woensdag in week 30 door het jaar

DE ALTIJD WERKENDE GEEST
(Bij Rom 8, 26-30; Lc 13, 22-30)

Tekst overweging: Ricky Rieter

Beste vrienden, vandaag kunnen we proberen om onze oren goed te gebruiken om de Geest, die het werk in stilte doet, de ruimte te geven. De Geest, we weten eigenlijk niet hoe we ons de Geest moeten voorstellen. In gebeden gaat het over de Vader, de Zoon en de Geest. Wat er bedoeld wordt met een vader, en met een zoon, daar hebben we concrete beelden bij, maar de Geest is eigenlijk een geheim woord.
Ja, ook in menselijke taal begrijpen we het wel als je van iemand zegt dat hij of zij de geest van zijn of haar vader heeft. Het kan helpen om te verstaan dat Gods Geest de verbinding maakt met de Vader en de Zoon. Er bestaat zelfs een zeer hechte, en intieme band tussen hen. Uitleggen kunnen we het niet. Wat we niet echt kunnen bevatten, mogen we geloven. Elke zin uit de eerste lezing van vandaag is een pareltje.

Het eerste pareltje is dat de Geest onze zwakheid te hulp komt. Hoe vaak voelen we ons te klein om te leven met de geloofsgeheimen. Dit komt mede doordat wij beperkte mensen zijn, ook nog met fouten en gebreken. De goede boodschap van de Geest is: Ik ben er ook nog. Ik help jullie. Ik bid in jullie als jullie niet meer weten hoe je bidden moet. Niet zomaar een keertje, maar altijd. Hoe doet Hij dat? Met woordloze zuchten. Zo stil dat je het niet kunt horen. Het is de Levensadem die uit zijn diepste wezen voortkomt. We mogen proberen zo stil te worden dat we, al ademend, voelen dat Hij aanwezig is in onze eigen adem…

Dat pleiten van de Geest verloopt anders, dan wanneer mensen pleiten. Wij hebben er woorden voor nodig, de Geest ademt in ons, heel intens en vurig. Ik begon met te zeggen dat we onze oren goed open moesten houden, maar het zijn de ‘oren’ van ons diepste binnenste.

Een ander pareltje: En wij weten voor wie God liefhebben, wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede.

Zo gaat de tekst verder en verder. Geroepen om evenbeeld te worden van zijn Zoon… ik kan er eigenlijk geen woorden aan geven: geroepen, vrijgesproken, delen in zijn luister.  Bij dit groot mysterie zwijg ik liever.

Als we deze lezing naast de tekst uit het evangelie van vandaag leggen, dan herkennen we bijna de sfeer niet die zo anders is. De lezing uit de brief aan de Romeinen is overweldigend en geeft zoveel ruimte voor mensen die zich gesteund voelen, terwijl in het evangelie, dat ook zeker geïnspireerd is door dezelfde Geest, vooral aandacht gevraagd wordt voor de smalle deur waar we doorheen moeten, de moeilijkste weg. Het is een waarschuwing om goed te kiezen. Dat kan benauwend overkomen. Natuurlijk is het dezelfde Geest. En vanzelfsprekend zijn er meerdere accenten die belangrijk zijn.

In feite is het prachtig dat de eerste lezing zo bemoedigend is, ook als wij weleens moeite hebben met die ‘smalle deur’. Op de weg die volgt na die deur is de Geest altijd aanwezig. Als we dat vasthouden komen we misschien tot een synthese, een samenhangend geheel. De eerste lezing heeft iets ‘hemels’, de tweede lezing heeft iets aards. Zo zal ons leven er ook uitzien met beide elementen In verschillende periodes van ons leven, misschien zelfs op eenzelfde dag.

Laten we bidden

Goede Geest,
wees in ons aanwezig.
Schenk ons het geloof dat U
al onze wegen behoedt en beschermt.
Mogen wij onze roeping
steeds beter leren kennen,
en sterk ons in het geloof
tijdens goede en kwade dagen.

‘Zucht’ in ons,
tot zucht van verlichting,
pleit voor ons
als wij geen woorden hebben om te bidden,
leef in ons,
en leid ons van dag tot dag,
naar uw luister.
Wij danken U voor Uw nabijheid,
door Jezus, onze Broeder.
Amen

Goede vrienden, laat vandaag op deze woensdag er een zucht van verlichting in je opwellen, tot meerdere eer van de Geest. De Geest die altijd in ons aan het werk is.
Ricky

---

Suggesties voor onderweg

Probeer je in te leven in beide lezingen, en doe ermee, wat er in jezelf opkomt aan associaties. Laat je raken. Voel waar je vreugde zit en waar je pijn, waar je moed vandaan komt en waar je moedeloosheid uit voortkomt. Laat je dankbaarheid uitstromen, vanuit je geloof dat je op de weg die de ene keer moeilijk is, en andere keren stralend, begeleid wordt door de zachte impulsen van de Geest. Adem mee met Hem!