Van Woord naar leven

GEZEGEND WORDEN EN ZEGENEN (Bij Num 6, 22-27) Als er iets in de wereld en in ons persoonlijk leven heel hard nodig is, dan is het wel dat we gezegend worden. En wel om die zegen door te geven aan hen die deze zegen ontvangen kunnen. Zonder zegen van Boven kunnen we niet leven, al hebben we nog zo’n wilskracht of prestatiedrang. Het is een zegen als onze ouders dat besef in zichzelf meedroegen. Toen we ter wereld kwamen, was dat een groot wonder. Als we uit gelovige ouders geboren zijn, hebben zij ons waarschijnlijk laten dopen, maar voordat dit gebeurde zullen ze voor ons gebeden hebben, een dankgebed voor het nieuwe leven. Komen we uit ouders voort die geen religieuze achtergrond hebben, dan nog zullen zij een gevoel kunnen hebben van eerbied voor het leven. In de Bijbel, in het boek Numeri staat een zeer rijke zegen die de eeuwen door zo bekend is geworden dat die in vele kerken nog steeds regelmatig gebruikt wordt, speciaal op nieuwjaarsdag maar vaak ook op het einde van een ...

VLAM VAN UWE VLAM (Bij Joh 1, 5) Het jaar dat achter ons ligt, heeft de mensheid niet gespaard. We dragen de beelden van afschuwelijke oorlogen, van mensen op de vlucht, van een wereld die vaak donker lijkt. Het kan lijken alsof de duisternis sterker is dan alles. Alsof zij het laatste woord heeft. Midden in die donkerte klinkt vandaag het Woord: ' Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.' Wat Johannes ons hier voorhoudt, is geen naïef optimisme. Hij negeert de realiteit van de duisternis niet, of het feit dat de wereld gebukt gaat onder lijden en onrecht. Maar wat hij wél zegt, is dat zelfs de diepste duisternis niet sterker is dan het licht van God. Dat licht is geen zwakke vlam die zomaar uit te blazen is. Het is het licht dat voortkomt uit het God zelf - uit de levende Christus, die in ons midden gekomen is. Diep in ons is dat licht aanwezig. Het is niet iets wat we verdienen of zelf moeten maken. Het is een geschenk, ee...

GEVOUWEN HANDEN, VRUCHTEN VOOR DE MENSHEID (Bij Lc 2, 36-40) Hanna’s leven getuigt van diepe toewijding aan God. Als weduwe wijdde ze haar dagen en nachten - zo lezen we - aan vasten en gebed in de tempel. Ze koos voor een leven dat zich niet richtte op wat onmiddellijk zichtbaar resultaat opleverde, maar op een verborgen dienstbaarheid aan God. Wat kunnen wij van Hanna leren? Wel, dat de kracht van gebed en vasten van onschatbare waarde is. Het brengt niet onmiddellijk zichtbare vruchten voort, maar werkt diep door en heeft een duurzame impact. Door ons gebed kunnen wij bijdragen aan de vrede en het welzijn van de wereld. Net als zichtbare naastenliefde is gebed voor de mensheid ook een daad van liefde: een stille maar krachtige manier om de wereld te zegenen en te dienen. We leven in een tijd waarin we ons meer aangetrokken voelen tot het zichtbare en meetbare en minder tot wat niet direct zichtbaar is. We waarderen het wel wanneer vrome zielen hun rozenkrans bidden of uren in sti...

IN LIEFDE GEKLEED (Bij het feest van de Heilige Familie) Vandaag, op de eerste zondag na kerstmis, vieren we traditiegetrouw het gezin ‘Jezus, Maria en Jozef’, de Heilige Familie zoals men dat dan plechtig noemt. Wat dit gezin zo heilig maakt, lezen we misschien wel bij Paulus vandaag, waar hij de gemeenschap van Kolosse oproept zich in de liefde te kleden. 'Dat is de band die u tot een volmaakte eenheid maakt,' zo schrijft hij. Dat kan zeker gezegd worden van Maria, Jozef en Jezus: zij hebben zich gekleed in Gods liefde, en dat maakte hen één; één in de liefde voor elkaar, vanuit de liefde van en voor God die zij in zich droegen. Dat maakte hen tot een hecht gezin; een familie die tot doel had te leven in Gods plan, daar alles voor te doen en te geven, tot hun eigen leven toe. Dat deed ieder op de plaats waar God hen bracht. Jozef moest dit doen als Jozef, Maria als Maria, en Jezus als Jezus. Zij verlangden niet van elkaar te zijn zoals zijzelf waren. Nee, hun eenheid van...

