Posts

Posts uit september, 2025 tonen

woensdag in week 26 door het jaar

VOLGEN, VERLANGEN EN WEERSTAND MET ELKAAR VERBINDEN Tekst: Ricky Rieter Beste vrienden, we verdiepen ons vandaag in het evangelie waarin het volgen van Jezus centraal staat. In feite hebben jullie je ingetekend op deze site omdat het verlangen om Hem te volgen, ook wakker is geworden in ieder van jullie. Een man die blijkbaar enthousiast is over wat Jezus vertelt, zegt: Ik zal U volgen waarheen U ook gaat. De zin die daarna komt maakt het al heel wat moeilijker, want Jezus antwoordt er niet direct enthousiast op. De vossen hebben holen en de vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon heeft geen plaats waar Hij zijn hoofd te ruste kan leggen. (Lc 9, 57 b-58) Daar moet de man wel wat van geschrokken zijn, al staat dat er niet vermeld. Zijn we zelf ooit geschrokken van die woorden? We kennen de woorden misschien al langer, maar roepen ze bij ons ook vragen op of zijn we er al aan gewend en horen we ze niet meer ten diepste? Verder lezend komen er meer mensen die Jezus wel willen volge...

dinsdag in week 26 door het jaar

GETROUW AAN DE WEG VAN JEZUS Tekst overweging: Kris We leven in een tijd waarin God vaak naar de marge van de samenleving wordt geschoven. Het geloof wordt in het beste geval met respect bejegend, zolang het zich maar afspeelt in de privésfeer en anderen er niet te veel mee geconfronteerd worden. Toch kan een christen zijn geloof niet opsluiten binnen vier muren of in het verborgene van zijn hart. Wie zich door Christus aangesproken weet, voelt een innerlijke drang om de vreugde en de rijkdom van dat geloof zichtbaar te maken in zijn leven. Het christendom wil naar buiten, het wil zingen, het wil zichzelf delen. Daar stuiten we soms op onbegrip of verzet. Dat is niet nieuw: ook Jezus zelf werd onderweg naar Jeruzalem afgewezen – zo lezen we vandaag. Het gevaar ontstaat dan dat wij bitter worden, dat we ons verharden, dat we rondlopende klaagzangen worden. Nog erger is het wanneer we, zoals Jakobus en Johannes, verlangen dat er vuur uit de hemel neerdaalt op wie ons afwijst. Jezus wi...

29 sept - HH. Michaël, Gabriël en Rafaël, aartsengelen

ENGELEN VAN LICHT Tekst overweging: Kris Vandaag viert de Kerk het feest van de heilige aartsengelen Michaël, Gabriël en Rafaël. Het is een dag die ons doet stilstaan bij de werkelijkheid van Gods hemelse boodschappers en dienaren, die niet tot de marge van onze geloofsbelijdenis behoren, laat staan tot een vorm van fantasie, maar die in de Bijbelse openbaring zelf ter sprake komen. De Schrift spreekt van engelen als geestelijke wezens die in vrijheid God dienen en de mensen begeleiden in zijn plan (vgl. Ps 91,11; Hebr 1,14). De Kerk belijdt met de Catechismus dat zij persoonlijk en onsterfelijk zijn, met verstand en wil, gericht op de lof van God en de bescherming van zijn volk (vgl. Catechismus 328-336). Dat betekent voor ons vandaag dat wij, te midden van strijd en verwarring, niet alleen staan: er is een werkelijkheid die ons overstijgt en ons ondersteunt. In de Bijbel worden drie engelen met name genoemd. Michaël wordt voorgesteld als de strijder tegen het kwaad, de beschermer...

