woensdag in week 28 door het jaar
BIJ GOD VINDT MIJN ZIEL HAAR RUST
Bij de feestdag van Teresia van Avila
(Rom 2, 1-11, Ps 62, 2-3.6-7.9, Lc 11, 42-46)
Tekst overweging: Ricky Rieter
Beste vrienden, kijkend naar de lezingen en de psalmverzen, en ook nog naar de heilige van de dag, is het moeilijk om te kiezen waarover we vandaag zullen nadenken. Ik wil graag beginnen met het psalmvers:
Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust, van Hem komt mijn redding. Hij alleen is mijn rots en mijn redding, mijn burcht, nooit zal ik wankelen. (Ps 62, 2-3)
De psalmist die dit zeggen kan, is er heel zeker van dat hij, in welke omstandigheden hij ook is, altijd zeker is van God.
Zo maakte ik heel recent een plechtige professie mee in een klooster waar een jonge vrouw, na een lange weg afgelegd te hebben, haar beloften voor haar verdere leven aflegde. Op haar aankondigingskaart stond de tekst: ‘Heer, mijn God, ik ben zeker van U’.
Zo wil ze naar de buitenwereld getuigen van haar keuze. Het gaat over de zekerheid en het vertrouwen dat deze stap de juiste is waartoe ze geroepen is. Ze weet natuurlijk niet hoe haar leven zal verlopen, want kloosterleven kent ook zijn strijd en moeilijkheden. Voor ieder mens geldt hetzelfde, kloosterling of gehuwd, of alleenstaand of in welke andere vorm ook. We hebben allemaal een weg af te leggen, die aanvankelijk misschien geïdealiseerd kan worden, maar altijd zullen er beproevingen komen die met strijd gepaard gaan, in de hoop dat de afwisseling van vreugde en pijn de balans toch kan herstellen. En bovendien kan ieder mens altijd steunen op de zekerheid dat we niet alleen de weg hoeven te gaan.
Teresa van Avila, (1515- 1582) was een mystica uit de zestiende eeuw. Ze leefde in een roerige tijd, anders roerig dan onze tijd, maar ook toen ging er veel mis in de wereld. Haar roeping ontwikkelde zich in de loop van de tijd. Het bijzondere van haar is dat ze een sterk gebedsleven had, en dat ze ook in staat was tot overdracht van wat haar bezielde.
Onder andere deed ze dat door te schrijven over het gebed en door te reizen (per paard) en nieuwe kloosters te stichten, evenals verslapte kloosters weer te verfrissen. Een begaafde vrouw die haar roeping volgde in een tijd waarin het niet gewoon was als vrouwen hun kracht konden laten zien naar buiten.
Voordat ze naar buiten trad heeft zij de weg naar binnen gevonden, de weg die nodig is om de diepere lagen in zichzelf te ontdekken, te onderzoeken en in haar gebedsleven toe te passen, als het ware te verwerken. In beeldende taal heeft ze over de ontwikkelingen van het gebed geschreven door een vergelijking te maken. De ziel is een kasteel met meerdere verblijven. In elk verblijf kun je leren om dingen los te laten die in de weg staan om dichter bij God te komen.
‘Wat hebben wij te maken met een kloosterlinge uit de zestiende eeuw?’ zouden we onszelf kunnen afvragen. Velen onder ons denken misschien dat wij wel andere bronnen hebben in onze tijd. Toch is wat Teresa beschrijft zo authentiek dat het tijdloos is. Wij leven in een tijd waarin we gemakkelijker naar buiten treden. Maar om naar buiten te kunnen treden is het wel nodig om eerst een weg naar binnen af te leggen. Het gaat niet zozeer over een methode, als over de ontdekking van ons verlangen. Verlang ik ernaar om naar buiten te kunnen leven volgens een inspiratie die van binnen komt?
Elke roepingsweg is anders. Of je nu leek of religieuze bent, de weg heeft altijd met bewegen, en vooral mee-bewegen te maken. Als wij Christus proberen te volgen, worden wij geroepen om met Hem mee te bewegen in alle omstandigheden van ons leven.
Door dit alles komen we terecht bij de liturgie van vandaag. De evangelist Lucas vertelt ons over de onzuivere wijze waarop de Farizeeën leven. Iets ‘klopt’ er niet. Anderen de les lezen en zelf niet doen wat ze van anderen verwachten. Ware Godsliefde heeft te maken met authenticiteit. Daar wijst Jezus hen op. Je kunt het een beetje vergelijken met wat Teresa vertelt over de verschillende verblijven in ‘Het kasteel van de ziel’. We zijn onderweg naar zuivering, elke keer een stapje verder.
