maandag in de 7e paasweek

HOUD MOED

Vandaag horen we Jezus tegen zijn leerlingen zeggen: 'Jullie zullen het zwaar te verduren krijgen in de wereld, maar houd moed: Ik heb de wereld overwonnen.'

Deze zin omvat twee kerngedachten. Aan de ene kant zal wie trouw is aan Jezus het kruis ervaren. Aan de andere kant biedt het de troostvolle gedachte dat Hij de wereld overwonnen heeft.

Wie het evangelie ernstig neemt en er dus naar leeft, zal onvermijdelijk het kruis tegenkomen. Dit geldt voor hen die vervolgd worden vanwege hun geloof en soms zelfs hun leven moeten geven. Maar het komt ook voor in het dagelijks leven van gewone mensen. Leven in overeenstemming met het evangelie gaat namelijk vaak in tegen de stroom van de samenleving. Denk aan waarden als eerlijkheid, het vermijden van haat, het niet vellen van oordelen, het niet uitbuiten van de armen, geen overspel plegen, niet zomaar meegaan in het verzoek om euthanasie van iemand die levensmoe is. Maar ik denk ook aan obsessief gedrag gericht op zelfontplooiing waarin Gods wil en persoonlijke groei in Christus nauwelijks plaats lijken te hebben.
We kunnen zelfs de vraag stellen of we echt evangelisch leven als er nooit een kritisch geluid vanuit ons leven of onze woorden komt, geïnspireerd door het evangelie.

Aan de andere kant mogen we leven in de troostvolle realiteit die we vinden in de woorden: 'Houd moed: Ik heb de wereld overwonnen.' Hoe reageer ik wanneer ik het kruis tegenkom? Laat ik me ontmoedigen? Word ik bijna furieus bij tegenstand? En hoewel ons antwoord op het kruis van cruciaal belang is, behoedt deze uitspraak van Jezus ons voor een overdreven gevoel van verantwoordelijkheid, alsof alles van ons afhangt. Natuurlijk is ons antwoord, zowel in levenswijze als woord, van fundamenteel belang, maar we moeten beseffen dat wij niet de spil zijn van de redding van de wereld. Dat was, en is, Jezus.

In wezen is de verlossing van de wereld voltooid, is het paradijs hersteld, is Pasen gebeurd. Maar de realiteit leert ons dat de mensheid niet in deze verlossing leeft, alsof ze deze verlossing - die gebeurd is - niet toestaat. Dát is de zonde die, ondanks de verlossing, nog steeds alle ruimte krijgt om te gedijen. We zien dit in de geschiedenis, we zien dit om ons heen, we zien dit in onszelf.

Dit laatste mag ons niet ontmoedigen. 'Houd moed', zegt Jezus, alsof Hij zegt: 'Sterf aan je zondige bestaan en geef je over aan de verlossing die Ik in jou tot stand heb gebracht.' Wie in deze verlossing leeft, zal het Pasen van Christus aan de lijve ervaren. Als een verlost mens zal hij standhouden in een wereld die vaak deze verlossing niet verwelkomt. Dát is het kruis waarover Jezus spreekt. Maar het antwoord op dit kruis zal ook altijd een kruis-antwoord zijn: 'Vergeef hen, Vader, want ze weten niet wat ze doen.' Men zal niet alleen biddend naar de wereld kijken, maar ook vanuit de barmhartigheid die zo eigen is aan het kruis van Jezus. In de woorden die men gebruikt en de manier waarop men leeft, zal altijd die boodschap van liefde doorklinken die Jezus op het kruis heeft getoond: een boodschap van trouw, barmhartigheid en vergeving. Dit vergt een diepgaand levensengagement, maar steeds geworteld in het Pasen van de Heer, in onze toewijding aan Hem en dus niet in onszelf.

Laten we bidden

Goede God,
beziel ons met uw heilige Geest.
Moge ons antwoord op het kruis
altijd doordrenkt zijn van uw liefde en barmhartigheid.
Moge onze woorden en daden
getuigen van uw genade,
geworteld in het vertrouwen
dat U in Christus de wereld overwonnen hebt.
In zijn naam.
Amen.

Geliefde mensen, laten we ons niet ontmoedigen door het kruis dat we vaak tegenkomen, integendeel. Laten we het kruis van Jezus omarmen als een teken van verlossing. Moge ons leven doordrenkt zijn van liefde en barmhartigheid, gelovig wetend dat Jezus de kern is van de redding van de mensheid. Laat ons moed houden, als frisse en blijde christenen.
Een mooie maandag,
kris

---

Vragen om mee op weg te gaan

Hoe tracht ik evangelische waarden als eerlijkheid, liefde en mededogen in mijn leven te integreren, zelfs als het tegen heersende normen ingaat?

Hoe ervaar ik het Pasen van Christus in mijn eigen leven?

Hoe staan wij vandaag als Kerk in een wereld die schijnbaar de verlossing van Christus niet toelaat? Zijn we bereid Gods barmhartigheid (zo eigen aan het kruis) in daad en woord te belichamen?