vrijdag in week 34 door het jaar
Ik denk dat de meesten van ons 's morgens, wanneer ze opstaan, naar buiten kijken, om te zien wat voor weer het is. We kijken niet enkel naar buiten, maar ook omhoog, naar de lucht. Want deze lucht is gewoonlijk een voorbode voor het weer van de komende uren, de komende dag.
Dat 'naar buiten kijken', elke dag opnieuw, is een vanzelfsprekendheid. En da's normaal; wij leven immers in het weer dat die dag aan ons gegeven wordt, en we willen weten wat dat weer inhoudt.
Lezen wij, met dezelfde vanzelfsprekendheid, Gods Woord aan ons vandaag gegeven? Want net zoals het weer ons gegeven is, zo is ook het Woord aan ons geschonken, dag na dag.
Het is goed, wanneer wij 's morgens opstaan, dit Woord te lezen, het ter harte te nemen. Dit Woord is immers vandaag aan ons gegeven als een fris, nieuw en vooral levend Woord. Het Woord dat vlees is geworden (Christus zelf) komt ons tegemoet doorheen zijn Woord. Het draagt de genade in zich Hem te ontmoeten die ons zijn Woord schenkt.
Het is als zaad dat in ons hart wordt gezaaid. In de stille overweging van dat Woord kan het wortel schieten en vrucht dragen doorheen ons gebed en bezigheden tijdens de dag.
Zonder dat we het misschien beseffen, leven we op deze wijze met onze ziel gericht naar de eeuwigheid. Want Gods Woord is eeuwig, en deelnemen aan het Woord voert ons in het eeuwig leven. Ja, nu al.
Of om het met andere woorden te zeggen: wie leeft in en naar Gods Woord geeft zijn leven een eeuwigheidswaarde, doordat zijn leven (gebed, doen, en laten) verankerd zal zijn in het leven van Christus, die eeuwig is.
kris
Dat 'naar buiten kijken', elke dag opnieuw, is een vanzelfsprekendheid. En da's normaal; wij leven immers in het weer dat die dag aan ons gegeven wordt, en we willen weten wat dat weer inhoudt.
Lezen wij, met dezelfde vanzelfsprekendheid, Gods Woord aan ons vandaag gegeven? Want net zoals het weer ons gegeven is, zo is ook het Woord aan ons geschonken, dag na dag.
Het is goed, wanneer wij 's morgens opstaan, dit Woord te lezen, het ter harte te nemen. Dit Woord is immers vandaag aan ons gegeven als een fris, nieuw en vooral levend Woord. Het Woord dat vlees is geworden (Christus zelf) komt ons tegemoet doorheen zijn Woord. Het draagt de genade in zich Hem te ontmoeten die ons zijn Woord schenkt.
Het is als zaad dat in ons hart wordt gezaaid. In de stille overweging van dat Woord kan het wortel schieten en vrucht dragen doorheen ons gebed en bezigheden tijdens de dag.
Zonder dat we het misschien beseffen, leven we op deze wijze met onze ziel gericht naar de eeuwigheid. Want Gods Woord is eeuwig, en deelnemen aan het Woord voert ons in het eeuwig leven. Ja, nu al.
Of om het met andere woorden te zeggen: wie leeft in en naar Gods Woord geeft zijn leven een eeuwigheidswaarde, doordat zijn leven (gebed, doen, en laten) verankerd zal zijn in het leven van Christus, die eeuwig is.
kris
Heel deze week lezen wij uit het boek Daniël. Nog even recapituleren: het boek Daniël is geschreven in de tweede eeuw vóór Chr. onder koning Antiochus Epifanes, een heidense koning die het de Joden gewoon onmogelijk maakte te geloven. Ze moesten varkensvlees eten, wat voor hen verboden was. Als ze dat niet deden, werden ze gemarteld en gedood. Dat lazen we vorige week in de boeken der Makkabeeën. In die tijd schrijft de auteur van het boek Daniël zijn werk over een zekere Daniël die drie eeuwen vroeger leefde ten tijde van de ballingschap. Ook hij had het moeilijk, maar hij hield stand. Zo wil die schrijver in de tweede eeuw met zijn verhalen over Daniël zijn getergde volksgenoten moed inspreken en met hen, ook ons.
BeantwoordenVerwijderenAls je de verhalen van het boek Daniël goed leest, merk je duidelijk dat het de auteur te doen is om de tijd waarin hijzelf leefde, die verschrikkelijke en moeilijke tweede eeuw.
