H. Familie

IN LIEFDE GEKLEED
(Bij het feest van de Heilige Familie)

Vandaag, op de eerste zondag na kerstmis, vieren we traditiegetrouw het gezin ‘Jezus, Maria en Jozef’, de Heilige Familie zoals men dat dan plechtig noemt.

Wat dit gezin zo heilig maakt, lezen we misschien wel bij Paulus vandaag, waar hij de gemeenschap van Kolosse oproept zich in de liefde te kleden. 'Dat is de band die u tot een volmaakte eenheid maakt,' zo schrijft hij.

Dat kan zeker gezegd worden van Maria, Jozef en Jezus: zij hebben zich gekleed in Gods liefde, en dat maakte hen één; één in de liefde voor elkaar, vanuit de liefde van en voor God die zij in zich droegen. Dat maakte hen tot een hecht gezin; een familie die tot doel had te leven in Gods plan, daar alles voor te doen en te geven, tot hun eigen leven toe.

Dat deed ieder op de plaats waar God hen bracht. Jozef moest dit doen als Jozef, Maria als Maria, en Jezus als Jezus. Zij verlangden niet van elkaar te zijn zoals zijzelf waren. Nee, hun eenheid van liefde bestond erin elkaar zo nabij te zijn, of los te laten, dat ieder kon doen wat hij of zij moest doen. En zo geschiedde…

Dit zou het hart kunnen zijn van elk gezin vandaag, en van de Kerk die als gemeenschap een gezin in Christus vormt. Laat ons erover waken dat God het levend hart mag zijn van ons samenzijn. Dat we, net zoals in de heilige familie, zo met elkaar leven, zo voor elkaar bidden, zo elkaar beminnen, dat ieder kan doen wat hij of zij moet doen, dat ieder in z’n diepste binnenste kan ontdekken welke weg hij of zij moet gaan. Laat ons elkaar zo nabij zijn dat ieder de ruimte en de vrijheid krijgt tot innerlijke groei, opdat ieder de weg kan ontdekken die God met hen wil gaan.

Menselijk gezien moeten we elkaar daarvoor misschien loslaten, maar gelovig gezien is dit de enige juiste weg waarvan het goed is dat we deze elkaar gunnen. Het evangelie van vandaag leert ons dat ook Maria de weg van het ‘loslaten’ moest leren. Beslist niet evident. Maar ze nam de stille vermaning van haar Zoon wel ernstig, in de zin dat ze het opnam in de stilte van haar hart, zoals het evangelie ons vandaag verhaalt.

Eigenlijk zouden christenen elkaar moeten bemoedigen en stimuleren die weg te gaan die ieder te gaan heeft. En met ‘die weg’ bedoel ik: de weg die Christus met je wil gaan. En dat vraagt soms loslaten. Dit loslaten staat helemaal niet haaks op de band van de liefde die, zoals Paulus zegt, elkaar tot eenheid maakt. Integendeel. De band van christelijke liefde gaat veel verder, of reikt veel dieper, dan mogelijke familiaire banden koste wat het kost te willen bewaren. Dit laatste kan zelfs een belemmering vormen de weg te gaan die je te gaan hebt. Echte liefde reikt veel verder dan fysiek elkaar nabij zijn en dit per se willen behouden. Het gaat erom de ander de weg te gunnen die God met hen wil gaan. Dat is christelijke liefde.

Moge de heilige Familie ons tot voorbeeld zijn in het elkaar loslaten, opdat ieder Gods weg kan gaan.

Laten we bidden

Vader,
moge het gezin van Jezus, Maria en Jozef
ons tot spiegel zijn in ons ja-woord tot U.
Help ons om elkaar zo nabij te zijn
dat uw Geest vrij kan waaien,
en dat ieder de weg kan gaan
die hij of zij moet gaan.
In Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.

Geliefde mensen, moge de heilige Familie ons inspireren om elkaar in liefde nabij te zijn en los te laten, zodat ieder de weg kan gaan die God voor hem of haar heeft voorbereid.
Een feestelijke zondag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Sta stil bij je relaties met de mensen die je liefhebt – je kinderen, je partner, een broeder of zuster uit de gemeenschap, een vriend of kennis. Gun je hen werkelijk de vrijheid om de weg te gaan die zij moeten gaan, of speelt er onbewust een verlangen om hen dicht bij jezelf te houden, zelfs als dat hun groei of hun weg belemmert?