donderdag in de 7e paaszondag
DELEN IN CHRISTUS’ GROOTHEID
Jezus bidt: ‘Ik heb hen laten delen in de grootheid die U Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn zoals Wij: Ik in hen en U in Mij.’
Wat een diepgaande woorden weeral. Jezus laat ons dus delen in de grootheid die de Vader Hem gegeven heeft. Dat is niet niks.
De vraag die zich hier aandient is: hoe kunnen wij in hemelsnaam deelgenoot worden van Jezus’ grootheid? Mijn gedachten gaan uit naar de voetwassing, waar Jezus tegen Petrus zegt: 'Als Ik je voeten niet mag wassen, kun je mijn deelgenoot niet zijn.' (Joh 13, 8). Met andere woorden: wij kunnen alleen in de grootheid van Jezus treden wanneer we ons door Hem de voeten laten wassen.
Stop dus met proberen jezelf te reinigen. Hou op met zelf de redder van je leven te willen spelen. Geef het roer van bevrijding uit handen, en wel aan Christus zelf.
Het komt erop aan nederig te worden door je hele wezen over te geven aan Gods barmhartigheid. Ja, je hele wezen, met ál je onvolkomenheden, je zwakheden, je lauwheid, je neigingen tot zonde. Leg het allemaal in Christus en laat je door Hem reinigen. Dit paasgebeuren toelaten zal ons in de grootheid van Christus brengen. Geef de Geest, die in ons leeft, alle ruimte en vrijheid zodat Hij kan ons kan binnenvoeren in dit feestgebeuren.
Dit brengt ons – als paasmensen – in gemeenschap met elkaar in de Heer, zoals het citaat aangeeft: Christus in ons, zoals de Vader in Hem is.
Laten we bidden
Vader,
wij bidden om de genade
deelgenoot te mogen zijn van Christus.
Moge de Geest ons nederig maken,
arm en beschikbaar,
om toe te laten dat Jezus ons de voeten wast.
Mogen wij zo binnentreden
in uw bruiloft met de mensheid,
uw liefde bezingend
naar allen die U op ons levenspad brengt.
Door Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.
Geliefde mensen, laten we allen de vreugde van Gods barmhartigheid ervaren door ons in nederigheid volledig aan Jezus te geven.
Een toegewijde donderdag,
kris
Vragen om mee op weg te gaan
Ben ik bereid mijn voeten te laten wassen door Jezus?
Hoe kan dit gebeuren mij helpen deel te nemen aan zijn grootheid?
Het zijn mooie woorden Kris maar ik kan er niet bij. Hoe doe ik dat alles aan Hem overlaten? Met:mijn handen over elkaar gaan zitten en afwachten tot Jezus het van mij overneemt? Ik wil het zó graag maar ik denk dat ik het ‘ beste weergeef met wat ik al schreef, ik kan het niet bevatten.
BeantwoordenVerwijderendag roosje, ik schrijf je hoe het voor mij is: er komen voortdurend dingen op mijn weg die me verwarren, vervreemden van mijn hart. dingen in het grote wereldgebeuren, dingen met mensen om me heen, dingen met mijzelf. iedere avond leg ik ze voor aan de Vader: "Heer vertel me wat ik er mee moet want ik weet het niet. wijs me de weg hoe....". in de hoop dat me langzaam duidelijk zal worden welke weg ik moet gaan. stap voor stap. en het is inderdaad vaak wachten, "wachten met mijn handen over elkaar". (lees Wachten op God, Simone Weill)
VerwijderenKlinkt als muziek in mijn oren.
BeantwoordenVerwijderen'Hou op met zelf de redder van je leven te willen spelen.
Geef het roer van bevrijding uit handen en wel aan Christus zelf."
Waauw, fantastisch, dank...
Ria ketelslegers
Ons door Jezus de voeten laten wassen is inderdaad een teken van nederigheid. We zijn allemaal zondige mensen en niemand van ons kan zelf zijn zonden weg wassen. Daar hebben we Jezus voor nodig. Hij heeft dit voor ons reeds gedaan op Zijn kruis. Wij moeten alleen maar de nederigheid hebben om met onze zonden, onze tekortkomingen naar Hem toe te gaan... in de biecht bijvoorbeeld of in een eerlijk gesprek met Hem. Voor mij is het ook met alle pijnen in mijn hart, zelfs als ze mij door andere mensen worden aangedaan, niet de anderen te beschuldigen maar ermee naar Jezus gaan.
BeantwoordenVerwijderenHet is HEM om hulp vragen om ons te zuiveren. Wij kunnen onszelf niet reinigen.
Aanvulling: het is bovenal de deur van je hart open zetten voor Jezus.
VerwijderenKom Heer Jezus, kom.
Ik zou ook zeggen: Dat kan ik zelf wel.... niet onder de indruk dat mijn "baas"dat wil doen voor mij.......!
VerwijderenDe geestelijke wereld beschrijven, datgene wat ons beweegt, kan inderdaad oproepen, zoals Riet Blom beschrijft, dat je er niet helemaal bij kunt, om het zo in de praktijk van je leven te verweven. Het is soms te hoog, te veraf. We mogen proberen ons ervan bewust te zijn, meer en meer, dat we vast de genade krijgen om ernaar toe te groeien.
BeantwoordenVerwijderenIkzelf stoei er ook regelmatig mee in de omstandigheden waarin ik me bevind.
Mooi om ons aan het 'denken te zetten. Ik herinner me echter ook een tekst van Etty Hillesum: 'Het denken lost niets op...' Loslaten het denken, proberen open te staan. Dat is bidden in topvorm.
Mooi verwoord. En geschreven in volle ervaring. Word ik stil van.
BeantwoordenVerwijderen