Wee ook jullie wetgeleerden! Want jullie leggen de mensen ondraaglijke lasten op, maar raken die zelf met geen vinger aan. (Lc 11, 46b)
Ook in de Brief aan de Romeinen lezen we vandaag dat Jezus de mensen hardleers noemt. Ze hebben dan wel ‘hard’ op de wet gestudeerd, maar het gaat in de praktijk van ons leven niet om de kennis, maar om het hart, met een t achteraan.
Jezus wil mensen tot inzicht brengen:
God beloont ieder mens naar zijn daden. Aan wie met volharding het goede doet, wie glorie, eer en onsterfelijkheid zoekt, schenkt Hij het eeuwige leven. (Rom 2, 6-7)
Als gebed wil ik vandaag kiezen voor een gebed van Teresa:
Ziel, zoeken moet je jezelf in Mij
en Mij moet je zoeken in jezelf
Zo heeft, o ziel de liefde
jouw beeld in Mij kunnen prenten,
dat geen wijs schilder,
met al zijn meesterschap,
dat beeld zou kunnen maken
Jij werd uit liefde geschapen,
mooi, knap en zo diep
in mijn binnenste getekend
dat als jij jezelf verliest, mijn lief,
jij jezelf moet zoeken in MIJ.
 Ik weet, als jij je ooit zou vinden
getekend in mijn hart
en zo naar het leven uitgebeeld,
dat het je verheugen zou,
bij het zien van jezelf,
je zo prachtig getekend te zien.
En mocht je soms niet weten
waar je Mij zult vinden,
dwaal dan niet van hier naar ginds,
maar, als je Mij vinden wilt,
moet je Mij in jezelf zoeken.
Beste vrienden, natuurlijk vond Teresa de Heer ook op allerlei andere wijzen. Kijk vandaag eens wat je herkennen kunt, en waar jij je inspiratie vandaag haalt. Een vruchtbare woensdag gewenst!
Ricky
Suggesties voor onderweg
Als je leeft ben je eigenlijk altijd op zoek naar je richting. Zoals je op een concrete weg niet wilt verdwalen, zo wil je dat op de innerlijke weg ook niet. Niet met alle winden meelopen, dan kom je nergens uit. Welke richtingwijzers kun je loslaten. Je hoeft niet alles te geloven wat aangeboden wordt. Reclames willen je er ook weleens te pakken nemen. Richtingborden ook. Wat is goed voor jou en wat is een teveel. Naar welke stemmen luister je met een goed gevoel? Durf je te kiezen?
Teresa's autobiografie heeft mij diep geraakt en erg geholpen in mijn eigen gebedsleven.
BeantwoordenVerwijderenEen wijze, bevlogen en verstandige vrouw!
Terwijl ik herstellend ben van een operatie lees ik het boek.Vonken uit de Hemel.In gesprek met Teresa van Avila. Een echte aanrader.
BeantwoordenVerwijderenIk ga op u voort en bestel hem dadelijk
VerwijderenAls je leeft ben je eigenlijk altijd op zoek naar je richting. Zoals je op een concrete weg niet wilt verdwalen, zo wil je dat op de innerlijke weg ook niet. Niet met alle winden meelopen, dan kom je nergens uit. Welke richtingwijzers kun je loslaten. Je hoeft niet alles te geloven wat aangeboden wordt.
BeantwoordenVerwijderenProbleem is dat een mens ook zijn verstand heeft, dat men niet uitzetten kan.!!! Was ik maar goed geloviger. Ik zit in de knoop ook al voel ik dat wat JWH vertelt zo waar en puur is. Ik bid om rust in mijn hoofd en helderheid.
Geerte, het verstand is ook een gave Gods. Natuurlijk mag je over dingen die je niet goed begrijpt nadenken, maar soms kom je erdoor in de war en wordt het piekeren.
VerwijderenEtty Hillesem die in een concentratiekamp leefde zegt: Het denken lost niets op.
Haar probleem en soms ook het onze, was dat het denken alleen niet voldoende is. Soms blijft een probleem zeuren in je gedachten blijven steken in malen en dwalen. Je komt er met denken niet uit.
Het is dan goed om het probleem los te laten en je over te geven, als je kunt aan de Alwijze. Er is een andere weg nodig dan piekeren. Loslaten van het willen vinden van een oplossing is soms de enige 'oplossing'.
Ricky
Altijd zeker zijn van GOD
BeantwoordenVerwijderenIs een grote geruststelling
In positieve zin. Daar bid ik voor