DE BITTERE VRUCHT VAN MACHTSHONGER (Bij Mt 2, 13-18) Herodes, gedreven door angst om zijn macht te verliezen, greep naar een afschuwelijke daad. Zijn heerschappij, gebaseerd op angst en controle, leidde tot het afslachten van vele onschuldige jonge levens. Dit toont hoe destructief een obsessie van macht kan zijn. Angst en machtshonger verblinden de mens, waardoor liefde en menselijkheid verdwijnen. Het is een tijdloze waarschuwing: waar angst regeert, verdwijnt het licht van God. De tragedie van die dag weerspiegelde zich in de rauwe pijn van vele ouders in het Betlehem van toen. Hoe hartverscheurend moet het beeld geweest zijn van moeders en vaders die hun kinderen hadden verloren. Een ongekende smart! Het klonk door in de woorden van de profeet Jeremia: ‘Rachel beweende haar kinderen en wilde niet worden getroost, want ze waren er niet meer.’ Deze woorden weerspiegelen de onpeilbare diepte van dit menselijk verdriet. Toch zien we in dit verhaal de hand van God die Jezus bescher...

LIEFDESSTROOM (Bij Joh 20, 1-8) Een van de redenen waarom Jezus na zijn verrijzenis eerst aan een vrouw verscheen en niet aan een man, ligt in het feit dat het nieuws van de verrijzenis zo snel mogelijk moest worden verspreid ;-) Grapje ... Alle gekheid op een stokje, we hoorden hoe Johannes en Petrus snel naar het graf van Jezus liepen om te zien of het inderdaad waar was dat het graf – zoals Maria Magdalena hen zei – leeg was. Beiden liepen snel, maar Johannes was sneller en rende vooruit. Hij kwam dan ook als eerste bij het graf aan. Hij keek maar ging niet binnen. Ondertussen kwam Petrus aan, en deze ging het graf wél binnen. Waarna ook Johannes het graf betrad. Dit is een mooi en typerend beeld van de Kerk; meer bepaald van de liefdesstroom binnen de Kerk. De liefde, hier belichaamd door Johannes (de evangelist van de liefde!), is sneller dan Petrus die het (paus)ambt belichaamt. De Kerk is altijd iets trager, iets logger. Maar dat doet niets af aan de liefdesstroom binnen de K...

VAN DE STAL NAAR HET KRUIS (Bij het feest van de heilige Stefanus) De vreugde van Kerstmis klinkt nog na in onze harten terwijl de liturgie van vandaag ons naar een schijnbare tegenstelling brengt: de marteldood van Stefanus. Zijn leven eindigt abrupt. Hij wordt gestenigd. Dood. En toch, wat hij ons nalaat, is niet duisternis, maar licht. Het licht van een geloof dat standhoudt, ook te midden van verzet, haat en zelfs dood. Misschien heeft de Kerk wel heel bewust de gedachtenis aan Stefanus gekozen daags na Kerstmis om ons wakker te schudden uit de romantiek van de kerststal. Kerstmis is meer dan een moment van vrede en licht; het is het begin van een weg die uiteindelijk leidt naar het kruis. Het feest van Stefanus herinnert ons eraan dat de vreugde van Kerstmis niet vrijblijvend is, maar ons uitdaagt om Christus te volgen, ook wanneer dat moeilijk wordt. Vandaag worden wij niet, zoals Stefanus, letterlijk gestenigd; toch niet in onze streken. Maar de druk om ons geloof naar de ach...

