar levensonderhoud, terwijl de rijken iets gaven van hun overvloed.
Het mag duidelijk zijn dat Jezus de weduwe prijst in haar persoon, maar zijn prijzen gaat veel verder.
Hij prijst namelijk een houding die Hem erg dierbaar is: àlles geven.
Vraag is wie hier de eigenlijke rijke is. In het licht van Christus is dat ongetwijfeld de weduwe.
Ze is rijk omdat ze geeft, veel geeft, alles geeft. Ze geeft zichzelf, en wel helemaal.
Christus zal zich enige tijd later ook totaal geven, en wel voor ieder van ons. Met Pasen tot gevolg.
En dàt is nu precies wat Hij ook van ons vraagt: dat we geven, veel geven, alles geven; dat we onszelf geven, ook met Pasen tot gevolg.
Wie het klaarspeelt zichzelf totaal aan Christus te schenken, zal een ongehoorde vrijheid ervaren diep in hemzelf. Hij zal niet enkel zijn ware identiteit ontdekken, maar hij zal zich opgenomen weten in Gods Drie-ene Liefde, om deze te schenken aan Kerk en wereld. Ja, hij zal leven in het Pasen van Christus, en hij zal deze vrede uitdragen.
Is dit een ver-van-ons-bed-gebeuren ?
Nee, dit hoeft het echt niet te zijn.
Allen, ieder van ons, is geroepen deze weg te gaan.
En heel dikwijls, bijna altijd, gaat dat over hele kleine dingen. Dikwijls ook in het verborgene.
Wanneer we opstaan, mogen we dat met Hem doen, en dus in zijn liefde.
Wanneer we bidden, zingen, stil zijn,… mogen we dat met Hem doen, en dus in zijn liefde.
Wanneer wij onze kinderen wekken, mogen we dat met Hem doen, en dus in zijn liefde.
Wanneer we ontbijten, mogen we dat met Hem doen, en dus in zijn liefde.
Wanneer we uit werken gaan, met tram of fiets, mogen we dat met Hem doen, en dus in zijn liefde.
Wanneer we ons laten verzorgen, mogen we dat doen met Hem, en dus in zijn liefde.
Alles, ja in alles kunnen we ons schenken aan Hem.
Het evangelie gaat over uw leven, over mijn leven. Het gaat over vandaag, over de mensen die we vandaag ontmoeten, over de dingen die we vandaag gaan doen, én laten. Ja, het evangelie gaat over ons leven; vandaag, morgen, overmorgen.
En als het gisteren weer eens arm was... Ach, loop niet onnodig gebukt, maar kijk vooruit, richting God. Open je hart voor Hem. Vraag vergeving indien nodig, en richt je naar Hem, laat je omhelzen door zijn barmhartigheid en omhels Hem op jouw beurt.
En leef. De dag (de Heer) wacht op je.
kris
Het mag duidelijk zijn dat Jezus de weduwe prijst in haar persoon, maar zijn prijzen gaat veel verder.
Hij prijst namelijk een houding die Hem erg dierbaar is: àlles geven.
Vraag is wie hier de eigenlijke rijke is. In het licht van Christus is dat ongetwijfeld de weduwe.
Ze is rijk omdat ze geeft, veel geeft, alles geeft. Ze geeft zichzelf, en wel helemaal.
Christus zal zich enige tijd later ook totaal geven, en wel voor ieder van ons. Met Pasen tot gevolg.
En dàt is nu precies wat Hij ook van ons vraagt: dat we geven, veel geven, alles geven; dat we onszelf geven, ook met Pasen tot gevolg.
Wie het klaarspeelt zichzelf totaal aan Christus te schenken, zal een ongehoorde vrijheid ervaren diep in hemzelf. Hij zal niet enkel zijn ware identiteit ontdekken, maar hij zal zich opgenomen weten in Gods Drie-ene Liefde, om deze te schenken aan Kerk en wereld. Ja, hij zal leven in het Pasen van Christus, en hij zal deze vrede uitdragen.
Is dit een ver-van-ons-bed-gebeuren ?
Nee, dit hoeft het echt niet te zijn.
