zaterdag in week 1 van de advent
DE KRACHT VAN GEBROKENHEID
(Bij ps 147, 3)
Soms kijken we in de spiegel van ons leven en zien we niet wat we hoopten te zien. Naast heel wat ja-woorden ontdekken we ook een zondig bestaan. De last van onze misstappen en momenten van falen laat diepe wonden na, alsof ons hart in stukken uiteenvalt. Leven met het bewustzijn van gemaakte fouten doet pijn.
Je voelt je daardoor misschien onwaardig, alsof je niets kunt bijdragen aan Gods plan. Het kan je naar beneden trekken, alsof een onzichtbare last je hart verlamt. Maar geliefde mensen, laat dit alstublieft niet het einde van het verhaal zijn.
Vandaag lezen we in de tussenzang uit ps 147: “God geneest wie gebroken zijn en verzorgt hun diepe wonden.” God ziet jouw gebrokenheid. Hij kijkt niet weg, maar stapt - in Christus - naar je toe met liefde en genade. Hij komt niet om goed te praten wat misschien fout is gegaan, maar om je te genezen, je te helen, en je op te richten.
Jezus wil in je pijn aanwezig komen. Hij verlangt ernaar dat je Hem toelaat in dat deel van je hart waar je misschien liever niemand laat kijken. Hij vraagt geen perfectie van je; Hij vraagt slechts dat je je opent. Zoals in ps 51 staat: “Een gebroken en verbrijzeld hart zult U, o God, niet verachten.”
In deze adventstijd worden we uitgenodigd om stil te staan bij onze gebrokenheid, niet om eronder te bezwijken, maar om Hem erin te ontmoeten. Het is een tijd van hoop, een tijd van verwachting. Net zoals Jezus in de kribbe ons een nieuwe toekomst bracht, zo wil Hij vandaag ook een nieuwe weg met jou inslaan.
We mogen op onze knieƫn gaan, nederig en bewust van onze fouten, maar ook met het vertrouwen dat Hij ons niet laat zoals we zijn. God geeft altijd nieuwe kansen. Hij roept je, ondanks alles wat je misschien verkeerd hebt gedaan, om deel te worden van zijn plan, van zijn rijk.
Misschien voelt deze tijd van je leven als een donkere nacht, maar weet dat de aanraking van Jezus je een klein Pasen kan schenken: een moment van opstanding, van nieuw leven, van vernieuwing. Laat Hem je gebroken hart aanraken, genezen, en vullen met de vreugde van zijn barmhartigheid.
Moge deze adventstijd voor jou een tijd zijn van overgave, van heling, en van het ervaren van Gods oneindige liefde zijn. Zijn licht is sterker dan je duisternis. Zijn genade is groter dan je schuld. Hij staat klaar om met jou op weg te gaan.
Sta op, laat je aanraken, en leef!
Laten we bidden
Liefdevolle Vader,
Dank U dat U ons nooit loslaat,
dat U ons met genade aanraakt,
ook in onze gebrokenheid.
U werpt ons niet weg,
maar tilt ons op,
geeft nieuwe kansen
en geneest onze wonden.
Uw barmhartigheid is ons licht in de duisternis.
Leer ons ons hart te openen,
zodat uw liefde ons blijft vernieuwen.
In Christus, onze Heer.
Amen.
Geliefde mensen, moge deze dag vervuld zijn met Gods licht en liefde.
Een vredevol weekend,
kris
Om mee op weg te gaan
Neem een moment van stilte om eerlijk in je eigen hart te kijken. Wat zie je daar? Zowel het goede als het gebrokene mag er zijn. Durf te erkennen waar schuld of pijn je hart raakt, zonder jezelf te veroordelen. Open je hart in gebed en nodig de Heer uit in die plekken waar je zijn heling het meest nodig hebt. Bedenk dat Gods barmhartigheid altijd groter is dan je fouten. Hij wacht je op met open armen.
Beter kan het niet verwoord worden. Hij, Jezus wordt geboren in ons, niet om onze dwaasheden goed te praten of te wissen, maar om een nieuwe Weg te gaan.
BeantwoordenVerwijderenSchitterend commentaar in de leestip vandaag! Het leest als een trein...! Van harte dank!
BeantwoordenVerwijderen