DROMEN ZIJN GEEN BEDROG (Bij Jes 62,1-5; Mt 1,18-25) Beste mensen, wie kent het gezegde niet dat dromen bedrog zijn? Volgens droomdeskundigen hebben dromen je juist altijd wat te vertellen. Is het bekende kerstverhaal een romantische droom, die in de harde werkelijkheid geen ‘mooi verhaal’ was? Je zou maar in een stal geboren worden zonder comfortabele en hygiënische middelen! Ik denk dat het merendeel van onze lezers in een andere entourage geboren is. Op het onderwerp van de droom kom ik direct nog terug. Het is Kerstmis vandaag. Vraag het twintig mensen wat dit betekent, dan zullen er heel verschillende antwoorden komen. Iedereen heeft er een andere gedachte over. Het kan over een sfeervolle tafel gaan, over familiebezoek, over licht in donkere dagen, of over nostalgische kerststallen, en over welk ander onderwerp dan ook zijn zeker veel mensen die aan het Kerstfeest een diepere betekenis geven, bijvoorbeeld: ‘Op Kerstmis wil ik naar een mooie viering. Er wordt dan naarstig...

EEN STRALEND LICHT VOOR DE WERELD (Bij Lc 1, 67-79) Vandaag de laatste dag van de advent; een tijd van wachten en verlangen waarin onze harten zich hebben voorbereid op de komst van Jezus. Terwijl we vol verwachting uitzien naar de komende heilige nacht, mogen we ons eerst nog aansluiten bij de woorden van Zacharias vandaag. ' Dankzij de liefdevolle barmhartigheid van onze God zal het stralende licht uit de hemel ons bezoeken. Het zal schijnen over allen die in duisternis leven, in de schaduw van de dood, en onze voeten richten op de weg van de vrede.' Straks zal deze profetie tot leven komen. In de stilte van de nacht, in de nederigheid van een stal, zal dat stralende licht de wereld binnentreden. De kleine Jezus in de kribbe is de belichaming van Gods liefde en vrede, een geschenk dat onze duisternis verlicht en onze levens omhult met hoop. Vanuit dit Licht zullen we het pad van de vrede kunnen gaan. Laat ons eerst en vooral ontvangende mensen worden; arm van geest, besch...

STILTE ALS BEDDING VAN TOEVERTROUWEN (Bij Lc 1, 57-66) Zacharias verloor zijn stem toen hij Gods boodschap in twijfel trok, maar kreeg deze terug toen hij in geloof en vertrouwen Gods plan omarmde. Dit zet ons aan het denken over hoe wij omgaan met Gods leiding in ons leven, vooral wanneer zijn plannen anders blijken dan wij verwachten. De naam Johannes, die 'God is genadig' betekent, was niet gekozen volgens traditie of menselijke verwachtingen. Men wilde het kind naar zijn vader noemen, zoals toen gebruikelijk was. Toch liet Zacharias deze traditie los en bevestigde hij de naam die door God was bepaald. Hiermee erkende hij Gods wil als leidend in zijn leven. Deze daad van overgave maakte zijn hart en zijn tong opnieuw vrij. Wat een bevrijdend moment moet dat voor hem zijn geweest! Zacharias’ genezing toont hoe toevertrouwen ons kan openen voor Gods bevrijdende kracht. De herwonnen stem van Zacharias symboliseert de innerlijke verandering die plaatsvindt wanneer wij God all...

LEVEN DAT OPSPRINGT (Bij Lc 1, 39-45) Het evangelie van deze vierde adventszondag brengt ons naar een ontmoeting  tussen twee vrouwen waarin het gewone en het goddelijke elkaar raken. Maria, vervuld van Gods belofte, gaat in grote haast naar Elisabet, een vrouw die, net als zij, getuige is van een wonder. Wanneer Maria Elisabet groet, gebeurt er iets moois: het kind in Elisabet springt op – zo lezen we – waarbij Elisabet, vervuld van de Heilige Geest, woorden van zegen uitspreekt over Maria: ‘Gezegend ben je onder de vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot.’ Wat een schoonheid en genade schuilen er in deze ontmoeting! Het is meer dan zomaar een samenkomst van twee vrouwen die om praktische redenen elkaar ontmoeten. Het is een ontmoeting waarin leven zich openbaart, vreugde voelbaar wordt, en de aanwezigheid van God centraal staat. Het kind dat opspringt in de schoot van Elisabet is een gevolg van iemand die de Heer in haar schoot draagt en vanuit Hem haar bezoekt. Lang ...