Allen, ieder van ons, is geroepen deze weg te gaan.
En heel dikwijls, bijna altijd, gaat dat over hele kleine dingen. Dikwijls ook in het verborgene.
Wanneer we opstaan, mogen we dat met Hem doen, en dus in zijn liefde.
Wanneer we bidden, zingen, stil zijn,… mogen we dat met Hem doen, en dus in zijn liefde.
Wanneer wij onze kinderen wekken, mogen we dat met Hem doen, en dus in zijn liefde.
Wanneer we ontbijten, mogen we dat met Hem doen, en dus in zijn liefde.
Wanneer we uit werken gaan, met tram of fiets, mogen we dat met Hem doen, en dus in zijn liefde.
Wanneer we ons laten verzorgen, mogen we dat doen met Hem, en dus in zijn liefde.
Alles, ja in alles kunnen we ons schenken aan Hem.
Het evangelie gaat over uw leven, over mijn leven. Het gaat over vandaag, over de mensen die we vandaag ontmoeten, over de dingen die we vandaag gaan doen, én laten. Ja, het evangelie gaat over ons leven; vandaag, morgen, overmorgen.
En als het gisteren weer eens arm was... Ach, loop niet onnodig gebukt, maar kijk vooruit, richting God. Open je hart voor Hem. Vraag vergeving indien nodig, en richt je naar Hem, laat je omhelzen door zijn barmhartigheid en omhels Hem op jouw beurt.
En leef. De dag (de Heer) wacht op je.
kris
Op deze laatste maandag van het kerkelijk jaar twee verhalen over mensen die alles in de waagschaal durven stellen in vertrouwen op God. Het boek Daniël is geschreven in de tweede eeuw vóór Chr., in die tijd van beproeving zoals wij vorige week in de boeken der Macchabeeën konden lezen. De auteur van het boek Daniël verhaalt voor de mensen in die moeilijke tijd het verhaal van een Daniël die leefde drie eeuwen vroeger, ook in harde tijden, toen nl. het volk in ballingschap weg was gevoerd naar Babylon. Daniël en zijn vrienden komen in dienst van die vreemde en heidense koning Nebukadnessar van Babylon, maar ze nemen zich voor niets te eten of te doen wat tegen hun geloof en tegen Gods wetten ingaat. En de Heer is Zijn vrienden indachtig: Hij stemt de hofmaarschalk gunstig tegenover die trouwe, gelovige jongemannen. Zonder te zondigen treden zij in de dienst van een vreemd rijk en de wijsheid en het inzicht dat God hen schenkt, stellen zij ten dienste van die vreemde mogendheid. Zo worden de mensen in de tweede eeuw onder het schrikbewind van Antiochus Epifanes bemoedigd. Ook wij kunnen, in een wereld die vol is van al te menselijke en kortzichtige wetten, ons ten dienste stellen van de mensen zonder toe te geven aan wetten die tegen ons geweten indruisen. Wij kunnen de jeugd die wij onderwijzen op andere perspectieven wijzen dan de kortzichtigheid van een wereld zonder God en door onze palliatieve zorgen en menselijke nabijheid bij zwaar zieken, kunnen wij mensen helpen overgaan van dit leven naar God zonder dat wij toegeven aan dodende spuitjes die mensen gewoon uit de weg ruimen.
BeantwoordenVerwijderenZoals Daniël en zijn vrienden vertrouwde ook die arme weduwe uit het evangelie op Gods Voorzienigheid. Kris beschrijft haar zeer mooi als de eigenlijke rijke die rijk is omdat ze alles geeft, zoals ook Jezus dat doet, maar juist dat loopt uit op een heerlijke Pasen! Die weduwe had niets en kon niet rekenen op een pensioen of op een inkomen van een echtgenoot en toch durfde zij haar laatste centjes in de offerkist werpen voor God. Ze gaf het niet eens aan een werk van liefdadigheid, maar gewoon om de eredienst mogelijk te maken voor God. Sommigen merken dan schamper op: 'Voor haar maakte het toch geen verschil meer uit'. Dat ben ik nog zo zeker niet. Misschien kon ze met haar laatste twee penningen nog brood kopen voor een hele week. Maar zij gaf ook dat laatste nog weg. God zou er wel in voorzien. Mochten ook wij iets van die weduwe leren: God zorgt voor ons, ook als het leven duur is en het leven van een bejaarde vaak heel kostelijk. Ook als de priesters en de zusters verdwijnen, laten wij erop vertrouwen dat God erin voorzien zal dat Zijn Kerk mogelijk blijft en dat het geloven ook een grote kracht blijft in het leven van de komende generaties.