zondag 26 door het jaar C

 DE KLOOF VAN DE ONVERSCHILLIGHEID Tekst overweging: Broeder Laurent Mathelot, O.P. Bron: CathoBel In de Bijbel hebben namen een betekenis. Ze vertellen een verhaal. Jezus, Yeshua in het Aramees, betekent: “God redt”. Abraham betekent: “vader van een menigte”. Johannes, de Doper, betekent: “God schenkt genade”. Maria, waarvan de oorsprong betwist wordt, zou “de geliefde van God” betekenen. Vandaag ontmoeten we Lazarus, wiens naam betekent: “God heeft geholpen”. Hij is de mens die alleen nog op God kan rekenen. Dat sluit aan bij de lezingen van deze zondag, die de onverschilligheid tegenover het lijden aanklagen. In het evangelie vertelt Jezus de gelijkenis van een rijke man die dagelijks feestte, terwijl voor zijn poort een arme Lazarus lag, bedekt met zweren. Hij hoopte zich te voeden met wat van de tafel van de rijke afviel, maar alleen de honden kwamen en likten zijn wonden. Beiden sterven, en een onoverbrugbare kloof scheidt hen voorgoed: de rijke in de hel, Lazarus in het p...

zaterdag in week 25 door het jaar

AAN TAFEL MET DE ARMEN Tekst overweging: Kris Vincentius a Paulo - wiens feest wij vandaag vieren - leefde in de zeventiende eeuw in Frankrijk, een tijd die zwaar getekend was door oorlogen, honger en maatschappelijke ongelijkheid. Hij werd priester en groeide al snel uit tot herder en vormer van gemeenschappen. Wat hem kenmerkte, was zijn vaste keuze om zijn Heer na te volgen als vriend van de armen. Dat was voor hem geen bijkomstigheid, maar het hart van zijn roeping. Hij deelde zijn leven met de armsten, zieken en wezen, en tegelijk wist hij ook de machtigen van zijn tijd aan te spreken. Niet om hun gunst te winnen, maar om hen te betrekken in zijn visie. Hij zag dat ook de rijken en invloedrijken geroepen waren zich te verbinden met de noden van de kleinen. Daardoor kon hij een netwerk van steun opbouwen dat armenzorg mogelijk maakte. Omdat ik als pastoraal medewerker samenwerk met zusters die voortkomen uit de traditie van Vincentius, heb ik me jaren geleden verdiept in zijn l...

vrijdag in week 25 door het jaar

BELIJDEN IN STILTE, LEVEN UIT LIEFDE Tekst overweging: Kris ‘Een leer over Christus begint met zwijgen. Het zwijgen van de Kerk is het zwijgen van het Woord. Over Christus spreken betekent zwijgen. Over Christus zwijgen betekent spreken. Als de Kerk op de juiste manier spreekt door op de juiste manier te zwijgen, dan verkondigt ze Christus.’ Deze woorden van Dietrich Bonhoeffer († 1945) klinken op het eerste gezicht vreemd. Hoe kan zwijgen tegelijk spreken zijn? Toch raken ze aan een diepe waarheid die ook in het evangelie van vandaag naar voren komt. Wanneer Jezus zijn leerlingen vraagt wie Hij volgens hen is, antwoordt Petrus: ‘De door God gezonden messias.’ Dat antwoord komt niet voort uit eigen inzicht of scherpe analyse, maar uit een openbaring van binnenuit. In het evangelie van Matteüs lezen we: ‘Dit is je niet door mensen van vlees en bloed geopenbaard, maar door mijn Vader in de hemel’ (Mt. 16,17). Het is precies dat innerlijke geheim dat Bonhoeffer aanwijst: waar mensen...