SMOORVERLIEFD (Bij Hgl 2, 8-14) De verzen die we vandaag horen uit het boek Hooglied gaan over verliefdheid; over een wederzijdse verliefdheid; een verliefdheid in de diepe betekenis van het woord, ver voorbij romantiek en vlinders in de buik. Hier gaat het om een goddelijke verliefdheid; een verliefdheid die haar ontstaan en wortels heeft in God zelf. Het gaat over een verliefdheid die opwekt, fris is, één die danst en zingt van plezier. Het is verliefdheid langs beide kanten. En dat maakt de verliefdheid juist zo vol, zo levendig, zo vruchtbaar. Het wordt een samensmelten van twee geliefden. Mooi zijn de woorden die de schrijver heeft gekozen om de liefde van God te bezingen. Als een jong hert snelt Hij naar ons toe, springend over de bergen , dansend over de heuvels , blikkend door het venster of Hij ons ziet ... Prachtig. Zo is God. Oud misschien in jaren, maar zo jong en jeugdig in zijn liefde; fris, blij, enthousiast. Tot over zijn goddelijke oren verliefd. Ja, zo kij...

WANNEER LIEFDE ANTWOORD GEEFT (Bij Lc 1, 26-38) God bezocht Maria via zijn engel. Wat een gebeurtenis! En dan nog wel met de aankondiging dat zij de Zoon van de Allerhoogste zou dragen. Onvoorstelbaar, maar waar. Eerst was er schrik, huivering en vragen, maar uiteindelijk zei Maria ‘ja’ tegen de engel. Dit moment werd een heus scharnierpunt in de geschiedenis. Hoe komt het dat Maria ‘ja’ zei? Wel, we kunnen dat samenvatten in de woorden: ‘Als God er is voor mij, dan ben ik er voor Hem.’ Wederkerige liefde noemt men dat. Liefde roept op tot liefde. Liefde wekt liefde. Ook al zijn wij niet uitgekozen zoals Maria om Jezus fysiek te dragen en te baren, toch worden we uitgenodigd tot hetzelfde ‘ja’. God komt tot ons, niet anders dan Hij tot Maria kwam. In zekere zin vraagt Hij ook aan ons: ‘Ben je bereid de Heer te dragen en Hem te baren doorheen daden van goedheid?' God kiest ieder van ons. Hij kiest jou, Hij kiest mij en spreekt ons persoonlijk aan bij naam. Hij doet dat niet slec...

WANNEER WOORDEN VERSTILLEN (Bij Lc 1, 5-25) Wanneer we dit verhaal van Zacharias lezen, zien we een moment van spanning en genade. Zacharias, een trouwe priester, ontmoet een engel met een boodschap die zijn leven en dat van zijn vrouw Elisabet volledig zal veranderen. Maar in plaats van vreugdevol te reageren, trekt hij Gods plan in twijfel. De reactie van God lijkt streng: Zacharias wordt negen maanden lang met stilte geconfronteerd. Maar laten we dit van een andere kant bekijken: was dit echt een straf, of misschien een genadevolle tijd van bezinning? Beeld je in dat de wereld vandaag negen maanden zou moeten zwijgen. Geen stemmen meer die door elkaar heen praten, geen eindeloze discussies op sociale media, geen lawaai van constant nieuws. Een tijd waarin niet alleen de stemmen van anderen stilvallen, maar ook ons eigen innerlijk gebabbel. Wat zou dat met ons doen? Voor Zacharias betekende de stilte meer dan enkel de afwezigheid van woorden. Het werd een periode van reflectie...

 VEILIG WONEN IN HET LAND VAN BELOFTE (Bij Jer 23, 5-8 / Mt 1, 18-24) Beste mensen, de dag zal komen ... Deze woorden uit de eerste lezing klinken wel heel spannend. Ze komen zelfs tweemaal voor in de korte lezing van vandaag uit het boek Jeremia. Zijn secretaris, Baruch, noteert alles wat hij zegt. Het is echter ‘de Heer’ die aan het woord is. Er klinkt een belofte uit deze lezing. Er zal een koningszoon geboren worden uit het geslacht van David, een wijze man die in het land recht en gerechtigheid zal handhaven . De dag zal komen … dat Ik aan Davids stam een rechtmatige telg laat ontspruiten, die als koning een wijs beleid zal voeren en die in het land recht en gerechtigheid zal handhaven. Dan wordt Juda verlost en zal Israël veilig wonen. Zijn naam zal zijn “De Heer is onze gerechtigheid”. Deze belofte zal in Jezus gestalte krijgen, concludeert de Kerk, want de Kerk ziet in Jezus de wijze man. Jezus die recht en gerechtigheid zal handhaven. Hij heeft immers altijd een zwak...

