woensdag in week 12 door het jaar
GENADE EN KEUZE
Vandaag zegt Jezus: 'Zo brengt elke goede boom goede vruchten voort, maar een slechte boom brengt slechte vruchten voort.'
Wanneer wij naar de vruchten van ons eigen leven kijken, dan weten we waar ons hart is. Als ons hart geworteld is in Christus, dan zullen onze vruchten christelijk zijn, en dus goed. Als ons hart z’n thuis heeft in het duistere, zullen onze vruchten naargelang zijn.
Keuze en genade zijn de sleutels die zullen bepalen waar ons hart zich bevindt, en dus welke vruchten we zullen kennen in ons leven.
Vooreerst genade. Zonder Gods hulp zijn we immers tot weinig in staat. Enkel wat krachtpatserij van onzentwege zullen oppervlakkig gezien misschien enkele mooie vruchten opleveren. Maar in wezen het zal een eenmanszaakje blijven, ver weg van de diepere bedoeling van het leven. Een christen is geroepen te leven in het waaien van de Geest. De Geest immers zal ons begeleiden op onze weg naar de Heer. Hij zal ons binnen voeren in het leven van Christus. Met, in en door Christus zullen we dan leven, vruchten afleveren die ten diepste christelijk zijn; liefde-vol, vervuld van God. Meer: de vruchten van ons leven zullen vol van genade zijn, omdat de Heer door ons heen mensen zal aanraken, genezen, oprichten.
Wie leeft in diepe verbondenheid met de Heer zal immers een paasmens zijn. Hij zal niet enkel zelf leven in de paasgenade, maar hij zal dit paaslicht ook uitstralen in zijn gebed voor Kerk en wereld, in al wat hij doet, naar allen die hij ontmoet.
Waar ons hart zich bevindt heeft niet enkel met genade te maken, maar ook met keuze; persoonlijke keuze. Je kan namelijk kiezen je buiten de genade van God te plaatsen. Je kan kiezen God niet toe te laten in je leven. Ook al hoor je Hem kloppen aan de deur van je hart, zelfs al heb je Hem op een of andere manier echt al diep ervaren in je leven, je kan Hem op een bepaald moment afwijzen. Redenen van allerlei aard kunnen hiervan aan de oorzaak liggen. Maar we kunnen Hem afwijzen.
Ik denk zelfs dat we dit meer doen dan we doorgaans vermoeden. Bijvoorbeeld bewust meedoen met roddel; mensen aanspreken met de bedoeling anderen in een kwaad licht te plaatsten. De genade zal ons aansporen dit niet te doen, en toch doen we het wel. We kiezen ervoor ons niet te laten leiden waartoe God ons uitnodigt. We vegen zijn hulp van tafel en kiezen voor het duistere praktijkje dat ‘roddel’ heet. Met soms – we weten dat – vele kwalijke gevolgen vandien.
Roddel is een voorbeeld, maar er zijn heel wat zaken in het leven die we doen waarvan we eigenlijk goed weten dat ze niet oké zijn, dat ze buiten Gods wil liggen.
Met andere woorden: christelijk leven is gave, is genade, maar is ook heel persoonlijke keuze. En dit laatste is maar goed ook. Het is juist in de keuze voor God dat we onze liefde voor Hem kunnen tonen. Anders zouden we robotten zijn in de handen van de Heer. Nee, christelijk leven vraagt keuze. Het is biddend, met hart en ziel, het grote ‘U’ uitspreken. Jezelf leggend in het leven van Christus. Toelatend dat de Geest dit aan je laat gebeuren.
Moge je gebedsleven van die aard zijn dat je hart geheel geopend is voor God; kiezend voor Hem, drinkend van zijn genade.
En dan zullen de vruchten van je leven vruchten van de Heer zijn.
Laten we bidden
Heer God,
help ons te kiezen voor U,
ook wanneer het kwade lokt.
Mogen de vruchten van ons leven
een gevolg zijn van ons leven in U.
Om deze genade bidden wij,
in Christus,
onze Broeder en Heer.
Amen.
Een vruchtbare dag voor ieder van u.
Van harte, kris
Geloven is genade én antwoorden op die genade. We kunnen de genade inderdaad afwijzen. Maar belangrijk is te weten dat God ons nooit afwijst. Abram twijfelde in de eerste lezing. Er kwam maar geen nakomeling. Waarom had hij zijn land verlaten? God herhaalt Zijn belofte en nodigt hem uit tot een oud verbondsritueel. Hij moet dieren slachten en de stukken doormidden snijden. Dan moesten beide partijen tussen de stukken doorgaan. Zo werd een verbond beslecht. Maar Abram valt in een diepe slaap, vol duisternis en wanhoop. Maar wat ziet hij? Dat een rokende oven en een vurige fakkel tussen de stukken vlees doorgaan. Wat betekent dit? Dat God eenzijdig het verbond sluit met Abram. Abram zelf gaat niet tussen de stukken door. Zo is het ook met ons. Wij zien een keuze voor de Heer vaak niet zitten, maar God ziet het altijd zitten. Nooit moeten we twijfelen. Dat de Heer een nieuwe aartsbisschop vindt die nog geen bisschop is, is voor mij een bijzonder teken dat God het meent met onze Kerk in België. Luc Terlinden is een biddende priester met veel talenten. Ik denk dat wij veel mogen verwachten van onze God. Dynamische en frisse geloofsgemeenschappen met name. Daarvoor wil de nieuwe aartsbisschop gaan. Wat een belofte, wat een zegen vanwege onze God. Een eenzijdig aangegaan verbond, zoals dat met Abram.
BeantwoordenVerwijderenGenade is niet: krijgen wat we verdienen, maar krijgen wat we niet verdienen.
BeantwoordenVerwijderen