donderdag in week 2 door het jaar
Jezus week met zijn leerlingen uit naar het meer, en een grote menigte uit Galilea volgde Hem.
Het moet een mooi zicht geweest zijn: Jezus die met zijn leerlingen richting meer van Galilea trok en die grote menigte die Hem volgde. Wat een dorst moet er geleefd hebben onder de mensen om Hem te willen ontmoeten, naar Hem te luisteren. a
Ik denk dat het vandaag niet anders zou zijn. Neem dat Jezus plots hier in onze streken zou zijn, in lichamelijke gestalte: wandelend van dorp naar stad, woorden van leven sprekend, vergeving schenkend, zieken genezend. Velen zouden Hem willen zien, zijn woorden willen horen. Velen zouden Hem willen aanraken, of door Hem aangeraakt willen worden. Velen zouden alles laten vallen om naar Hem toe te gaan.
Maar God heeft gewild dat Jezus niet onder die gedaante bij ons is. Zelfs na de weg die Hij moest gaan is Hij als Verrezene maar korte tijd onder de mensen geweest. Na z'n hemelvaart was het gedaan met de zichtbare Jezus.
God heeft gewild dat we de weg van het geloof bewandelen, zonder te zien. Het is de weg die Hij voor ons gekozen heeft en waarop we door Hem worden uitgenodigd ons te geven aan Christus. Het is een weg die ons in zekere zin dwingt tot een dieper ‘kijken’. Het gaat om een afdalen diep in jezelf om Hem te vinden die daar op je wacht. Om dan, in innige verbondenheid met Hem, Gods liefdeslied te zingen, doorheen al je doen en laten, ieder mens omarmend, bloeiend in Gods Pasen, ter opbouw van Kerk en samenleving.
Kom mensen, dans in de Heer. Dompel je onder in Hem. Laten we onze naam van ‘christen’ waardig dragen: de Heer Heer laten zijn, wij zijn instrumenten; zijn lied door ons heen.
kris
Het moet een mooi zicht geweest zijn: Jezus die met zijn leerlingen richting meer van Galilea trok en die grote menigte die Hem volgde. Wat een dorst moet er geleefd hebben onder de mensen om Hem te willen ontmoeten, naar Hem te luisteren. a
Ik denk dat het vandaag niet anders zou zijn. Neem dat Jezus plots hier in onze streken zou zijn, in lichamelijke gestalte: wandelend van dorp naar stad, woorden van leven sprekend, vergeving schenkend, zieken genezend. Velen zouden Hem willen zien, zijn woorden willen horen. Velen zouden Hem willen aanraken, of door Hem aangeraakt willen worden. Velen zouden alles laten vallen om naar Hem toe te gaan.
Maar God heeft gewild dat Jezus niet onder die gedaante bij ons is. Zelfs na de weg die Hij moest gaan is Hij als Verrezene maar korte tijd onder de mensen geweest. Na z'n hemelvaart was het gedaan met de zichtbare Jezus.
God heeft gewild dat we de weg van het geloof bewandelen, zonder te zien. Het is de weg die Hij voor ons gekozen heeft en waarop we door Hem worden uitgenodigd ons te geven aan Christus. Het is een weg die ons in zekere zin dwingt tot een dieper ‘kijken’. Het gaat om een afdalen diep in jezelf om Hem te vinden die daar op je wacht. Om dan, in innige verbondenheid met Hem, Gods liefdeslied te zingen, doorheen al je doen en laten, ieder mens omarmend, bloeiend in Gods Pasen, ter opbouw van Kerk en samenleving.
Kom mensen, dans in de Heer. Dompel je onder in Hem. Laten we onze naam van ‘christen’ waardig dragen: de Heer Heer laten zijn, wij zijn instrumenten; zijn lied door ons heen.
kris
Ja, laten wij elkaar dragen, zoals Jonathan het voor zijn vriend David opnam bij zijn jaloerse vader. Jaloersheid is een vreselijk kwaad, een hoofdzonde, d. i. een zonde die tot andere zonden leidt, zoals bij Saul die erop zint David te vermoorden. Maar Jonathan kan het zijn vader uit het hoofd praten en David kan Saul dan weer dienen.
