dinsdag in week 27 door het jaar

OVER EEN STILTE DIE ZINGT VAN GOD

Tekst overweging: Kris

Beide lezingen van vandaag gaan over luisteren. In het boek Jona horen we hoe een hele stad luistert naar Gods woord, en zich bekeert. In het evangelie horen we hoe Maria aan de voeten van Jezus zit, terwijl Marta zich druk maakt met het vele werk. In beide verhalen wordt het luisteren een plaats waar het hart zich opent voor Gods aanwezigheid.

Het eerste grote woord van God tot de mensheid was: “Luister, Israël, de Heer, onze God, de Heer is de enige” (Deut 6,4). Alles begint met luisteren. Het is het fundament van het geloof. Wie luistert, erkent dat het leven niet van zichzelf vertrekt, maar van God. Niet mijn woorden staan centraal, niet mijn ideeën of mijn drukte, maar wat God zegt en hoe Hij spreekt tot het hart.

Luisteren kan op twee manieren. Er is het luisteren met de oren, dat blijft bij de klank van woorden en het verstand dat ze probeert te begrijpen. En er is het luisteren met het hart, waar de Geest zelf de woorden van God levend maakt. Dat luisteren in de Geest is fundamenteel. Het vraagt een biddende levenshouding waarin we bereid zijn af te dalen tot de diepten van ons hart, waar de Geest woont en werkzaam is. Hij is het die in ons die innerlijke stilte wekt, die het hart naar God richt, die ons helpt onderscheiden tussen wat van Hem komt en wat ons afleidt.

Want er zijn zoveel stemmen die onze aandacht vragen. De wereld roept, het nieuws gonst, meningen vullen de dag. Maar midden in dat rumoer heeft ook God zijn stem. Alleen wie innerlijk stil kan zijn, zal zijn stem horen. Stilte is geen leegte, maar een ruimte die de Geest in ons opent. Het is daar dat het Woord ingang vindt en het hart verandert door de genade van het Woord dat God zelf tot ons spreekt.

Zijn spreken kan op velerlei manier, middenin het dagelijks leven: in de blik van een bedelaar, in de herfstkleuren van de natuur, in de liefde van je partner, doorheen een kruis dat je te dragen hebt. God spreekt midden in het gewone leven, in het alledaagse. In dat alledaagse kan er een stille aandacht leven, een houding van voortdurend luisteren - als een gebed zonder ophouden (1 Tes 5,17).

Toch is het ook goed om dagelijks momenten van stilte te zoeken. Het lawaai uitzetten, het hart stil maken, de Geest toelaten om ons in genade te openen voor Gods aanwezigheid.

Marta herinnert ons eraan dat werken noodzakelijk is. Het leven vraagt inzet, verantwoordelijkheid, zorg. Toch zegt Jezus dat Maria ‘het juiste’ heeft gekozen. Niet omdat werken verkeerd is, maar omdat luisteren de bron van elk handelen moet zijn. Maria zit aan de voeten van de Heer en ontvangt zijn woord. Uit die nabijheid groeit de ware dienstbaarheid.

Luisteren naar God, en daar tijd voor nemen, is geen vlucht uit de wereld, maar de grondtoon van het christelijk leven. Het is de plaats waar het hart leert onderscheiden, waar vrede wortelt en waar onze daden hun richting vinden. In de stilte van het luisteren wordt het Woord vlees in ons bestaan.

Moge het Woord dat wij horen ook in ons vlees worden, zodat wij, zoals Nineve, vernieuwd leven en zoals Maria, de stem van de Heer niet laten overstemmen. In het luisteren groeit het geloof, rijpt de liefde en wordt ons leven zelf een antwoord op Gods spreken.

Laten we bidden

Heer,
wij bidden om liefde voor de stilte,
waar uw Geest kan gloeien,
waar het hart ademt in uw aanwezigheid.
Leer ons luisteren van binnenuit,
ontvankelijk voor uw woord.
Moge ons luisteren naar U vrucht dragen
in onze zorg voor elkaar.
In uw naam.
Amen.

Geliefde mensen, moge ons leven getekend zijn door een stilte die heeft leren luisteren.
Een genadevolle dinsdag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Wat helpt mij om in Gods stilte te blijven, zodat zijn Woord vruchtbaar wordt in mij?