donderdag in week 21 door het jaar

OVER DE SCHOONHEID VAN HET OCHTENDGEBED

Vandaag horen we de psalmist zingen: Vervul ons in de morgen met uw liefde.

Oh mensen, wat een genade is het in alle vroegte op te staan om God aanbiddend en dankend de dag van Hem te ontvangen. Los van alles, alleen met Hem.
Toegegeven, het vraagt wat om uit je warme bed op te staan terwijl het niet echt ‘moet’. Maar geloof me, de vroege morgen is een prachtige tijd om te treden voor Gods Aangezicht. Gewoon daar zitten, je handen open, met of zonder woorden, je hart in het Zijne, in Hem biddend, van Hem ontvangend.

En natuurlijk zullen we niet altijd die gelukzalige gevoelens hebben Hem aanwezig te weten. Integendeel. Een gebedsweg die trouw gegaan wordt is doorgaans getekend door dorst, woestijn, verlangen naar. De ene periode is de andere niet.
In het gebed gaat het er ook niet om Hem te voelen of niet. Gelovig weten dat Hij er is zou moeten volstaan. Wie dit laatste klaarspeelt is volwassen geworden in het geloof; een geloof dat puur is, omwille van God, los van gevoelens, franjes, sfeertjes.

Het loont de moeite jezelf dagelijks de discipline op te leggen vroeg uit de veren te wippen om je te laten vullen met Gods liefde, om vanuit een innig samenzijn met de Heer de dag tegemoet te treden, zijn liefde dragend en uitdragend. Velen, en ook jijzelf, zullen daar baat bij hebben. Want God zal een gezicht krijgen.

Laten we bidden

Goede God,
geef ons liefde voor het gebed,
bijzonder voor het gebed in alle vroegte.
Moge het momenten zijn van diepe genade,
momenten van innig samenzijn met U,
in Christus, in de liefde van uw Geest.
Ja heer God, geef ons liefde voor het gebed.
Het zal de wereld zo’n deugd doen.
Amen.

Moge de ochtend voor ieder van u een echte genademoment zijn. Ik wens het u van harte toe.
Met een genegen groet,
kris