24 juni - Geboorte Joh de Doper

GEKEND, GEROEPEN, GEZONDEN

Vandaag klinken drie lezingen die elk op hun eigen manier spreken over de komst van Johannes de Doper. Jesaja bezingt een profeet die al in de moederschoot wordt geroepen; Paulus vertelt hoe Johannes het volk uitnodigt tot bekering en wijst op de komende Messias; en Lucas verhaalt de geboorte van Johannes, het kind dat niet de naam van zijn vader krijgt, maar een naam van bovenaf: Johannes, ‘God is genadig’. Drie lezingen die elk getuigen van een goddelijke hand die een leven vormt, een stem die roept, een weg die bereid wordt.

Johannes is profeet in de volle zin van het woord - de laatste van de profeten van het Oude Verbond, en tegelijk de wegbereider van het Nieuwe: hij staat op de drempel, wijst de Messias aan en maakt Hem bekend. Zijn hele leven is afgebakend door zijn roeping. Hij leeft afgezonderd, eenvoudig, met een scherpe blik op wat waar en onwaar is, met een vurige toewijding aan zijn opdracht. Hij is niet het Licht, maar wijst ernaar. Hij is niet de Messias, maar baant de weg. Hij is geen man van compromissen, maar van waarheid. En tegelijk is hij de vreugdevolle vriend van de Bruidegom, die zich terugtrekt zodra deze naar voren treedt. In Johannes ontmoeten we een man die zijn bestaan volledig laat bepalen door een stem die hij niet zelf gekozen heeft, maar waaraan hij zich met zijn hele leven toevertrouwt.

Toch spreekt het feest van vandaag niet alleen over Johannes. Het richt zich ook tot ieder van ons. Wij zijn geen profeten zoals hij, maar dragen wel een unieke roeping in ons. Iedere mens wordt geroepen – zonder uitzondering – en niemand anders kan op die roep antwoorden dan jij alleen. Het is jouw leven dat een bestemming draagt die verder reikt dan het alledaagse. Misschien niet groots in de ogen van de wereld, maar wel kostbaar in de ogen van God.

Hij spreekt en roept met liefde en wacht op een vrij antwoord. Hij verwacht geen luidruchtige belofte, maar een innerlijke beweging van overgave. Het is het ja van Maria, het ja van Johannes, het ja van zovele gelovigen die hun leven afstemmen op Gods stem. Het is een ja dat getekend is door diepe innerlijke vrede, geen opgewekte emotie, maar een stille vreugde. Een vrede die voortkomt uit het besef dat je wandelt met de Heer, dat je leeft in zijn nabijheid, dat je weet: ik ben op weg, ik ben gezonden, ik ben geliefd, ik word gedragen.

Die persoonlijke roeping krijgt haar volle betekenis in het samen. Wij zijn niet enkel individuen met elk onze weg; wij zijn ook een gemeenschap van geroepenen. God schrijft zijn verhaal met mensen, die Hij uitnodigt tot medewerking. En vandaag, in een wereld waar conflicten blijven woeden, klinkt onze gezamenlijke roeping des te luider: bouwers van vrede te zijn. De roepstem van God is geen stem die ons afsluit van de wereld, maar een stem die ons naar de wereld zendt. Niet met wapens of woorden van strijd, maar met verzoening en met een vasthoudende trouw aan wat goed en waar is.

Hoe pijnlijk is het om telkens opnieuw te moeten zien hoe wereldleiders, hoe landen en volkeren, en zelfs religies, tegenover elkaar komen te staan, hoe haat zich nestelt, hoe geweld als vanzelfsprekend lijkt. Hoe erg is dit toch! Maar tegelijk klinkt de oproep om niet en nooit te wanhopen. Laat ons bidden voor deze wereld, dag na dag, haar dagelijks neerleggen in de schoot van de Heer.

En laten we niet vergeten - hoe cliché dat ook klinkt - dat vrede begint in het kleine. In de woorden die we kiezen, in de manier waarop we met elkaar omgaan, in het bewaren van het evenwicht en het zoeken van verzoening.

De eerste woorden van de Verrezene aan zijn leerlingen waren: “Vrede zij u.” Dat is de erfenis die ons wordt toevertrouwd. Die vrede begint in ons ja-woord, in ons antwoord op Gods roep, in de bereidheid om met en in de Heer te leven. En van daaruit mogen we elkaar aansteken, elkaar oproepen, elkaar bemoedigen: leef jouw roeping, leef vanuit liefde, en laat de vrede van Christus gestalte krijgen, in jou en door jou, vandaag.

Laten we bidden

God van leven,
zoals Johannes geleid werd door uw hand,
zo vragen wij: leid ook ons.
Maak ons ontvankelijk voor uw roep,
vuur ons aan met uw Geest
en geef ons de vreugde van wie leeft in uw vrede.
Zend ons als dragers van licht,
getuigen van hoop
en bouwers van uw vrede in deze wereld.
Door en in Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.

Geliefde mensen, moge in ieder van ons de liefde groeien voor die unieke roeping waarin Gods stem ons raakt en ons leven richting geeft. Een zalige hoogfeest!
kris

---

Om mee op weg te gaan

Sta stil bij het besef dat God jou gewild heeft, en nu tot jou spreekt. Je bent geroepen om deel uit te maken van zijn plan met deze wereld, heel concreet in het leven dat jou is toevertrouwd. Wie zijn roeping bemint, bemint ook het geheim van zijn eigen leven. Laat je niet leiden door eigen kracht alleen, maar door Hem die jou roept, die met je meegaat en jou ten diepste draagt.