woensdag in week 6 door het jaar
ALTIJD BLIJVEN ZAAIEN EN OOGSTEN
(Bij Gen 8, 6-13 + 20-22)
Beste mensen, vandaag eindigt het verhaal over de grote (zond)vloed met een belofte van God dat Hij zo’n verwoestende ramp nooit meer opnieuw zou laten gebeuren. Alle mensen en dieren zijn van de aarde weggevaagd op één uitzondering na: Noach en zijn familie en ook alle dieren in tweetallen van elk soort.
Nooit weer zal Ik de aarde vervloeken vanwege de mens want alles wat de mens uitdenkt is, van zijn jeugd af aan nu eenmaal slecht (Gen 8, 21b).
Dat is wel een heel negatief beeld over mensen, door de schrijver van Genesis God in de mond gelegd. En dit terwijl er in het scheppingsverhaal daar heel iets anders over staat:
God schiep de mens als zijn evenbeeld, als evenbeeld van God, schiep Hij hen, mannelijk en vrouwelijk schiep Hij de mensen (Gen 1, 27).
Waar komt die ommezwaai vandaan? Aanvankelijk blij met de schepping en nu teleurgesteld en zeer pijnlijk getroffen. Kan God dan spijt hebben van zijn scheppingsdaad? Nee, maar wel van de verkeerde weg die mensen gegaan zijn.
Zou het een menselijke manier van denken zijn, gegoten in een verhaal?
Dat God geen spijt heeft van de schepping van de mens kunnen we concluderen uit de nieuwe kansen die Hij hen geeft. Deze zelfde God blijkt tegelijkertijd ook toekomstgericht te zijn. Hij wil het grote scheppingswerk niet definitief loslaten blijkt wel uit zijn plan om de enkele mensen die trouw zijn gebleven aan hem, toch te bewaren en te behoeden. Daardoor ontstond zijn plan van de ark voor Noach en zijn familieleden en voor een aantal dieren. Welk beeld van God moeten we nu krijgen door de confrontatie met een verwoestende ‘god’ die uit boosheid bijna de hele schepping vernietigt, én mede een God die door een slim plan de deur naar de toekomst openhoudt?
Kan dit plan te maken hebben met het feit dat Hij nooit ophoudt met zijn vertrouwen in mensen en dat ze altijd opnieuw mogen beginnen?
Er bestaan puzzels en spelletjes voor kinderen met dit verhaal. Kinderen onthouden waarschijnlijk alleen dat het verhaal over Noach goed afloopt voor mens en dier. Ze zijn druk bezig met de familie en de dieren weer heelhuids in tweetallen terug op de drooggevallen aarde te plaatsen.
Ik denk dat er nog zeker mensen zijn die in het kwade wat er in deze wereld gebeurt de hand van God zien. Mensen die God er de schuld van geven dat er zoveel kwaads gebeurt zoals overstromingen oorlogen, en andere kwade machten in de wereld.
Wat het leven in onze wereld betreft, zijn er veel vragen waar we geen raad mee weten. Onze milieucrisis, de oorlogen, het geweld, de corruptie? Er is geen god die ons dit aandoet. Hij is puur liefde en het leven van Jezus heeft ons geleerd dat Hij, vanuit de verbondenheid met de Vader, en gestuwd door de Geest, alleen maar wil dat wij leven en dat we geroepen worden om, als zijn beeld, mee te werken aan de opbouw van zijn rijk.
Zijn er ook nu zo weinig mensen die het ‘niet verdienen’ om van de wereld weggevaagd te worden? Waar strijd is en waar rampen zijn, ontbloeien juist op die plekken de meest positieve dingen, wat niet wil zeggen dat die rampen een ‘zegen’ zijn. Wel dat ze meewerken aan het zaaien en oogsten van een nieuwe wereld.
Hoe staan wij in het verhaal? Kunnen we aan Gods kant staan om op te bouwen waar gebrokenheid is? Om te helen waar verdriet is? Om de handen uit de mouwen te steken en gezaaid en geoogst mag worden voor een nieuwe toekomst?
Laten we bidden
Goede Vader,
U hebt de wereld geschapen
en ook de mens in die wereld.
Er is veel gebrokenheid,
maar uw verlangen is het
om te zaaien en te oogsten,
en U vraagt ons om daaraan mee te werken,
opdat onze wereld genezen mag van gebrokenheid.
Tot lof van U!
Amen!
Beste mensen, mogen onze levens trouw zijn aan de oproep om mee te werken aan zijn Rijk! Houd hart en ogen maar open, dan zie je wel wat je kunt doen.
Ricky
Suggesties voor onderweg
Hoe ga je om met een Bijbelverhaal waarin je godsbeeld in de knel komt?
Vraag je in je gebed weleens om inzicht?
Bid om inzicht en probeer goed te luisteren, en dank ervoor als je een stap verder komt?
al wat is is uiteindelijk door God geschapen. het goede, omdat Hij ons een ge-weten heeft gegeven, en het slechte, omdat Hij ons ook de vrije wil heeft gegeven. Het verhaal van Noach zou je kunnen lezen als een verhaal over hoe wij met de wereld / de natuur / de schepping omgaan. als we alleen maar aan onszelf denken zal de natuur zich tegen ons keren. ook nu zijn er overstromingen, juist daar waar we door ontbossing en andere ingrepen het water vrij spel hebben gegeven om de aarde te kunnen gebruiken voor onszelf. Noach verhaalt over een ramp, maar geeft ook hoop. als we het goede voor hebben met alles wat ons omringt, de getemde dieren maar ook de wilde, de vogels en al wat leeft, dan zal het uiteindelijk goed komen. dan zal er een duif komen met een groen takje, teken dat het leven op aarde altijd doorgaat.
BeantwoordenVerwijderen