BeantwoordenVerwijderenOok Jezus die succes heeft, wordt ondersteund door Zijn vrienden, Zijn leerlingen. Zij zorgen dat er een bootje bij de hand is als de menigte te opdringerig zou worden. Elke zorgverlener, elke priester of Godgewijde heeft zo'n bootje nodig; het is een instrument om naar de volle ze te kunnen varen, om jezelf te blijven en weer tot rust te komen in het hart van de levende God. Dan kunnen wij ons zoals Jezus weer wijden aan onze taak, die altijd eigenlijk neerkomt op het dienen van God in de mensen.
In deze bidweek voor de eenheid bidden wij voor mekaar. We vragen dat alle kerken nog meer naar mekaar toe mogen groeien om samen dezelfde boodschap te brengen aan onze wereld van vandaag, de boodschap nl. die wij van onze Heer Jezus hebben vernomen, dat God van Zijn mensen houdt, van alle mensen. Dan kunnen wij mekaar niet meer bekampen of beconcurreren, en godsdienstoorlogen zouden voorgoed tot het verleden moeten behoren. Helaas horen wij nog steeds van vervolging en onderdrukking van christenen. De eenheid onder de kerken zal ook nooit een uniformiteit moeten zijn. Het gaat erom dat wij het eens zijn over het wezenlijke, d. i. het wezen van Jezus en van de Drie-eenheid, en we moeten het mekaar gunnen dat wij in verschillende ritussen deze drie-ene God dienen en eren. Ook in onze eigen katholieke Kerk mag men gerust nog een Tridentijnse mis bijwonen. Dat is allemaal maar vormgeving en dus lmag indat bijkomstige een zekere vrijheid zijn. Mochten wij echter nooit beslissingen nemen die de eenheid nog meer bedreigen en nog een scheuring erbij veroorzaken. Ik ben bang voor de uitzondering op het priestercelibaat die men wil maken voor het Amazonegebied. Dat leidt nu al tot hevige discussies. Ik denk persoonlijk dat dat Amazonegebied dat nog geen enkele inheemse priester of Godgewijde heeft voortgebracht gewoon nog niet voldoende gekerstend is. Ik weet niet of het nodig is dat daar dan gehuwde stammenleiders tiot priester wordebn gewijd. De kerken van Japan en Korea hebben tweehonderd jaar op priesters moeten wachten, maar o.l.v. goede lekengelovigen hadden zij zeer vitale christelijke gemeenschappen gevormd. Net zoals bij ons mannkeert het het Amazonegebied aan een goed doorgeven van de christelijke boodschap. Het Amazonegebied is misschien nog gewoon heidens of natuurgodsdienstig. Het christendom is echter geen godsdienst van moeder aarde, maar van een alles overstijgende God en Vader, die ook wel wat een Moeder zal zijn. Het gaat om meer dan wat ecologie. Als we echt christen worden, zullen we ook zorgen voor moeder aarde, ons gemeenschappelijk huis. Ook hier bij ons komt het erop aan dat Jezus verkondigd wordt, de echte Jezus, die ons de ware God brengt. En als er geen priesters zijn, dan kunnen ook onze lekengelovigen vitale kerkgemeenschappen vormen met mooie en diepe gebedsdiensten. Dat is natuurlijk nog niet volkomen, maar ik weet echt niet of men daarvoor een zeer vroeg in de Kerk in voege getreden regel moet veranderen, nl. dat een christelijke gemeenschap recht heeft op een priester die helemaal van God is door zijn celibaat. Het kan natuurlijk allemaal anders, de vraag is of dat ook anders moet! Laten wij bidden om een klaar inzicht en een echte onderscheiding: wat komt van God, wat komt van ons mensen? Dat is echt niet eenvoudig. Kom, H. Geest!
Dank u Broeder Daniël voor uw levendige commentaar en inspiratie weer vandaag
VerwijderenHet dogma van de drie-ene goddelijke vader-zoon-geest is blijkbaar voor u essentiëel
terwijl u hem ook wel wat Moeder wil laten zijn, maar geen Aarde...Tja. Voeg daar dan nog het celibaat bij ( wat al sinds Luther splijtstof is ), en we beseffen allemaal dat we er ons in vastrijden - zonder geestelijke verlichting
Petrus was getrouwd. Jezus niet.
VerwijderenChapeau voor de priesters die Jezus navolgen.
En ook voor de anderen, mannen en vrouwen, koppels ook, die (elk naar best vermogen) geloven in gods rijk van liefde en gods wil op Aarde zoals in de Hemel.
