dinsdag in het kerstoctaaf

VLAM VAN UWE VLAM
(Bij Joh 1, 5)

Het jaar dat achter ons ligt, heeft de mensheid niet gespaard. We dragen de beelden van afschuwelijke oorlogen, van mensen op de vlucht, van een wereld die vaak donker lijkt. Het kan lijken alsof de duisternis sterker is dan alles. Alsof zij het laatste woord heeft.

Midden in die donkerte klinkt vandaag het Woord: 'Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.'

Wat Johannes ons hier voorhoudt, is geen naïef optimisme. Hij negeert de realiteit van de duisternis niet, of het feit dat de wereld gebukt gaat onder lijden en onrecht. Maar wat hij wél zegt, is dat zelfs de diepste duisternis niet sterker is dan het licht van God. Dat licht is geen zwakke vlam die zomaar uit te blazen is. Het is het licht dat voortkomt uit het God zelf - uit de levende Christus, die in ons midden gekomen is.

Diep in ons is dat licht aanwezig. Het is niet iets wat we verdienen of zelf moeten maken. Het is een geschenk, een kern die niemand ons kan afnemen. Niet door oorlog, niet door rampspoed, niet door verdriet of machteloosheid. Dat licht in ons is de hoop die God ons heeft gegeven.

Bij het begin van het Jubeljaar, waar de hoop centraal staat, moeten we ons de vraag stellen: Hoe kunnen we die hoop, dat licht in ons en rondom ons laten groeien? Niet door weg te kijken van het lijden, maar door juist dáár licht te brengen. Misschien niet voor de hele wereld tegelijk, maar wel in onze eigen omgeving. Een vriendelijk woord, een helpende hand, een luisterend oor (en dat is niet wollig bedoeld!) - eenvoudige daden die in staat zijn donkerte bij mensen te verdrijven.

Hoe zwaar de tijden ook mogen zijn, we mogen erop vertrouwen dat het licht niet en nooit verdwijnt. Leven in Gods hoop, is - zoals paus Franciscus zegt - leven in de uitnodiging om zelf een lichtdrager te zijn, om het licht door te geven dat in ons woont. Leven in hoop betekent een leven getekend door een diep engagement naar je naaste toe. Wie dit oprecht doet, leeft genadevol met de ander, want de Heer leeft door hem heen.

In het prachtige gedicht - eigenlijk een gebed  - van Felix Timmermans, 'k huiver van ontzag en glorie, bidt hij om te mogen leven met de intentie 'vlam van Uwe vlam te zijn' (Adagio – verzameld dichtwerk, Felix Timmermans, Davidsfonds, 1993, p. 145). Dit raakt de kern van het christen-zijn: vlam van Gods vlam zijn, deelgenoot van zijn licht. Om vanuit dit innerlijk gebeuren Gods licht in de wereld te zijn en te brengen.

Van belang is dit alles in waarheid te doen. Want je kunt je christen wanen, terwijl je in de leugen leeft. Vorige week op kerstdag - dé dag van de vrede - besloot iemand die zich christen noemt om zomaar liefst 78 raketten af te vuren en 106 drones af te sturen op het energienetwerk, waardoor honderdduizenden gezinnen in het donker en de vrieskou achterbleven. Hoe viert zo iemand kerstmis? Het zogenaamde ‘vijandige’ kamp sloeg natuurlijk terug met eigen raketten en drones. Zo wordt de oorlog in stand gehouden. Godgeklaagd!
Ik wil maar zeggen: het is niet omdat je je christen noemt, dat je in de waarheid leeft.

Dit geldt ook voor ons. Wij zijn christenen en mogen die naam waardig en nederig dragen. Maar laten we ervoor waken dat ook wij in waarheid leven - de waarheid die Christus zelf is. We hoeven daarvoor geen heiligen te zijn, maar we worden wel geroepen tot een leven dat diep getekend is door het evangelie. Het vraagt een oprecht engagement om – hoe klein of groot ook – actief mee te bouwen aan het koninkrijk van God, hier op aarde. Kiezen tegen het kwaad, kiezen voor het leven.

Geliefde mensen, laten we in 2025 niet enkel kijken naar wat ontbreekt of wat gebroken is, maar actief - door intentie, gebed en daad - zoeken naar wat leven brengt. Laten we kiezen voor rechtvaardigheid, verbondenheid en liefde. Want dáár, in die keuzes, blijft Gods licht schijnen – sterker dan ooit, onoverwinnelijk. Laten we vlam zijn van Gods vlam.

Laten we bidden

Heer Jezus,
U bent het licht dat schijnt in de duisternis,
het licht dat nooit wordt overwonnen.
Ontsteek in ons het vuur van uw liefde,
dat wij vlam mogen zijn van uw vlam,
brengers van hoop en dragers van vrede.
Schenk ons uw genade en wijsheid
om te leven in uw waarheid.
Mogen wij, met daden van kleine goedheid
uw koninkrijk van licht opbouwen.
Vandaag en alle dagen van ons leven.
Amen.

Geliefde mensen, van harte wens ik jullie een vredevolle overgang van oud naar nieuw.
Met een genegen groet,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Sta op de drempel van dit nieuwe jaar stil bij hoe jij in 2025 een drager kunt zijn van Gods licht. Laat zijn vlam in jou branden en zoek naar manieren om dat licht door te geven aan de mensen om je heen. Heel concreet: wie kun jij troosten, bemoedigen of bijstaan? Welke woorden van hoop kun jij spreken, welke daden van liefde kun jij stellen? In kleine en eenvoudige gebaren kan Gods licht door jou heen stralen. Want - zoals gezegd in de overweging - dáár, in jouw keuzes voor rechtvaardigheid, verbondenheid en liefde, wordt Gods licht zichtbaar.