zaterdag in week 29 door het jaar

LEVEN IN DE GEEST, MIDDEN IN DE WERELD

Tekst overweging: Kris

Paulus spreekt vandaag opnieuw over leven in de Geest tegenover leven in de wereld. Op het eerste gezicht lijkt hij een scherpe grens te trekken tussen wat van de Geest is en wat van de wereld is. Laten we daar wat dieper op ingaan.

Wat hij vooral niet bedoelt, is dat wij de wereld waarin wij leven zouden moeten verafschuwen, alsof ze enkel beheerst zou worden door de duivel en slechts vergankelijkheid zou kennen. Het christelijke geloof vraagt ons niet om de wereld te verachten of te ontvluchten, alsof ze iets vies of minderwaardigs zou zijn waaruit we moeten ontsnappen om God te vinden. We zijn integendeel geroepen haar te bezingen in haar schoonheid, ons door God gegeven: haar schepping, haar mensen, haar vele kansen om het koninkrijk van God gestalte te geven. De aarde is geen vijand, maar het werk van Gods handen, ons ‘gemeenschappelijk huis’, zoals paus Franciscus het zo vaak verwoordde.

Met ‘wereld’ bedoelt Paulus dan ook niet de planeet als dusdanig, maar de menselijke gezindheid die zich losmaakt van God: de wereldse gerichtheid die leeft vanuit egoïsme, begeerte en eigenbelang. Het is die houding die hij het ‘vleselijke’ noemt - een manier van leven die naast de Geest staat, luisterend naar stemmen die je op een troon willen zetten en doen neerkijken op alles en allen, begerig naar toe-eigening en macht.

Wat Paulus wél bedoelt, is dat het leven in Christus tegelijk leven in de Geest is. De Geest maakt Christus tegenwoordig in ons en verbindt ons zo met zijn manier van bestaan: volledig op de Vader gericht en tegelijk met beide voeten in de wereld. Door de Geest deelt de mens in het leven van Christus zelf – zijn gezindheid, zijn liefde, zijn vrijheid. Wie zich laat leiden door die Geest, leert onderscheiden wat leven wekt en wat dood zaait. Zo wordt ons hart gevormd naar dat van Christus – niet wereldschuw, maar vervuld van liefde die alles doordringt. De Geest maakt ons niet dus wereldvreemd, maar Christusgelijk – mensen die in het alledaagse God gestalte geven.

En laten we vooral niet vergeten: wij zijn tot de wereld gezonden. “Jullie zijn het zout van de aarde… Jullie zijn het licht van de wereld” (Mt 5,13-14). Wij zijn geroepen om smaak en warmte te brengen, om de aarde te doordringen van liefde. Christus, die in ons woont, wil vrucht dragen door ons en met ons, zoals gist het brood doet rijzen (vgl. M 13,33).

Daarom is het belangrijk dat we de wereld niet verachten, maar haar diepste bedoeling omarmen. De schepping is een plaats van ontmoeting, waar God zich openbaart in pracht van de natuur, in het gelaat van een kind, in de eenvoud van mensen die zorgend zijn voor elkaar. Binnen de Kerk wordt dat zichtbaar in de gemeenschap van gelovigen die vieren en dienen. Maar ook buiten de Kerk, overal waar mensen zich inzetten voor recht, vrede en zorg, krijgt God een gezicht.

En – dat wil ik toch graag onderstrepen – laten we in dit alles een bijzondere genegenheid hebben voor de armen, en dit in navolging van Christus. Zij dragen niet enkel zijn gelaat, maar zijn ook de bodem waarop het evangelie telkens opnieuw kan ontkiemen. Door zorg te dragen voor hen en werkelijk broederschap met hen aan te gaan, leren wij wat echte rijkdom is: liefde die niets terugvraagt, leven in gemeenschap, God zelf.

Lieve mensen, laat ons de liefde bezingen. Liefde die onze ogen opent voor de schoonheid van de aarde, die harten heelt en mensen samenbrengt. Liefde die niet vlucht uit de wereld, maar haar omarmt zoals God haar heeft bedoeld: als tuin van leven, waar zijn Geest waait, zoals in het begin, over alles wat leeft.

Laten we zingen

Loof de Heer om de aarde ons gegeven,
om zee en wind, om zand en land.

Loof Hem om regen die leven doet groeien,
om de vogels, waarin zijn stem weerklinkt.

Loof Hem om mensen die goedheid zaaien,
om handen die troosten en dragen.

Loof Hem om de Geest die alles vernieuwt,
die leven doet ontkiemen waar Hij waait.

Looft Hem om Christus, het gelaat van zijn liefde,
die woont in het hart van de wereld.

Loof de Heer, bron van vreugde en licht,
die leeft in alles wat leeft.

Godlof !
Amen.

Geliefde mensen, laten we de wereld omarmen, Christus’ liefde belichamen als een plek waar God steeds opnieuw bezongen wordt.
Mooi weekend !
kris

---

Om mee op weg te gaan

Hoe kan jouw leven, op de plek waar jij woont, zorg draagt, werkt of studeert, een plaats zijn waar Christus gebeurt?