Eer de Aarde : Heb lief en dien
ook al gelooft ge niet meer in de kerk en in een oud beeld van god-de-vader-in-de-hemel - is dat niet de essentie die mensen van goede wil verbindt - over alle godsdiensten en overtuigingen (zelfs atheïstische) heen ?
Dank u, beste anoniem. Ik denk inderdaad ook dat het allemaal hierop neerkomt: liefhebben en dienen. Dat is de essentie van ons christen zijn. Dat is het wat Jezus ons bracht, en dat verbindt ons met alle mensen. Ik ben blij dat de priester het niet allemaal alleen moet doen, het is een taak van alle mensen. Voor hen staan wij, priesters, ten dienste op onze manier, net zoals zoveel 'gewone' gelovigen dat ook doen op hun wijze.
VerwijderenZo vroeg in de geschiedenis is het verplichte celibaat nu ook niet ingevoerd. En dan nog enkel in de Romeinse ritus. De andere katholieke ritussen kennen het verplichte celibaat niet, wel als vrije keuze. Je wordt gehuwde priester of ongehuwde monnik. En in het eerste geval moet je eerst gehuwd zijn vooraleer je priester kunt worden. Een wijze, gezonde situatie. Als ik Daniel goed begrijp, heeft hij liever een Kerk zonder priesters dan een Kerk met gehuwde priesters. Dat is toch helemaal tegen het bijbels gegeven van het priesterschap. Ja, zei een oude priester, een tijd geleden, wat hebben we de mensen toch allemaal wijsgemaakt. er is nog veel werk aan de winkel om vastgeroeste opvattingen los te weken. Moge de Amazone-oplossing een begin daarvan zijn. Als we belijden te geloven dat de Kerk geleid wordt door de H.Geest, laten we dan geloven dat deze Paus (die niet zómaar beslissingen neemt) ook geleid wordt door diezelfde H.Geest. Hij is een zeer moedig man en vele bisschoppen wereldwijd steunen hem. Nog een tip: leef eens een tijdje in het Amazonegebied (dat vele landen groot is), of tussen de arme bevolking in Zuid-Afrika, India enz... Zie de geestelijke nood, kom dan terug en neem gezonde beslissingen. (in alle vriendelijkheid gezegd en geschreven).
VerwijderenKris, mag ik je even tegenspreken. Ik ga niet akkoord dat het zo anders zou zijn in deze tijd als Jezus midden onder zou komen.
BeantwoordenVerwijderenEen grote massa zou wild enthousiast zijn en een andere massa zou roepen : aan het kruis
met Hem. En op het moment dat Hij veroordeeld wordt zouden zijn volgelingen -net zoals ze toen deden- het allemaal op een lopen zetten.
Dat is wat ik meen
kris schreef: "Ik denk dat het vandaag niet anders zou zijn..."
VerwijderenHet zou vandaag zeker niet anders zijn. De Bijbel is altijd actueel. En de Liefde wordt in alle tijden niet bemind.
VerwijderenNog even herlezen wat Kris schreef. Hij zegt dat ook nu de mensen aan Jezus' mond zouden hangen. Ook dat zou inderdaad voor velen zo zijn, terwijl ook het andere - het niet beminnen van de Liefde - ook actueel zou blijven bij velen.
VerwijderenJaloersheid, een moordzuchtige kwelduivel vol hoogmoed en onverdraagzaamheid, voortdurend op jacht zijn tegenstander te onderdrukken, te doden. Zo stond Saul t.o.v. David. Menselijke hoogmoed t.o.v. eenvoud Godsvertrouwen. Daarom altijd waakzaam blijven en niet aan deze jaloersheid enige kans geven, maar mij eerder weten te verheugen in het goed dat een ander doet, er dankbaar om zijn. het zal mezelf tot vrede en vreugde strekken. In het evangelie willen mensen grijpen naar de weldaden van God, maar Jezus plaats zich buiten hun bereik. Hij gaat met een bootje het water op. Het water is zijn veilige bescherming voor de genade van God, deze zijn niet te grijpen, enkel te ontvangen.
BeantwoordenVerwijderenJezus, ik dank U voor uw licht en inzicht, moge het mij steeds behoeden hoogmoedig of jaloers te worden. Uw licht dat het duister van Satan verdrijft.
Altijd in alles positief kijken. Niet naar mij toehalen maar afgeven, loslaten, eerder kiezen voor kleinheid en verborgenheid t.o.v. de mensen. Voor de Heer is niets onbekend en dat moet voldoende zijn. hem komt alle eer toe!