Vandaag heeft Daniël een visioen. Hij ziet vier lelijke en afschuwelijke beesten. Ze staan symbool voor vier beestachtige koninkrijken: Babylon, Meden en Perzen, de Hellenisten met de Ptolemeeën en de Seleuciden. Juda kwam onder het gezag van de Ptolemeeën tot 197 v. Chr. Daarna kwam het onder het bewind van de Seleuciden. Daarin kwam die Antiochus Epifanes aan de macht van 175 tot 163. Maar Daniël ziet in zijn visioen dat aan al die rijken een einde komt en dat dan met de wolken des hemels iemand aankomt die op een Mensenzoon gelijkt. Hij wordt voor de troon van God geleid en ontvangt koninklijke macht voor eeuwig. Hij brengt na die vier beestachtige rijken een op menselijkheid bedacht Rijk.
(vervolg)
BeantwoordenVerwijderenBeste broeders en zusters, als Jezus komt, noemt Hij zich de Mensenzoon. Hij komt dat Rijk, dat mensvriendelijk Rijk stichten. Hij noemt dat het Rijk Gods. Hij leert ons in het Onze Vader bidden om de komst van dat Rijk: Uw Rijk kome! Dat Rijk is uiteindelijk niets dan liefde.
Jezus heeft in de voorbije dagen in de evangelielezingen ook gesproken over het einde. Gisteren lazen we nog Zijn woorden over de verwoesting van Jeruzalem, wat in 70 na Chr. ook gebeurd is. Moeilijke tijden weer. Vandaag zegt Jezus echter: ‘Als je de bomen uit ziet lopen en als de botten verschijnen, weet je dat de lente daar is. Ook nu, als je al die dingen ziet, de verwoesting van Jeruzalem en alle ander onheil, weet dan: het Rijk Gods is nabij’. Midden in de winter wordt de lente geboren, midden in de nacht de dag. Midden alle kommer en kwel in alle tijden, sticht God Zijn Rijk. ‘Dit geslacht zal niet voorbijgaan’, zegt Jezus, ‘voordat dit alles geschied is’. Dit alles, dat is de verwoesting van Jeruzalem en de tempel en alle onheil van alle tijden. Maar belangrijker nog is het laatste zinnetje: ‘Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar niet Mijn woorden’.
Het geslacht waarin Jezus leeft, zal Jezus zien sterven op het kruis. Daar zal Jezus Zijn laatste woord spreken: ‘Het is volbracht’ (Joh. 19, 30). Wat is volbracht? Jezus heeft de schepping nieuw gemaakt, Hij heeft er de liefde, het Rijk van God in gebracht. In ons aller plaats heeft Jezus Gods wil gedaan tot in Zijn sterven toe. Nu mag alles voorbijgaan. Eén ding zal blijven: Jezus’ liefde. Dat is Gods woord, Zijn enig woord. Laten wij dan kijken naar Jezus’ kruis, elke dag opnieuw: daar is de liefde van God tot ons gekomen. Op Goede Vrijdag zingt de Kerk een responsorium waarin God zegt: ‘Mijn volk, wat heb Ik u misdaan? Waarmee heb Ik u bedroefd? Kijk naar het kruis van Jezus, Mijn Zoon. Daar is al Mijn liefde voor u. Wat had Ik nog meer voor u kunnen doen?’ Jezus is het woord van God. Als alles voorbijgaat, blijft Jezus, dat Woord van God voor altijd en voor eeuwig. In mijn vroeger huis stond op de schouw: ‘Stat crux, dum volvitur orbis’; het kruis staat vast, terwijl de aardbol draait.
Laat God centraal staan in mijn leven
BeantwoordenVerwijderen'Leven naar Gods Woord'! De kerkvader Origines (ca 185-253) zegt hierover: "Drink water uit je eigen bekken, ga naar de stromen van je eigen bron. Ze zijn van jou, van jou alleen, laat niemand anders ervan drinken." (Spr 5,15.17). Jij die naar me luistert, probeer een waterput in jezelf te hebben en een eigen bron; zodat je, wanneer je de Bijbel pakt, zult komen tot een interpretatie die je ontdekt in jezelf, van je eigen Gids. Ja probeer, na hetgeen je in de Kerk hebt geleerd, te drinken aan de bron van je geest. Binnen in jezelf is "het levend water" (Joh 4,10)
BeantwoordenVerwijderen