donderdag in week 25 door het jaar

EEN LEVEN GEBOUWD OP GOD Tekst overweging: Kris De profeet Haggai spreekt tot het volk in een beslissend moment van hun geschiedenis. Na de ballingschap zijn zij teruggekeerd naar Jeruzalem. Ze hebben hun huizen heropgebouwd en zijn begonnen aan een nieuw bestaan. Maar het huis van God ligt er nog steeds verwoest bij. De tempel, teken van zijn aanwezigheid, blijft een ruïne. En terwijl zij hun eigen woningen zorgvuldig afwerken, klinkt het verwijt van de Heer: ‘Is de tijd dan wel gekomen om zelf in mooi afgewerkte huizen te wonen, terwijl mijn huis nog een ruïne is?’ Het volk heeft oog voor eigen comfort, maar vergeet dat hun leven pas vruchtbaar is als het geworteld blijft in God. Haggai legt het verband bloot tussen hun leegheid en hun keuze: veel zaaien maar weinig oogsten, eten zonder verzadigd te raken, geld dat verdwijnt alsof hun beurs vol gaten zit. Alles loopt hen uit handen, omdat de bron van zegen ontbreekt. De tempel staat niet alleen symbool voor stenen muren, maar voor...

woensdag in week 25 door het jaar

VREDE IN ONSZELF BEVORDERT DE WERELDVREDE Tekst overweging: Ricky Rieter Beste vrienden, het onderwerp Vrede is momenteel zeer beladen. Dit wordt veroorzaakt door het ontbreken ervan op veel plekken in de wereld. Besprekingen lopen vast en bombardementen gaan door. Het aantal gestorvenen wordt een onafzienbare berg, hoger dan ooit de toren van Babel had kunnen worden. In Nederland en Vlaanderen wordt deze week de Vredesweek gevierd, in Nederland een initiatief van Pax. Een van de motto’s is: ‘NIETS DOEN IS GEEN OPTIE’. Er worden allerlei broodnodige activiteiten georganiseerd. Het verlangen naar vrede groeit wereldwijd, dag na dag, waar je ook woont. Cartoonist Len Munnik heeft, zoals elk jaar, een treffende tekening gemaakt bij de Vredesweek: Iemand zit in een comfortabele fauteuil en houdt zijn rechterhand voor zijn ogen met een piepklein spleetje tussen pink en ringvinger zodat hij op afstand toch iets meekrijgt van wat er in de wereld gebeurt. Met zijn linkerhand bedekt h...

dinsdag in week 25 door het jaar

ONDERWEG EN TOCH THUIS BIJ GOD Tekst overweging: Kris Psalm 122 – de tussenzang van vandaag – is een pelgrimslied waarin de vreugde wordt bezongen van wie naar Jeruzalem optrekt om de Heer te ontmoeten in zijn huis. Het bezingt de blijdschap van aankomen in de heilige stad, na een lange tocht. De psalm spreekt van verlangen, van onderweg zijn, van de diepe zekerheid dat er een plaats is waar God woont en waar men Hem kan loven. Wie pelgrim is, weet dat het onderweg zijn nooit een tocht is die je alleen onderneemt. Pelgrimeren is leven in het vertrouwen dat God meegaat. In zekere zin is Hij zelf Pelgrim, omdat Hij zich niet te goed voelt om onze reisgenoot te zijn. Hij zoekt geen bestemming voor zichzelf, maar kiest ervoor onze weg te delen. Hij is de God die zich telkens opnieuw laat kennen als degene die meegaat met zijn volk. Toen Abraham geroepen werd om zijn land te verlaten, beloofde God hem nabij te blijven op de tocht (Gen 12,1-4). Toen het volk Israël door de woestijn trok,...

