woensdag in week 24 door het jaar

SIMPELE TEKST MET MOEILIJKE SLOTZIN

Tekst overweging: Ricky Rieter

Beste vrienden, vandaag gaan we naar het marktplein om te zien wat daar te beleven is. Een groepje kinderen maakt een grote kring. Ze zijn wat van plan. Het is een beetje spannend, wat gaan ze doen? Al snel horen we geneurie, en beweegt het groepje zich rond in de kring. Na een paar rondes verandert het neuriën in een liedje.

Mensen staan stil, verstaan ze het goed?’ Hebben ze het tegen ons? Het lijkt wel een protestsong?  Niet schreeuwerig maar rustig. Wat zingen ze?

Toen we voor jullie op de fluit speelden,
wilden jullie niet dansen,
toen we een klaaglied zongen,
wilden jullie niet treuren …

En ze zingen er nog meerdere coupletten bij, over Johannes en over Jezus. Telkens herhalen  ze de eerste coupletten. Het klinkt wat klagend en verwijtend, met een ondertoon van verdriet.

Een aantal toeschouwers, loopt weg, druk pratend.
‘Het zou niet mogen dat die kleine apen ons aanklagen’, vangen we op. De ouders moesten het verbieden…

Ja, kinderen kunnen de waarheid zeggen. Ze zijn wijzer dan de volwassenen en ze durven er eerlijk voor uit te komen. Wat doen ze dat rustig, en waardig, niet schreeuwerig.

Wie is er eigenlijk aan het woord? Het is Jezus zelf die zijn fantasie de vrije loop heeft gelaten met de sterke woorden uit het liedje.

De weglopende mensen, - het zijn farizeeën - hebben begrepen dat het over hen ging. Spanning is er altijd wel wat tussen Jezus en de farizeeën.

Jezus heeft eigen manieren om hen te confronteren met hun gedrag. Het klopt wel dat ze het zelden eens zijn met elkaar. Het probleem zit niet zo zeer in hoe ze over iets belangrijks nadenken, maar over hoe ze er zelf naar handelen. Eigenlijk is het horen praten over dingen en ernaar handelen als een tweeling die bij elkaar hoort, maar dat gebeurt niet altijd. Bovendien willen deze mensen het gelijk altijd aan hun eigen kant hebben.

Gaat het alleen over de farizeeën die het verkeerd doen? Dat moeten we niet te snel denken. Natuurlijk gaat het ook over ons. Leven we zelf volgens onze roeping? Zeker kunnen we onze hand in eigen boezem steken. We willen zo graag helemaal evangelisch leven, maar vallen zeker ook regelmatig door de mand. Over ons zou er ook weleens een liedje gemaakt kunnen worden. Bijvoorbeeld over het niet verstaan, niet horen van de tekenen van deze tijd. Te snel oordelen over politieke keuzes, over het milieu, over het vreemdelingenbeleid enzovoorts.

Het spel van de kinderen was heel illustratief. Maar begrijpen we die vreemde slotzin ook? Die handelt over ‘Wijsheid” in vers 37?  ‘Wijsheid’ is met een hoofdletter geschreven.

En toch is de Wijsheid door al haar kinderen in het gelijk gesteld. (Lc 7, 35)

Het is een wat cryptische zin. Aanvankelijk zou je kunnen denken dat die zin er niet bij hoort, maar mogelijk begrijpen we nog niet goed wat ermee bedoeld kan zijn.

Jezus zelf, als Wijsheidsleraar, wil er zeker iets mee zeggen. Theologen hebben zich vast gebogen over de betekenis van deze zin, maar met redeneren kom je er meestal helemaal niet uit. Dat merken we onder andere ook in de politiek en niet te vergeten  in de geestelijke stromingen waarin het Woord van God heel verschillend wordt uitgelegd, zelfs tegenstrijdig.

We kunnen het ook eenvoudig houden, en ons aansluiten bij hetgeen Jezus met een kinderliedje heeft uitgelegd. Jezus lost moeilijke vragen wel vaker op een heel originele wijze op. Laten we maar worden als kinderen, en daar wijzer van worden.

Laten we bidden

Broeder Jezus,
wij willen meedansen in de kring,
en worden als kinderen.
Ontwikkel in ons opnieuw
de geest van het kind in onszelf,
opdat wij, bijna van nature,
begrijpen hoe we moeten leven.
Misschien met minder woorden
die vaak verkeerd verstaan worden.
Geef ons de eenvoud en wijsheid van een kind
om te verstaan wat U
ons met de Schriftwoorden wilt zeggen.
Moge uw Wijsheid binnenkomen
in onze ontvankelijke harten.
Amen

Beste vrienden, word als kinderen, ze hebben ons iets te vertellen.
Ricky

---

Als vraag om onderweg mee te nemen

Laat die zin over de Wijsheid nog eens in jezelf resoneren. Dat doe ik ook als ik niet zeker weet wat ermee bedoeld kan zijn. Laat het antwoord niet te snel komen, alsof het een puzzel is die opgelost moet worden. De vraag mag een hele poos een vraag blijven. Zeker zullen onze antwoorden verschillend zijn. Het gaat over een diep weten, ontsprongen aan onze binnenkant en niet allereerst aan ons logisch denkvermogen.

En toch is de Wijsheid door al haar kinderen in het gelijk gesteld. (Lc 7, 35)