VAN STAMBOOM TOT LEVENSBOOM (Bij Mt 1, 1-17) Het evangelie van vandaag, met de stamboom van Jezus, herinnert ons eraan hoe God door de geschiedenis heen werkt. Deze opsomming van generaties laat zien dat God geen verre, abstracte macht is, maar een God die aanwezig wil zijn in het menselijk leven, te midden van de gebrokenheid en complexiteit van onze wereld. Doorheen de eeuwen bereidde Hij de komst van zijn Zoon voor, niet als een onverwachte ingreep, maar als een langverwachte geboorte in een specifieke tijd, familie en plaats. Met Jezus wandelde God de geschiedenis van de mensheid binnen. Hij koos ervoor om onze natuur te delen en onze pijn en vreugde te dragen. Jezus’ woorden openbaarden Gods wil, zijn wonderen lieten de kracht van Gods liefde zien, en zijn dood en verrijzenis openden de weg naar eeuwig leven. Op Golgotha bracht Christus de diepste duisternis van de mensheid binnen het licht van Gods barmhartigheid, waardoor wij nu deelgenoot mogen zijn van zijn Pasen. Jezus’...

WAARHEID IN HET LICHT VAN DE HEILIGE GEEST (Bij Mt 21, 23-27) De hogepriesters en oudsten waren vooral bekommerd om zichzelf: hun denken, hun veiligheid, en niet om de waarheid. Dat maakte hen niet alleen blind, maar ook ontoegankelijk. Hun hart bleef gesloten. Laten we echter niet te snel denken dat wij zoveel anders zijn dan zij. Hoe vaak besteden wij geen energie aan het verdedigen van wat we zien als onze waarheid? Wat ík denk, wat ík zeg, hoe ík het zie… dat vinden we toch oh zo belangrijk. En vaak verwachten we dat anderen dat respecteren. 'Ieder z’n waarheid,' zeggen we dan. Maar als iedereen zo zou leven en praten, zou er nog maar weinig ruimte overblijven voor dé waarheid. Gods waarheid is een gegeven dat wij niet kunnen maken of claimen. We kunnen haar enkel ontvangen, in openheid en vertrouwen. De Geest zal haar ons openbaren. Dat vraagt leegte, innerlijke armoede en het geloof om onszelf toe te vertrouwen aan het waaien van de Geest. Dat klinkt eenvoudig, maar d...

ALS VOORBEREIDING OP KERST (Bij Lc 3, 10-18) Onderstaande overweging is van aartsbisschop Vincenzo Paglia, ontleend aan het boek 'Het Woord van God elke dag - 2025', uitgegeven bij Otheo/Sant'Egidio Het evangelie brengt ons vandaag bij de oevers van de Jordaan aan de zijde van Johannes de Doper, die het 'goede nieuws' verkondigt. En samen met de menigte die naar de profeet toestroomt, vragen ook wij aan de Doper: 'Wat moeten wij doen?' . Dat is de vraag van deze advent. Wij erkennen onze beperkingen en onze geslotenheid. Vaak zijn we vol van onszelf, van onze gewoonten, zwellen we van trots en denken we dat we alles gedaan hebben wat we konden doen. En daardoor geraken we niet verder. Met deze berustende houding sluiten we de deur van ons hart. Het antwoord van de Doper is eenvoudig en concreet. Tot de toehoorders die naar hem gekomen zijn, zegt hij: ‘Wie twee stel onderkleren heeft, moet delen met wie er geen heeft, en wie eten heeft moet hetzelfde doen....

BIDDEN IN EN VOOR EEN GEBROKEN WERELD In Psalm 80 horen we vandaag deze smeekbede: God van de hemelse machten, keer u tot ons, kijk neer uit de hemel en zie, bekommer u om deze wijnstok, de stek die uw hand heeft geplant, het kind dat U zelf hebt grootgebracht. Deze woorden spreken tot het hart. Kerst, een feest van hoop en licht, nodigt ons uit om opnieuw na te denken over onze relatie met God en elkaar, midden in een wereld die zucht onder oorlogen, onrecht en armoede. Zoals de psalmist roept om Gods nabijheid, zo klinkt ook in ons hart een innerlijke smeekbede: 'Laat ons niet los, Heer. Blijf bij ons.' Nu, meer dan ooit, hebben we Gods aanwezigheid nodig - de warmte van zijn liefde die ons hoop geeft en richting wijst in een gebroken wereld. Onze huidige paus roept de wereldleiders voortdurend op om te kiezen voor rechtvaardigheid en vrede, en voor het herbekijken van de militaire uitgaven wereldwijd. Zijn stem klinkt als een roepende in de woestijn, waar andere wereldl...

