dinsdag in week 1 van de advent
OVERGAVE IN EENVOUD
(Bij Lc 10, 21-24)
Als Jezus vandaag spreekt over eenvoudige mensen, doelt Hij niet op het wel of niet gestudeerd zijn, noch op het bezitten van bepaalde theologische inzichten. Jezus prijst degenen die ‘arm van geest’ zijn: mensen die zich, net als kinderen, in alle eenvoud toevertrouwen aan hun ouders.
Wanneer wij bidden, is het goed om dat te doen in deze geest van eenvoud en innerlijke armoede. Het betekent je blik richten op God, eenvoudig en zonder pretenties, in het besef dat je voor, of in, zijn Aanwezigheid staat. Het is jezelf overgeven aan Jezus in je hart, die samen met jou de Vader aanbidt. In het gebed kijken we in eenheid met Christus naar de Vader, zoals de Vader in Christus naar ons kijkt.
Het is belangrijk om onze gebedstijd niet te overladen met formulierengebeden en heilige teksten. De stilte is van onschatbare waarde. Gewoon ‘er zijn’, je laten beschijnen door God, de tijd en de stilte koesterend. Begrijp me niet verkeerd: er is niets mis met het breviergebed of andere gebeden die we lezen. Maar de stilte in onze gebedstijd mogen we niet verwaarlozen.
Deze stilte is geen garantie voor verheffende gevoelens of bijzondere ervaringen. Dat is zelfs niet van belang. In het gebed gaat het niet om wat wij voelen, maar om het besef dat God daar met al zijn liefde is. Voel je Hem? Goed. Voel je Hem niet? Ook goed. Denk aan een zwangere vrouw: soms voelt zij haar kind bewegen, en soms niet. Maar dat maakt het kind niet minder aanwezig in haar schoot. Zo is het ook met ons gebed. Het gaat er niet om of wij God voelen of niet; Hij is er. Hij woont in ons. En dat volstaat. Koester dat.
Laten we de woorden ‘Ik loof U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat U deze dingen voor wijzen en verstandigen hebt verborgen, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld’ vandaag meenemen in ons hart. Mogen ze ons gebedsleven inspireren om klein te worden, onze trots los te laten en ons in nederigheid en vreugde over te geven aan Gods aanwezigheid.
Laten we bidden
Heilige Geest,
beziel ons diepste zijn.
Moge ons leven een lofzang worden,
een stille vreugdevolle gave aan God.
In Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.
Geliefde mensen, laat ons eenvoudig worden, vol blijde verwondering om Gods inwoning in Christus.
Een toegewijde dinsdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Jezus roept ons op om nederig en eenvoudig te worden. Waar in ons leven zitten we nog op onze eigen troon? Wat verhindert ons om ons volledig aan Hem over te geven? Stel je voor hoe bevrijdend het kan zijn om al die lasten los te laten en je met een open hart toe te vertrouwen aan Hem.
Alweer zo herkenbaar Kris !
BeantwoordenVerwijderen!n alle omstandigheden de échte vrede en rust bewaren ,
dàt kan enkel als we ons bemind en aanvaard wéten
én geloven door God ..."onvoorwaardelijk "geliefd te zijn !"!
Mijn gebed is 'Heer verlos me en ieder van ons van angst en zelfzucht '!
Dàn kan ik 'kleine mens en allen 'handelen en léven in Uw Vrede en Uw Vreugde!
Richt mij en wij allen op bewust van Uw Aanwezigheid in de stilte van ons hart !
Met een vleugje goeie humor dàt maakt het leven ook wat aangenamer ! : ))
Ja daar bewust van blijven leven elk moment, zou gelukkig maken elk moment ! Dank Jacqueline onze aandacht daar aan te trekken !
BeantwoordenVerwijderen