maandag in week 25 door het jaar

 HERSTEL MIJN HUIS Tekst overweging: Kris Wanneer koning Cyrus het bevel geeft dat de tempel van Jeruzalem herbouwd mag worden, begint voor Israël een nieuw hoofdstuk. Opvallend is dat het geen Joodse leider is die dit mogelijk maakt, maar een heidense vorst die zich aangesproken weet door de God van de hemel. Zo laat God zien dat Hij onverwachte mensen en gebeurtenissen kan gebruiken om zijn plan te volbrengen. De tempel wordt zo opnieuw het teken van Gods aanwezigheid in het midden van zijn volk. Met Jezus krijgt het beeld van de tempel een diepere betekenis. Het gaat niet langer enkel om stenen en muren, maar om de gemeenschap zelf die leeft vanuit de Geest. Paulus zegt: ‘Jullie zijn de tempel van de heilige Geest’ (1 Kor 3,16). En de Openbaring van Johannes schildert het visioen van ‘het nieuwe Jeruzalem, waar God bij de mensen zal wonen’ (Op 21,2-3). De tempel verwijst naar de woonplaats van God in ons en onder ons. Voor ons persoonlijk betekent dit dat ons leven een huis...

zondag 25 door het jaar C

 TWEE HEREN, ÉÉN KEUZE Tekst overweging: Kris Wanneer we spreken over macht, komt vaak het beeld naar boven van overheersing en misbruik. Toch hoeft macht op zichzelf niet verkeerd te zijn. Het feit dat iemand president is van een groot land betekent niet automatisch dat hij of zij tot het kwaad gedoemd is. Macht kan ook een dienst zijn, een verantwoordelijkheid die gedragen wordt in het licht van het welzijn van dat land of van de hele mensheid. Maar juist in die verantwoordelijkheid schuilt een groot gevaar: de verleiding om macht te gebruiken voor eigen voordeel, om anderen te onderwerpen, om geweld te rechtvaardigen. Wie naar de wereld van vandaag kijkt, ziet hoe snel macht ontspoort. Oorlogen breken uit, slachtoffers vallen, volkeren worden verdreven – vaak komt het voort uit leiders die hun macht zien als een recht om te overheersen in plaats van een roeping tot vrede. Macht die zichzelf tot doel maakt, vernietigt. Macht die zich losmaakt van gerechtigheid en barmhartighei...

zaterdag in week 24 door het jaar

VERLIEFD OP HET WOORD Tekst overweging: Kris Het evangelie van de zaaier is een gekende gelijkenis. We kennen de klassieke uitleg: wij herkennen onszelf in de verschillende soorten grond. Soms zijn we hard en gesloten als een weg, soms oppervlakkig als rotsbodem, soms verstikt door zorgen en verlangens als door distels. En hopelijk zijn we ook vruchtbare grond. Het is een rijke interpretatie die ons zeker allen aanspreekt. Laten we ons vandaag toespitsen op één dimensie die Jezus zelf benadrukt: het luisteren. Jezus besluit zijn uitleg met de woorden: “Het zaad in de vruchtbare grond, dat zijn zij die met een goed en eerlijk hart naar het woord hebben geluisterd, het koesteren en door standvastigheid vrucht dragen.” Niet de soorten grond zijn doorslaggevend, maar de houding van luisteren. Het hart dat luistert, dat zich opent, wordt de plaats waar het Woord wortelt en vrucht draagt. Een voorafgaande vraag die we ons kunnen stellen is de volgende: waar spreekt de Heer eigenlijk? Z...

vrijdag in week 24 door het jaar

EEN LOFZANG OP DE VROUWELIJKE TROUW Bron overweging: onbekend Het evangelie van vandaag is een echte parel. En we mogen gerust ook zeggen dat het een soort lofzang is op een al te vaak vergeten groep. Vaak hebben we de indruk dat het evangelie een zaak van mannen is. Vrouwen komen er nauwelijks of slechts terloops aan te pas. Een zieke vrouw wordt wel eens genezen. Een vrouw wast de voeten van Jezus. Vrouwen volgen Hem en zijn vrienden en zorgen voor hen uit eigen middelen. Vrouwen staan onder het kruis. Ze staan overal achter of onder, maar zelden of nooit op het voorplan. Grote rollen worden door mannen bezet: apostelen en schriftgeleerden, een honderdman, een barmhartige Samaritaan of een goede herder. Dat Annas en Kajafas, Herodes, Judas of Pilatus ook mannen waren, is hier helemaal geen troost. Maar zo ziet Jezus het niet. Op geen enkel moment. Want het evangelie is geen ‘Guinness Book of Records’, waarin het om de grootste, de sterkste of de beste gaat, waarbij alleen prestati...

