zaterdag in week 10 door het jaar

CONTEMPLEREND GEHOOR GEVEN

Vandaag lezen we bij de profeet Jesaja: ‘Zoals de aarde haar gewassen voortbrengt, zoals een tuin het gezaaide laat ontkiemen, zo laat God, de Heer, gerechtigheid ontkiemen en glorie voor het oog van alle volken.’

Deze woorden zijn erg diepgaand. Tegelijk sluipt er een addertje onder het gras ze fout te interpreteren.

Het is waar: de gerechtigheid ligt bij God. Hij schept als het ware voortdurend gerechtigheid. Vanuit het citaat zou je kunnen denken dat alles van God komt, en dat de mens dus niets hoeft te doen. In de zin van: ‘Alles is genade’. Of: ‘Het heeft zo moeten zijn’.
Onlangs zei iemand me nog met betrekking op de huidige oorlog in Oekraïne: ‘God wil dit, anders zou het niet gebeuren. In zijn almacht kan Hij immers optreden, maar het is zijn wil dat dit gebeurt’. En die persoon voegde er nog aan toe: ‘Het is een straf van God aan de mensheid’. Bedenkelijke uitspraken …

Wat het vers uit Jesaja wil zeggen is dat inderdaad de oorsprong van de ware gerechtigheid bij God ligt. Hij is er de bron van, de schepper. Maar Hij is ook degene die de mens de genade verleent om mee te werken aan zijn scheppingswerk. De mens is niet gemaakt om werkloos toe te kijken, maar juist om vanuit Gods genade te bouwen aan een wereld van gerechtigheid, zowel in de grote wereld als in de kleine omgeving waarin we concreet leven en werken. God vraagt en verwacht van ons verantwoordelijkheid, engagement.

Een oorlog toeschrijven aan God is fout. Oorlog, geweld, onrecht, is het gevolg van het nee-woord van de mens aan Hem.
God heeft de mens de vrijheid gegeven ‘ja’ of ‘nee’ te zeggen. In zekere zin heeft Hij daarmee een risico genomen. Maar dat is juist liefde. Hoe kun je van iemand wederliefde vragen terwijl je hem geen vrijheid zou geven? Het is juist in de vrijheid dat de mens zijn liefde jegens God kan beantwoorden. Dat geldt trouwens ook voor de liefde tussen mensen onderling.

Het is zoals bij Maria. Zij stond met haar hele zijn in het scheppingswerk van de Vader. Maria zei ‘ja’. Terwijl ze ook ‘nee’ kon zeggen.

Maria begreep niet alles. Net zoals wij ook lang niet alles begrijpen. Mooi aan Maria was dat ze steeds alles bewaarde in de stilte van haar hart, zoals we vandaag lezen in het evangelie. Na een hele zoektocht naar Jezus gehoorzaamde ze Hem uiteindelijk; Hij die vanuit een heilig moeten lange tijd in de tempel verbleef, zoals het evangelie van vandaag verhaalt.

Maria contempleerde alles wat gebeurde aangaande Jezus. En zo hield ze diep in haarzelf de openheid om beschikbaar te blijven voor, en gehoorzaam te zijn aan, Gods wil. Om van te leren!

Laten we, naar het voorbeeld van Maria, altijd trachten ‘ja’ zeggen op God, ‘ja’ op het leven, ‘ja’ op de liefde. In vrijheid, met ons hele zijn.

Laten we bidden

Maria, goede Moeder,
neem ons als uw kinderen bij de hand
en leer ons wat het betekent beschikbaar te zijn
voor Gods wil in ons leven.
Leer ons stil te worden,
leer ons zwijgen in het gebed,
leer ons luisteren naar Gods aanwezigheid,
leer ons het waaien van de Geest aanvoelen,
leer ons een bedding te zijn van Gods vrede,
een bron waar velen Hem kunnen ontmoeten.
Maria, goede Moeder,
ga ons voor, bid voor ons.
Amen.

Een mooie zaterdag voor ieder van u.

kris