zaterdag in week 17 door het jaar

WAARACHTIG ZIJN
Mt 14, 1-12

Beste mensen, de naam Herodes klinkt ons niet direct sympathiek in de oren. Het verhaal van vandaag is allerminst een verhaal waar je blij van wordt. Niet van de naam van Herodes zelf, niet die van zijn niet wettelijke vrouw, Herodias, (de vrouw van zijn broer) en ook niet van haar ‘naamloze’ dochter. De meeste lezers zullen deze geschiedenis wel kennen. Johannes heeft tegen Herodes gezegd: U mag haar niet tot vrouw nemen.  Eigenlijk wilde Herodes hem doden, maar hij deed het niet uit vrees voor het volk. Als alternatief heeft hij hem in de gevangenis op laten bergen, dus monddood gemaakt.

Nu is Herodes jarig en geeft hij een feest waarbij de dochter van Herodias als danseres zijn hart steelt.  Hij wil haar belonen. Onder ede belooft hij haar dat ze alles vragen mag wat ze maar zou willen hebben. Er voltrekt zich nu een afschuwelijk drama. Herodias smeedt een plan met haar dochter: ‘Vraag het hoofd van Johannes.’ Een totaal verdorven moeder kan alleen zo’n advies geven, en blijkbaar – hoe onbegrijpelijk ook – de dochter gaat erin mee en biedt geen enkele weerstand, dus het kwaad is al doorgedrongen tot in de volgende generatie De plannen worden meteen uitgevoerd.

Wat moeten we met dit verhaal? Ik denk dat we ervan kunnen leren hoe we omgaan met ons geweten: Herodes lijkt gewetenloos, Herodias niet minder, en dat zo’n jong meisje ingaat op het kwaadaardige voorstel van de moeder, geeft aan dat haar geweten totaal niet gevormd is.

Zo’n verhaal als hierboven zullen we niet meemaken, maar in het klein zijn er zeker voorbeelden van. Hoe gaan we zelf om met het kwaad dat in onze eigen omgeving gebeurt? Lopen we erom heen omdat het te schokkend is? Durven we ervoor uit te komen dat er iets totaal niet klopt, of zwijgen we omdat we bang zijn voor het oordeel van anderen? Trekken we ons terug, of spelen we een klein beetje het spel mee?

Gisteren ontmoette ik een ‘klokkenluidster’. Iemand die in het openbaar gewag durft te maken van wantoestanden. Ze riskeert nogal wat, zit zelf zonder inkomen.  ‘Klokken luiden’ is niet gemakkelijk. Johannes was ook een klokkenluider omdat hij de situatie durfde te benoemen.  En in het vervolg van het verhaal kostte het zijn leven.
In de huidige politieke situaties en in de oorlogvoering tussen landen verliezen veel mensen die uit durven te komen voor de waarheid, het leven.

Wat is waarheid?  Dat is een vraag om diep over na te denken. Eigenlijk een vraag om de stilte mee in te gaan. In het klein en soms in het groot zijn we niet altijd waarachtig. Wij kunnen bang zijn voor de mening van de buren of de familie, of vrienden. Het zoeken naar WAARHEID, kan werk zijn van rechercheurs, maar is allereerst in ons eigen leven een werk voor ieder van ons. Zelfonderzoek, en als het ware in de spiegel durven kijken waar wij soms om eigen bestwil de werkelijke gebeurtenissen heel slim kunnen verdraaien of manipuleren, om zelf buiten schot te blijven.

Wat Jezus hierover zegt in het Johannesevangelie? Ik ben geboren en naar de wereld gekomen om van de waarheid te getuigen, en ieder die de waarheid is toegedaan, luistert naar wat Ik zeg (Joh 18, 37 b).

Laten we bidden

Goede God en Vader,
uw Zoon is de Weg, de Waarheid en het Leven.
Mogen wij, door onze verbondenheid met Jezus,
steeds waarachtiger leren leven.
Begeleid ons bij de afstemming op Hem
die puur Waarheid is.
Amen!

Beste mensen,
deze weg wens ik jullie allemaal toe!
Ricky Rieter