donderdag in week 24 door het jaar

WAAR BEROUW ONTLUIKT IN LIEFDE Tekst overweging: Kris Het evangelie van vandaag plaatst ons in het huis van een farizeeër. Jezus is te gast bij Simon, maar de gastvrijheid blijft koel. Het is een vrouw, door iedereen bekeken als een zondares, die Jezus overlaadt met gebaren van liefde. Zij huilt, kust zijn voeten, droogt ze met haar haren en zalft ze met geurige olie. Het contrast is groot: de formele correctheid van de farizeeër tegenover de overvloedige liefde van de vrouw. Jezus maakt duidelijk: wie vergeving ervaart, wordt vrij om lief te hebben. Laten we samen stilstaan bij die diepe verhouding tussen vergeving en liefde. Want niets is zo bevrijdend als ervaren dat God vergeeft. Wie dit geschenk aanneemt, ontdekt een vrijheid die het hart opent voor liefde. In de vergeving die van God komt, begint een nieuwe toekomst. Maar aan vergeving gaat iets vooraf: berouw. In het woord zelf klinkt rouw : het is een periode die donker en zwaar kan aanvoelen, zoals wanneer een mens door ve...

woensdag in week 24 door het jaar

SIMPELE TEKST MET MOEILIJKE SLOTZIN Tekst overweging: Ricky Rieter Beste vrienden, vandaag gaan we naar het marktplein om te zien wat daar te beleven is. Een groepje kinderen maakt een grote kring. Ze zijn wat van plan. Het is een beetje spannend, wat gaan ze doen? Al snel horen we geneurie, en beweegt het groepje zich rond in de kring. Na een paar rondes verandert het neuriën in een liedje. Mensen staan stil, verstaan ze het goed?’ Hebben ze het tegen ons? Het lijkt wel een protestsong?  Niet schreeuwerig maar rustig. Wat zingen ze? Toen we voor jullie op de fluit speelden, wilden jullie niet dansen, toen we een klaaglied zongen, wilden jullie niet treuren … En ze zingen er nog meerdere coupletten bij, over Johannes en over Jezus. Telkens herhalen  ze de eerste coupletten. Het klinkt wat klagend en verwijtend, met een ondertoon van verdriet. Een aantal toeschouwers, loopt weg, druk pratend. ‘Het zou niet mogen dat die kleine apen ons aanklagen’, vangen we op. De o...

dinsdag in week 24 door het jaar

DE KRACHT VAN BARMHARTIGHEID Tekst overweging: Kris In de Bijbel is de weduwe een beeld van kwetsbaarheid. Zij heeft geen echtgenoot meer die haar beschermt of voor haar zorgt, en wanneer ook haar kinderen sterven dreigt ze volledig zonder toekomst achter te blijven. In het evangelie van vandaag ontmoeten we zo’n vrouw in Naïn. Ze is niet enkel weduwe maar verliest nu ook nog haar kind, haar laatste houvast. Op dat moment stapt Jezus haar leven binnen. Hij ziet haar verdriet en raakt tot in zijn binnenste bewogen. Het is opvallend dat deze vrouw Jezus niet om hulp vraagt. Er is geen verzoek om genezing, geen uitdrukking van geloof. Jezus laat zich raken door haar pijn en handelt vanuit pure barmhartigheid. Hij doorbreekt de stroom van rouwklachten, raakt de lijkbaar aan en roept de jongeman terug tot leven. Wat onmogelijk leek, wordt werkelijkheid: God openbaart zich als de Heer die leven geeft, sterker dan de dood. Laten we dit evangelie leggen op ons eigen leven en ons de vraag s...