ONDERRICHT VAN HET  HART (Bij Jes 48, 17-19) Ik geef jullie onderricht in je eigen belang. Zo lezen we vandaag bij de profeet Jesaja. Gods onderricht gaat veel dieper dan enkel gericht zijn op een ‘weten hoe het moet’. Want wat dat laatste betreft: in ons hoofd weten we doorgaans maar al te goed wat er van ons verwacht wordt. En toch slagen we er vaak slechts ten dele in te doen wat God vraagt. De reden ligt meestal in het feit dat we ons moeilijk kunnen toevertrouwen aan het werkelijke onderricht dat God ons wil bieden: het onderricht van het hart. Gods onderricht is namelijk niet in de eerste plaats gericht op een verstandelijk kennen of weten. Wat Hij verlangt, is ons in ontmoeting brengen met Hemzelf. Dit reikt veel verder dan een puur intellectuele vorm van leren. Het gaat om eenwording, vereniging, een diepe intimiteit tussen God (in Christus) en ons. Dit ‘gaan met de Heer’, deze vertrouwelijke omgang met Hem, gaat zoveel dieper dan een verstandelijke kennis. Het is een ...

KLEIN WORDEN, EEN WEG NAAR VRIJHEID, VERVULLING EN VREUGDE (Bij Mt 11, 11) Johannes de Doper, geroepen door God, stond als een baken van licht in een tijd van duisternis. Zijn leven getuigde van een onwankelbare toewijding, een roeping om de weg voor de Messias voor te bereiden. Als een stem die riep in de woestijn, bracht Johannes een boodschap van bekering, hoop en verwachting. Hij was groter dan wie ook door de unieke rol die hij vervulde in Gods heilsplan. Jezus prees Johannes om wie hij was en wat hij deed. En toch zegt Jezus: in het koninkrijk van de hemel heeft zelfs de kleinste een positie die groter is dan die van Johannes. Dit lijkt een paradox, maar het wijst op de radicale vernieuwing die Jezus brengt. Zoals Johannes bereid was zichzelf weg te cijferen - 'Hij moet groter worden en ik kleiner' - zo worden wij uitgenodigd om ons hart te richten op Gods plan en onszelf helemaal te schenken aan wat Hij met ons leven wil. Klein worden heeft te maken met liefde en toe...

WIE HOOPT OP DE HEER, KRIJGT NIEUWE KRACHT (Bij Js 40, 25-31 / Mt 11, 28-30) Beste mensen, vandaag is het Jesaja, die ons wil bemoedigen. Wij zijn nu onderweg naar het kerstfeest. Natuurlijk had deze grote profeet van kerst, zoals wij dat kennen, nog geen weet. Wie is er nooit moe? vraagt  Jesaja zich af. Wie verlangt er nooit naar een ontknoping bij een probleem? Wie heeft nooit de ervaring dat de Heer zich verborgen houdt en dat hij of zij zich niet gezien voelt, noch door mensen, noch door de grote Aanwezige zelf? Kijk omhoog zegt Jesaja. Zie je het uitspansel niet, wie heeft dat alles geschapen? Dan somt hij op wat er daarboven te zien is, 0nder andere de sterren die Hij zelfs bij name kent. Jesaja legt nadruk op de grootheid van God, zo groot, zo ver uitstijgend boven onze menselijke beperkte maat. De Heilige, zo noemt Jesaja de grote God, wil de kracht die in hemzelf zit meedelen aan ons. Hij heft als het ware ons op en neemt ons mee in zijn kracht, zodanig dat zelfs he...