Ze gaf het niet eens aan een werk van liefdadigheid, maar gewoon om de eredienst mogelijk te maken voor God....
BeantwoordenVerwijderenIk bedenk dat de offerschaal op zondag meestal enkel koper centjes bevat...kunnen wij ook iets geven om een mooie verzorgde verwarmde parochiekerk en mooie vieringen met mooie bloemen te laten doorgaan--ter ere van God?
(Een kleine suggestie)
Volledig akkoord om iets te geven voor een mooie verzorgde parochiekerk, voor bloemen enz voor God, maar persoonlijk ben ik niet zo geneigd dit te doen. Voor een half uurtje met enkele mensen, niet zo verzorgd, geen eucharistie, en dan de kerk een ganse week sluiten, trekt niet
BeantwoordenVerwijderenaan om veel te geven, liever aan een ander doel. Met gesloten kerken trekt men zeker geen mensen aan.
Alle goede doelen zijn goed. De kerk mag er ook wel af en toe, zeker op hoogdagen, mooi uitzien. Een bloempje op het altaar toont onze liefde voor God. Ik weet wel, men is vaak niet goed bezig. De kerken moeten veel meer open zijn. Ook wij hebben een parochiekerk in onze federatie die door de vorige pastoor, een kunstminnende ziel, volgepropt werd met allerlei kostbare stukken. Ik heb me er vaak aan geërgerd: hij kocht bv. mooie, oude monstransen op, maar hield nooit aanbidding. En omwille van al die schatten is de kerk altijd gesloten. Jammer hé?
BeantwoordenVerwijderenToch wil ik langs deze weg Kris nog bedanken voor zijn zo praktische tips om in liefde alles - eigenlijk onszelf! - weg te geven aan God en de andere mensen. Kris, ik heb met vermelding van u en Bijbelcitaat, in mijn preekje vandaag voor onze zusters, veel verteld van wat u ons hier vandaag leert. Gisteren ook al, in gesprek met iemand die ook Bijbelcitaat leest, zeiden wij ook al dat u als huisvader alles altijd zeer concreet maakt. Alle dank daarvoor. En nog meer dank aan de Heer aan Wie u door uw commentaartjes alle lof geeft. We doen het voor Hem, niet? Voor Hem en voor niemand anders. En als wij daarin anderen mee kunnen trekken, dan zijn we blij omdat ook zij God mogen vinden. Wij zijn maar instrumenten in Zijn hand, de harp waarop Hijzelf speelt. Hemelsbrede dank, Kris!
Kris stuur mij nou jouw mailadres, dank
BeantwoordenVerwijderenBeste Mevrouw Lyda,
Verwijderenje kan Kris altijd persoonlijk bereiken op volgend mailadres:
bijbelcitaat@bijbelcitaat.be
Niemand kan daar lezen wat je schrijft, behalve Kris zelf.
Hartelijk,
pr. Daniël
Reageren op wat Kris of Daniël zegden- kan IK niet- want God bracht mij in het evenement van de dagelijkse bijbelcitaten,- voor mij , HET WOORD VAN JEZUS! Weldra acht volle jaren bemediteer ik die! Wat mij vol lof en vreugde brengt: is dat iemand in' huize Vincent' zó spreken kan en bezield is met ZIJN liefde! Kris hoe gelukkig zijn uw bewoners en uw fijne familie! Ook Pr:Daniël vurig dank ! en Stefan en anderen !
BeantwoordenVerwijderenDankbaarheid helpt lijden dragen , en doet de zon schijnen DOOR de wolken heen !