23 dec
STILTE ALS BEDDING VAN TOEVERTROUWEN
(Bij Lc 1, 57-66)
Zacharias verloor zijn stem toen hij Gods boodschap in twijfel trok, maar kreeg deze terug toen hij in geloof en vertrouwen Gods plan omarmde. Dit zet ons aan het denken over hoe wij omgaan met Gods leiding in ons leven, vooral wanneer zijn plannen anders blijken dan wij verwachten.
De naam Johannes, die 'God is genadig' betekent, was niet gekozen volgens traditie of menselijke verwachtingen. Men wilde het kind naar zijn vader noemen, zoals toen gebruikelijk was. Toch liet Zacharias deze traditie los en bevestigde hij de naam die door God was bepaald. Hiermee erkende hij Gods wil als leidend in zijn leven. Deze daad van overgave maakte zijn hart en zijn tong opnieuw vrij. Wat een bevrijdend moment moet dat voor hem zijn geweest!
Zacharias’ genezing toont hoe toevertrouwen ons kan openen voor Gods bevrijdende kracht. De herwonnen stem van Zacharias symboliseert de innerlijke verandering die plaatsvindt wanneer wij God alle ruimte geven in ons leven.
Laten we, net als Zacharias, ons hart openen voor Gods plannen, ook wanneer deze ons verrassen of uitdagen. Op de weg van overgave en toevertrouwen leren we niet alleen gehoorzamen en zijn wil te volgen, maar ervaren we ook diepe innerlijke vrede en vreugde. Dat getuigt Zacharias, die God lof bracht zodra zijn stem hersteld was.
Overmogen is het kerstmis en vieren we de geboorte van de Heer. Natuurlijk verwachten we Hem en kijken we uit naar zijn komst. Maar het zou wel eens kunnen zijn dat Hij ons komt opzoeken in plekjes in onszelf waar we het niet verwacht hadden; vaak donkere plekjes waarvan we misschien liever niet hebben dat Hij er weet van heeft. Maar natuurlijk heeft Hij er wel weet van. En het zou wel eens kunnen zijn dat Hij juist die plekjes komt opzoeken waar wij het niet verwachten. Zijn we bereid - naar het voorbeeld van Zacharias - ons te schikken naar Gods plan, ook als dat betekent dat Hij in onze donkere plekjes komt? En de vraag is: kun je de Heer, juist daar, van hárte welkom heten? Als we deze nederigheid in ons zouden dragen ... goh, wat een vreugde staat ons dan te wachten!
Laten we bidden
Goede God,
raak de verborgen plekken in mij
aan met uw licht.
Leer me uw wil te omarmen,
en uw bevrijdende liefde toe te laten.
In Christus, onze Heer.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we woensdag Gods licht verwelkomen, ook in de verborgen hoekjes van ons hart. Dat we, net als Zacharias, met vertrouwen en overgave zijn komst omarmen, precies zoals Hij het wil. Moge dit ons diepe vrede en vreugde schenken.
Een toegewijde maandag,
kris
Om mee op weg te gaan
Neem de tijd om eens eerlijk in jezelf te kijken. Durf af te dalen in je duistere plekjes en stel jezelf de vraag: 'Ben ik werkelijk bereid de Heer ook dáár welkom te heten?' Het is geen onbelangrijke vraag, want we hebben allemaal aanraking en genezing nodig. En waar we ons openen, wacht vreugde!
Verbinding zoeken ook in de stilte met De A(a)nadere(n) is zo belangrijke om warmte te mogen ontvangen en te geven.
BeantwoordenVerwijderenOp de scheurkalender van Kerk&leven staat op de achterzijde van gisteren 22 december een prachtige tekst ter bezinning bij het evangelie voor vandaag en de sterke woorden van Kris.
" Schep ruimte in mijn hart, .o mijn God, totdat uw stilte gaat spreken met uw zachte, stille stem.
Laat me niet langer woorden aanhoren of uitbrengen in de verwarring van het vele spreken.
Leer me liever luisteren en wachten.
Breng met tot rust en stilte.
( Esther De Waal )
In stille gedragen verbondenheid over alle velden en grenzen heen een gezegende kerstijdperiode en een Zalige Stille nacht.
Ik wil Kris bedanken voor het woord van vandaag en daarnaast sowieso voor de dagelijkse meditatiemogelijkheid, waarmee ik dichterbij God kan komen. Nederigheid is een belangrijk oefenwoord voor mij!
BeantwoordenVerwijderen