GUN GOD ZIJN VREUGDE (Bij Mt 18, 12-14) Het evangelie van vandaag toont ons een beeld van een herder die één verloren schaap achternagaat, terwijl de rest veilig achterblijft. Dit beeld gaat over meer dan een herder en zijn kudde; het weerspiegelt de onmetelijke liefde van God voor elk individu, zelfs – of juist – voor wie afgedwaald is. Misschien denken we soms dat wij tot de 99 behoren; al bij al 'goed' levend. Het lijkt verleidelijk om de 'verlorenen' te zoeken in de buitenwereld - mensen die ver van God lijken te staan of die anderen kwaad doen. Maar de waarheid is subtieler en dichterbij. Iedereen draagt verborgen plekken in zich die verloren of schijnbaar vergeten zijn: donkere hoeken, vaak getekend door angst, schuld, pijn of kwetsuren die we liever niet aanraken. Het zijn delen van onszelf die we misschien verdrongen hebben, maar die desalniettemin deel uitmaken van wie we zijn. Meer nog: ze bepalen – vaak meer dan we vermoeden – ons zijn en handelen. Durf te...

EEN JA VOOR GOD, EEN LICHT VOOR DE WERELD (Bij Lc 1, 26-38) Vandaag verhaalt het evangelie ons het ‘ja’ van Maria. Na eerst geschrokken te zijn, aanvaardt ze de opdracht van God. ‘Laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd’, zegt ze tot de engel .  Maria’s antwoord is een daad van geloof dat ons allen diep kan inspireren. Want net als bij Maria vraagt God ook van ons een ‘ja’. Dit kan ons angstig of onzeker maken, omdat we niet altijd weten wat het zal betekenen. God roept ons echter niet in de zekerheid van ons eigen kunnen, maar in het vertrouwen op zijn leiding. Wanneer we die stap zetten (toegegeven: niet evident), wordt ons leven een bron van licht, liefde en betekenis, niet alleen voor onszelf, maar ook voor de wereld om ons heen. Neem bijvoorbeeld Franciscus van Assisi († 1226), een jonge man die alles achterliet: zijn rijkdom, status en toekomst in de zakenwereld, om te leven in eenvoud en trouw aan het evangelie. Zijn keuze om te leven als een arme en met de armen...

BEKERING DIE STILTE VRAAGT (Bij Lc 3, 1-6) Johannes verkondigde in de omgeving van de Jordaan dat de mensen zich moesten laten dopen en tot inkeer moesten komen, opdat zij vergeving van zonden zouden ontvangen. De oproep van Johannes de Doper is niet slechts een historisch feit, uitgesproken aan de oever van de Jordaan. De woorden "Bekeer u!" weerklinken dagelijks in onze wereld: in onze dorpen en steden, onze straten en huizen. Het is een oproep die diep in ons hart wordt gelegd, gericht aan ieder van ons. Streng en zacht tegelijk. Streng, omdat we het anders misschien niet zouden horen, maar ook zacht, omdat deze uitnodiging tot bekering altijd verbonden is met een innige en hartelijke ontmoeting met God. Het klinkt wellicht cliché, maar bekering, die ommekeer, hebben we allemaal nodig. Degene die zegt geen bekering nodig te hebben, heeft het misschien wel het meest nodig, alleen al omdat hij dit zegt. Ja, we hebben allemaal die diepe ommekeer naar God nodig: het volledi...

DE KRACHT VAN GEBROKENHEID (Bij ps 147, 3) Soms kijken we in de spiegel van ons leven en zien we niet wat we hoopten te zien. Naast heel wat ja-woorden ontdekken we ook een zondig bestaan. De last van onze misstappen en momenten van falen laat diepe wonden na, alsof ons hart in stukken uiteenvalt. Leven met het bewustzijn van gemaakte fouten doet pijn. Je voelt je daardoor misschien onwaardig, alsof je niets kunt bijdragen aan Gods plan. Het kan je naar beneden trekken, alsof een onzichtbare last je hart verlamt. Maar geliefde mensen, laat dit alstublieft niet het einde van het verhaal zijn. Vandaag lezen we in de tussenzang uit ps 147: “God geneest wie gebroken zijn en verzorgt hun diepe wonden.” God ziet jouw gebrokenheid. Hij kijkt niet weg, maar stapt - in Christus - naar je toe met liefde en genade. Hij komt niet om goed te praten wat misschien fout is gegaan, maar om je te genezen, je te helen, en je op te richten. Jezus wil in je pijn aanwezig komen. Hij verlangt ernaar dat...